Τα Plásmata 3, που έρχονται στο Πεδίο του Άρεως από τις 27 Μαΐου έως τις 15 Ιουνίου

της Μαρίνας Τσικλητήρα

Τα Plásmata 3 της Στέγης επιστρέφουν αποπνέοντας την αίσθηση της τρυφερότητας, της αγκαλιάς και της ανακουφιστικής αβεβαιότητας, “σαν μια σεμνή ωδή στην ομορφιά, ένα εγκώμιο στη βραδύτητα”.

Τα Plásmata 3, που έρχονται στο Πεδίο του Άρεως από τις 27 Μαΐου έως τις 15 Ιουνίου, δεν είναι σαν τα προηγούμενα -σαν τα πρώτα Plásmata που είδαμε πριν τρία χρόνια, και πάλι στο Πεδίον του Άρεως, ή σαν τα προπέρσινα Plásmata 2, που ξετυλίχθηκαν σαν φαντασμαγορικό παραμύθι στα Γιάννενα. Επιστρέφουν πιο απαλά. Χαμηλώνουν τους τόνους και τα μεγέθη, για να μας πλησιάσουν. Και από το να γέρνουν έντονα στον ψηφιακό κόσμο, προτιμούν να γέρνουν σε αγκαλιές. “Τα Plásmata 3 θα είναι τρυφερά”, μας εξηγεί η καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου. “Θα μας ζητήσουν να τα ανακαλύψουμε, ακόμα και να τα επινοήσουμε. Μέσα από αυτά, θελήσαμε να δημιουργήσουμε έναν παρηγορητικό περίπατο”.

Χαρακτηρισμοί όπως “έκθεση”, “κατάσταση”, “project” και “δράσεις” δεν κουμπώνουν σωστά επάνω στα φετινά Plásmata, που φέρουν σε υπότιτλο τη φράση “We’ve met before, haven’t we?”. “Στην πραγματικότητα, είναι μία πρόσκληση”, μας λέει η Α. Παναγιωτάκου. “Η σκέψη μας ήταν να μην διασχίζουμε απλώς το Πεδίο του Άρεως ως έναν ενδιαφέροντα δημόσιο χώρο, αλλά να τον κάνουμε πιο δικό μας. Να περνάμε περισσότερο χρόνο εκεί. Να μην κάνουμε τίποτα -γιατί αυτό το “τίποτα”, που δεν το έχουμε μάθει μέχρι τώρα, είναι το αντίδοτο στην επιθετικότητα, στη σκληρότητα και στην ασχήμια που περισσεύουν στον πραγματικό κόσμο. Είπαμε, λοιπόν, να δημιουργήσουμε μια όαση, όπου η πραγματικότητα θα έχει λιγότερο σημαντικό ρόλο. Θελήσαμε η διαδρομή ανάμεσα στα Plásmata 3 να έχει κάτι από τον κινηματογραφικό κόσμο του Ντέιβιντ Λιντς, την οικεία του αβεβαιότητα για το τι είναι αληθινό και τι δεν είναι”.

Μαζί με τον Διευθυντή Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας, Πρόδρομο Τσιαβό, αλλά και με τους καλλιτέχνες αποφάσισαν από κοινού πού θα τοποθετηθούν τα έργα, τα οποία δημιουργήθηκαν είτε ειδικά για τα Plásmata, είτε για το συγκεκριμένο σημείο του πάρκου, συχνά από καλλιτέχνες με τους οποίους οι άνθρωποι της Στέγης έχουν ξανασυναντηθεί και συνυπάρξει. “Κι αν, στη διάρκεια της βόλτας σου, δεν τύχει να δεις το έργο του Γουίλιαμ Κέντριντζ, δεν πειράζει”, μας απενοχοποιεί εκ των προτέρων η Α. Παναγιωτάκου. “Δεν θα τον βάλουμε μπροστά-μπροστά για να περηφανευτούμε ότι περιλαμβάνεται στα Plásmata 3. Μπορεί να δεις το έργο του Αίαντα Κόκκαλη, για παράδειγμα, που είναι επίσης υπέροχο. Και δεν χρειάζεται να βιαζόμαστε. Τα “Plásmata 3” είναι ένα εγκώμιο στη βραδύτητα”.

Ανδρέας Αγγελιδάκης, Ζιάντ Αντάρ, Γιοάν Μπουρζουά, The Callas, Έφη Γούση, Κατερίνα Κομιανού, Μανούσος Μανουσάκης, Τζάνις Ράφα, Ρόμπερτ Γουίλσον και άλλοι πολλοί εξερευνούν την “ψευδο-αρχαιολογία”, τα ζώα, το μεταφυσικό στοιχείο, τους ταχυδακτυλουργούς της τεχνολογίας.

Αγάλματα χωρίς σώματα, σκάλες που δεν οδηγούν πουθενά (ή οδηγούν παντού), κινηματογραφικά θραύσματα που προβάλλονται σε ένα σύννεφο ατμού, κοχύλια που ψιθυρίζουν, κουκουβάγιες, άλογα και πρόβατα, μια ψηφιακή ταπισερί και άλλα πολλά και γοητευτικά θα μας περιμένουν καθημερινά, από τις 18.00, στο πανέμορφο πάρκο, το οποίο η Στέγη δεν έχει σταματήσει να φροντίζει από την πρώτη στιγμή που η ομάδα της βρέθηκε εκεί μέχρι σήμερα.

Σε αυτή την αύρα ονείρου και μαγείας θα ζυμωθούν και οι μουσικές του Stegi.Radio (όλο το πρόγραμμα του ραδιοφώνου της Στέγης θα ανέβει στο youtube), τα dj sets και οι περφόρμανς, οι ανοιχτές συζητήσεις με καλλιτέχνες, ερευνητές, επιστήμονες, κατοίκους της περιοχής, ακτιβιστές και εργαζόμενους. Κι ακόμα, οι κινηματογραφικές προβολές παλαιότερων και πρόσφατων ταινιών μεγάλου και μικρού μήκους (μεταξύ τους “Ο Μάγος του Οζ”, το “Flow- Η γάτα που δεν φοβόταν το νερό” και το “Πέμπτο στοιχείο”), τα εργαστήρια, οι εξωτικές γεύσεις και τα δροσερά κοκτέιλ των επιχειρήσεων της περιοχής, οι ξεναγήσεις. Τέλος, μια ειδικά σχεδιασμένη εφαρμογή, το Plásmata 3 app, θα μας καθοδηγεί σε ένα υπέροχο ταξίδι, όπου όλα τα πλάσματα του πάρκου και οι κοινότητες και οι επιχειρήσεις γύρω από αυτό θα ψιθυρίζουν τα μυστικά τους.

“Πέρα από οτιδήποτε άλλο, νομίζω ότι τα Plásmata 3 είναι και πολύ όμορφα”, λέει η Α. Παναγιωτάκου. “Αναδύθηκαν από την ανάγκη για μια σεμνή ωδή στην ομορφιά. Ελπίζουμε το φετινό στοίχημα να πετύχει- και θα πετύχει, αν όποιος φύγει από το Πεδίον του Άρεως θα έχει την αίσθηση ότι η ημέρα του εκεί ήταν μια ωραία ημέρα”.

Πηγή: real.gr