Fonografos.net Ειδησεογραφικό portal Φθιώτιδας και Κεντρικής Ελλάδας
Αυτές τις μέρες που όλοι χαιρόμαστε και γιορτάζουμε τον ερχομό του καινούριου χρόνου υπάρχουν γυναίκες και παιδιά στις εμπόλεμες περιοχές που ούτε αυτό δεν μπορούν να χαρούν.
Ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Ν. Μαγνησίας το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου με αφορμή αυτές τις γιορτινές μέρες πραγματοποίησε δράση σε κεντρικό σημείο της πόλης. Μοίρασε ανακοινώσεις στους διερχόμενους και καλούσε τα παιδιά κάθε ηλικίας, να γράψουν ευχές, να ζωγραφίσουν, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους, στα παιδιά της Παλαιστίνης. Η συμμετοχή των παιδιών ήταν συγκινητική καθώς με μεγάλη προθυμία συμμετείχαν στην όλη δράση.
Η ανακοίνωση του Συλλόγου:
ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
«Όταν τα αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν έχουν πού να πλαγιάσουν. Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν. Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους, στον εαυτό σου γύρισε και πες: “Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι”», του Παλαιστίνιου ποιητή Mahmoud Darwish
«Δεν είστε μόνοι σας»: Αυτό το μήνυμα έστειλαν κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, εκδηλώσεις φορέων, εικαστικά έργα που δημιουργήθηκαν εμπνευσμένα από τον αγώνα και το δίκιο του παλαιστινιακού λαού, τραγούδια που γράφτηκαν, ζωγραφιές που εστάλησαν μαζικά από παιδιά από κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) μαζί με τους συλλόγους της σε όλη την Ελλάδα προσπαθεί να δυναμώσει την αλληλεγγύη στις γυναίκες της Παλαιστίνης που «βιώνουν την πιο βάναυση μορφή βίας» αλλά είναι «τόσο μα τόσο δυνατές».
Όπως ξέρουμε, χρειάστηκε λιγότερο από ένας μήνας από το ξεκίνημα των πολεμικών επιχειρήσεων του Ισραήλ για να βρεθεί ο πληθυσμός της Γάζας σε κατάσταση λιμοκτονίας. Ο λόγος για τον οποίο συνέβη αυτό, πρέπει να αναζητηθεί πολύ νωρίτερα. Ο αποκλεισμός της περιοχής, από το 2007, απαγορεύει να εισάγονται μια σειρά είδη, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται βασικά είδη διατροφής και υγειονομικού υλικού, στο όνομα της «ασφάλειας» του Ισραήλ. Οι αγρότες δεν μπορούν να καλλιεργήσουν καλαμπόκι που να ξεπερνά σε ύψος τα 50 εκατοστά, οι ψαράδες δεν μπορούν να ψαρέψουν στη θάλασσα, επίσης για λόγους «ασφάλειας» του κράτους που τους καταδυναστεύει. Το αποτέλεσμα είναι η πιο απλή αρρώστια να γίνεται απειλητική για τη ζωή, ο υποσιτισμός να είναι μόνιμη κατάσταση, η πρόσβαση σε είδη που είναι απαραίτητα για τις βασικές ανάγκες να γίνεται αδύνατη.
«Η βία κατά των γυναικών στην Παλαιστίνη δεν συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες»
Με διαμαρτυρία στην ισραηλινή πρεσβεία η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας διαδήλωσε την αλληλεγγύη της στους γυναίκες της Παλαιστίνης, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
«Η βία αυτή έχει υπογραφή: ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ισραηλινοί», φώναξαν γυναίκες έξω από την πρεσβεία του κράτους-δολοφόνου, κρατώντας σημαίες της Παλαιστίνης, πανό και πικέτες που κατήγγειλαν το έγκλημα στη Γάζα.
«Όχι άλλος πόνος, αίμα και νεκρές, παλεύουμε για μας, παλεύουμε για αυτές», ήταν το μήνυμα που έστειλαν. Αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας επιδίωξε να παραδώσει υπόμνημα, το οποίο όμως οι εκπρόσωποι της πρεσβείας αρνήθηκαν να παραλάβουν.
«Η ΟΓΕ αρνείται να ακολουθήσει τον δρόμο της επιλεκτικής σιωπής», ξεκαθάρισαν και κάλεσαν τις γυναίκες να δυναμώσουν τη φωνή τους για τις γυναίκες της Παλαιστίνης, αλλά και ενάντια σε κάθε έκφραση της πολύμορφης βίας που αντιμετωπίζουν. Κατήγγειλαν το μακελειό στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη, που έχει προκαλέσει πάνω από 44.000 θανάτους και περισσότερους από 104.000 τραυματίες, ενώ στερεί από τους κατοίκους της Γάζας την πρόσβαση σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα εν μέσω συνεχών βομβαρδισμών.
«Παίρνουμε θέση στο πλάι αυτών των γυναικών και γινόμαστε η φωνή τους», γιατί οι γυναίκες – θύματα της βίας του πολέμου και της προσφυγιάς, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και στην Ουκρανία, είναι “αόρατες” για τους τάχα “ευαίσθητους” που κυβερνούν. Η ελληνική κυβέρνηση έχει αναλάβει βρώμικο ρόλο με την ενεργή στήριξη, την οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, την εμπλοκή στα πολεμικά σχέδια και επιχειρήσεις καθιστώντας αυτόματα τη χώρα μας στόχο αντιποίνων.
Έχουμε χρέος ν’ αγωνιζόμαστε και γι’ αυτούς . Οι δικές μας προσπάθειες επικεντρώνονται στην αποκάλυψη των πραγματικών υπεύθυνων , στην ανάδειξη της πραγματικής διεξόδου. Η ελπίδα βρίσκεται στη συλλογική αγωνιστική διεκδίκηση αποτελεσματικών μέτρων προστασίας για όλες τις γυναίκες και τα παιδιά.
