Fonografos.net Ειδησεογραφικό portal Φθιώτιδας και Κεντρικής Ελλάδας
Τουρσάκια από τα νεαρά βλαστάρια ενός είδους άγριας, αυτοφυούς φυστικιάς (ένας ψηλός θάμνος με την επιστημονική ονομασία «Πιστακία η τερέβινθος», που φύεται σε πολλά μέρη στην Ελλάδα). Αυτά είναι τα τσιτσίραβλα, ένας σπάνιος και χαρακτηριστικός μεζές των τσιπουράδικων του Βόλου, με χορταρένια γεύση και ελαφρώς τραγανή υφή.
Οι τρυφεροί βλαστοί συλλέγονται την άνοιξη, από τέλη Μαρτίου μέχρι αρχές Μαΐου, στην περιοχή του Πηλίου και του Βόλου όπου φύονται οι τσιτσιραβλιές, σε βραχώδη παραθαλάσσια μέρη του Παγασητικού κόλπου, αλλά και του Αιγαίου, στα πέριξ της Κριθαριάς, του Μάραθου και άλλων περιοχών, και από το Πήλιο γενικότερα μέχρι και το Τρίκερι. Ωστόσο βρίσκεται και σε πιο μεγάλα υψόμετρα, όπως στα χωριά Κερασιά και Κεραμίδι. Πολλοί από τους συλλέκτες είναι ερασιτέχνες και ανάλογα με τη χρονιά μπορεί να μη μαζέψουν και καθόλου.
Την περίοδο της συλλογής, σχεδόν όλα τα τσιπουράδικα σερβίρουν τσιτσίραβλα, που τα προμηθεύονται νωπά σε μεγάλες ποσότητες από τους αγρότες. Κάποιοι μαγαζάτορες παίρνουν μεγαλύτερες ποσότητες και τα μεταποιούν, για να έχουν όλο τον χρόνο. Η παρασκευή τους δεν διαφέρει από αντίστοιχα τουρσάκια χορταρικών, όπως π.χ. τα κρίταμα.
Στην πράξη, ζεματίζονται τα βλαστάρια, μένουν για μερικές ώρες σε άλμη, ύστερα σε ξίδι και στο τέλος φυλάσσονται στο ελαιόλαδο. Κάποιοι προσθέτουν στο βαζάκι φύλλα μάραθου και σκόρδο, για να τα αρωματίσουν. Είναι έτοιμα για κατανάλωση μετά από 10 με 15 μέρες. Οι τσιτσιραβλοσυλλέκτες τα πωλούν και ως έτοιμο τουρσάκι σε βαζάκια.
magnesianews.gr
