Στο Εθνικό Θέατρο τέσσερις παραστάσεις ρίχνουν αυλαία στις 19/1: το “Σχολείο των γυναικών” του Μολιέρου με τον Γιάννη Μπέζο, η κωμωδία-σταθμός του Μολιέρου για τη γυναικεία χειραφέτηση, σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Μυλωνά∙ οι δύο παραστάσεις του Μικρού Εθνικού, το “Μετά το πάρτι” για τον ψηφιακό εκφοβισμό ειδικά για εφήβους, σε κείμενο Μαρίας Ζαβάκου και σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου, και τα “Γενέθλια” της Ζωρζ Σαρή, ένα από τα σπουδαιότερα έργα της ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αγαρτζίδη και Δέσποινας Αναστάσογλου∙ η κωμωδία του σπουδαίου σκηνοθέτη, συγγραφέα και θεωρητικού του θεάτρου Αλέξη Σολομού “Τελευταίος ασπροκόρακας” από την σκηνοθέτρια Έλενα Μαυρίδου στο θέατρο Χώρος, ένα έργο για την υποκρισία της μεγαλοαστικής τάξης, με τους Γιάννη Αναστασάκη, Μάξιμο Μουμούρη, Αγορίτσα Οικονόμου, Μαρία Χάνου κ.ά.
Στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση κατεβαίνει ο must-see “Χορός των εραστών” του διεθνή σκηνοθέτη και δημιουργού Τιάγκο Ροντρίγκες με τους Νίκο Καραθάνο και Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου να μοιράζονται μια ασυναγώνιστη σκηνική χημεία.
Τελευταία ευκαιρία για δύο έργα από διαφορετικές εποχές που καταθέτουν τη δική τους σπουδή πάνω στα στερεότυπα είναι το μιούζικαλ των Άλαν Τζέι Λέρνερ και Φρέντερικ Λόουε “Ωραία μου κυρία” στο Παλλάς με τους Demy, Ιεροκλή Μιχαηλίδη, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Ίαν Στρατή, τη σκηνοθέτρια Θέμις Μαρσέλλου κ.ά. (έως 19/1), καθώς και το “Straight white men” της Γιανγκ Τζιν Λι στο Μικρό Χορν με τους Θοδωρή Αντωνιάδη, Θέμη Θεοχάρογλου (Holly Grace), Μελίνα Νάτσιου, Κώστα Ξυκομηνό κ.ά. (Μικρό Χορν, έως 18/1).
Ολοκληρώνονται επίσης δύο ανδρικοί μονόλογοι. Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης αποχαιρετά το “Ημερολόγιο ενός τρελού” του Νικολάι Γκόγκολ για έναν δημόσιο υπάλληλο κάπου μεταξύ λογικής και τρέλας, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Πασσά (Εν Αθήναις, έως 19/1). Το “Βασανίζομαι!” του Αντώνη Τσιπιανίτη Αθερινού με τον Γιωργή Κοντοπόδη για τον μυστηριώδη τύπο που γέμισε όλη την Αθήνα με τη διάσημη φράση γκράφιτι (Αλκμήνη, έως 18/1), που σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος, ο οποίος υπογράφει επίσης και το “Μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας”. Η Δανάη Καλοπήτα ζωντανεύει το βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά που φωτίζει τον κόσμο των κόκκινων φαναριών (Αυλαία Πολυχώρος, έως 18/1).
Δύο ακόμη παραστάσεις-μαρτυρίες γυναικών είναι η “Λεμονιά” του Γιάννη Κεντρωτά με την Αλεξάνδρα Ούστα, που αντλεί από τις κασέτες που ηχογραφούσε η μητέρα της όταν ζούσε στη Σαουδική Αραβία του ‘70 (104, έως 18/1) και το “Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας” από τις Κάτια Γέρου και Ναταλία Γεωργοσοπούλου για την τραγική ιστορία της θηλυκότητας μέσα στα πεδία των μαχών (Φούρνος, έως 19/1).
Ολοκληρώνονται επίσης τα “Πλάσματα του Θεού: υπόθεση Παπέν” στο Altera Pars, βασισμένα στην αληθινή, συγκλονιστική ιστορία των αδελφών πάνω στις οποίες πάτησε ο Ζαν Ζενέ για να γράψει τις “Δούλες” του, σε σκηνοθεσία του Πέτρου Νάκου, με τις Μίνα Χειμώνα, Αγγελική Κοντού, Άντα Κουγιά και Αιλιάνα Μαρκάκη (19/1).
Από ντουέτα, κλείνει ο κύκλος του “The dumb waiter” του Χάρολντ Πίντερ με τους Αντώνη Καφετζόπουλο-Μιχάλη Τιτόπουλο, σε ένα χαρακτηριστικό δείγμα του θεάτρου του παραλόγου με θέμα την αβεβαιότητα, την εξουσία και την αποξένωση, στην παράσταση της σκηνοθέτριας Δανάης Σπηλιώτη (Σημείο, έως 19/1). Στο θέατρο Αλκμήνη οι Παντελής Καναράκης και Παναγιώτης Κατσίκης αποχαιρετούν μετά από τρεις επιτυχημένες σεζόν το “Φιλί της γυναίκας αράχνης”, τη θεατρική μεταφορά του συγκλονιστικού μυθιστορήματος του Μανουέλ Πούιγκ με φόντο ένα κελί στην Αργεντινή των μέσων της δεκαετίας του 70’, επί δικτατορίας Χόρχε Βιδέλα (έως 20/1).
Στη σκηνή του ίδιου θεάτρου δίνουν την τελευταία τους παράσταση στις 21/1 το “Σικελιανός: Μέτρον πάντων ο άνθρωπος” του Γιάννη Φαλκώνη, εμπνευσμένο από τη ζωή, το έργο και το κοινό όραμα του Άγγελου και της Εύας Σικελιανού, δημιουργών των Δελφικών Εορτών, με την Γεωργία Ζώη, καθώς και η “Μηχανή Άμλετ” του Χάινερ Μίλερ, η εμβληματική μεταμοντέρνα σπουδή πάνω στον σαιξπηρικό “Άμλετ” που αποτυπώνει την τραγωδία της εποχής μας, σε σκηνοθεσία του Παύλου Σούλη.
Στο Olvio θα δώσει ακόμα μία παράσταση το “Γιοσίρου Γιαμαγκούσι” του Γιάννη Κεντρωτά, ένα εκκεντρικό αστυνομικό θρίλερ, που ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, και εξελίσσεται σε ένα φαύλο κύκλο αίματος, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κοιλάκου (20/1).
Τέλος, η χοροθεατρική σκηνική σύνθεση “[Ρωγμές]” της Χριστίνας Κυριαζίδη και του Ισλανδού συνθέτη Smári Gudmundson που έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη το φθινόπωρο, πραγματεύεται τη σχέση της γυναίκας με τον έρωτα, την εξουσία και τον θάνατο (Ροές, έως 22/1).
Πηγή: athinorama.gr