Αλ. Τσίπρας για την τραγωδία στα Τέμπη: “Σεβασμός στα θύματα δεν σημαίνει υποκριτικές συγνώμες”

Ο Αλ. Τσίπρας στη Βουλή για την στήριξη των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας στα Τέμπη

Η ομιλία στη Βουλή του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα, για τα μέτρα στήριξης των συγγενών των θυμάτων και των πληγέντων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών

Ο κ. Τσίπρας ανέφερε:

“σιπρ. Σεβασμός στα θύματα σημαίνει σεβασμός στην αλήθεια. Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να πορευτεί και σε αυτό το τραγικό συμβάν, στον ίδιο δρόμο που πορεύτηκε για μια τετραετία. Απέναντι στην αλήθεια, στην ευθύνη, στη δικαιοσύνη.
Η αλήθεια έχει να κάνει πρωτίστως με το σεβασμό στα θύματα και τις οικογένειές τους. Είναι όμως και απαραίτητος όρος για να νιώσει ξανά ασφάλεια η ελληνική κοινωνία που αισθάνεται ένα Κράτος εχθρό, ένα Κράτος που δεν παρέχει καμία ασφάλεια. Η αλήθεια είναι υποχρέωση όλων μας.
Η εύκολη δικαιολογία για τον κ. Μητσοτάκη, τέσσερα χρόνια τώρα, είναι ότι δεν έχει την ευθύνη γιατί «δεν ήξερε».
«Δεν ήξερε» ότι εκτός ΜΕΘ οι διασωληνωμένοι ασθενείς πεθαίνουν.
«Δεν ήξερε» ότι ο ανιψιός του έστησε στο Μαξίμου παρακράτος παρακολούθησης του μισού πολιτικού συστήματος.
«Δεν ήξερε» ότι η υπουργός του διόρισε τον κ. Λιγνάδη.
«Δεν ήξερε» ότι ο υπουργός του είχε αφήσει το σιδηρόδρομο ερείπιο.
Ωραίο επιτελικό κράτος. Ο αρχιεπιτελάρχης δε γνωρίζει τίποτα.
Επικαλείστε το απόρρητο σε όσους καλούνται να αποκαλύψουν την αλήθεια και το ακαταδίωκτο σε όσους καλείτε να τη συγκαλύψουν. Είναι ντροπή!
Γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με 57 ανθρώπινες ζωές. Με 57 γιατί. Και με εκατομμύρια γιατί. Γιατί είναι όλη η ελληνική κοινωνία.
Αν δεν δοθούν οι απαντήσεις θα κρυβόμαστε πίσω από τις διαχρονικές παθογένειες ενός κράτους που εσείς φτιάξατε, διατηρήσατε, μοιραστήκατε, εκμεταλλευτήκατε. Βαφτίσατε επιτελικότητα την αναποτελεσματικότητά του, αριστεία την οικογενειοκρατία, το ρουσφέτι, το βόλεμα, τη διαφθορά.
Ως εδώ. Αυτό είναι το μήνυμα από την κοινωνία.
Όταν μια κυβέρνηση δε μπορεί να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή, τότε η Αλλαγή γίνεται ανάγκη.
Η αλήθεια γίνεται ανάγκη.
Η δικαιοσύνη παντού, γίνεται ανάγκη.
Και η ανάγκη γίνεται Ιστορία με τη συμμετοχή, τη δράση, την ψήφο του λαού.”