«Όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι στις μέρες μας απειλείται ο πυρήνας του Κράτους Δικαίου και των δημοκρατικών ελευθεριών, ας διαβάσουν με προσοχή τις σημερινές παρεμβάσεις των καθηγητών Βενιζέλου, Παυλόπουλου, Σωτηρέλη, Καϊδατζή, Κοντιάδη», αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας με ανάρτηση του στο Twitter.
Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών.
Η 1η Ιουνίου 1973 σηματοδότησε το τέλος της βασιλείας στην Ελλάδα, με τον Κωνσταντίνο να παραμένει στο εξωτερικό και να μην επιστρέφει στην Ελλάδα.
Μετά το δημοψήφισμα ο Κωνσταντίνος παρέμεινε στο εξωτερικό αποφεύγοντας να επιστρέψει στην Ελλάδα, την οποία επισκέφθηκε πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 1981 για να παρακολουθήσει την νεκρώσιμη ακολουθία της μητέρας του, Φρειδερίκης.
Οι διαφορές του με το ελληνικό κράτος για την πρώην βασιλική περιουσία των τριών κτημάτων του, δηλαδή το Μον Ρεπό στην Κέρκυρα, το Κτήμα Τατοΐου, και το κτήμα Πολυδενδρίου στην Αγιά Λάρισας οδήγησαν τελικά στα δικαστήρια, καθώς εξ αρχής κατέστη σαφές το ενδιαφέρον του Κωνσταντίνου για τα χρήματα, δηλαδή ο ιδιοτελής χαρακτήρας των Γλύξμπουργκ, όπως διαπιστώνει ο Νίκος Αλιβιζάτος, Ομότιμος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και μέλος της υπερασπιστικής ομάδας της ελληνικής κυβέρνησης στην υπόθεση της βασιλικής περιουσίας στην εκδίκαση στο Στρασβούργο.
Συμφωνία με την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1992
Το 1992 σύναψε συμφωνία με την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, δια της οποίας εκχωρούσε το μεγαλύτερο μέρος της ακίνητης περιουσίας του στην Ελλάδα σε ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με αντάλλαγμα την απόδοση των παλαιών θερινών ανακτόρων του Τατοΐου και το δικαίωμα να εξαχθεί ένας μεγάλος αριθμός κινητών περιουσιακών στοιχείων από τη χώρα.
Η σύμβαση ψηφίστηκε με τον νόμο 2086/1992 περί κυρώσεως της μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του τέως Βασιλέως Κωνσταντίνου σύμβασης. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο κερκυραϊκός λαός πραγματοποίησε κατάληψη στο ανάκτορο Μον Ρεπό διαδηλώνοντας κατά της συμφωνίας και δηλώνοντας ότι το ανάκτορο ανήκει στον κερκυραϊκό λαό και όχι στον μονάρχη.
Επίσης το 1992 μεταφέρθηκε με κοντέινερ όλη η κινητή περιουσία που βρισκόταν στα παλαιά ανάκτορα Τατοΐου, η οποία σύμφωνα με δημοσιεύματα συμπεριλάμβανε κλασικές και βυζαντινές αρχαιότητες. Τα κοντέινερ με τα οποία μεταφέρθηκαν τα κινητά αντικείμενα από το Τατόι προκάλεσαν την κατακραυγή της κοινής γνώμης.
Μάλιστα καταγράφηκε το γεγονός πως εκλάπησαν πίνακες ζωγραφικής, θρησκευτικές εικόνες και κοσμήματα. Σημειώθηκε ακόμη πως ο νόμος του 1992 της κυβέρνησης Μητσοτάκη εξυπηρετούσε σκανδαλωδώς τα συμφέροντα του Κωνσταντίνου.
Ακύρωση συμφωνίας 1992
Το 1993 έκανε μια πρώτη μεγάλη επίσκεψη στην Ελλάδα, αλλά η κυβέρνηση ενοχλήθηκε από αυτή την περιοδεία του και αντιμέτωπη με τις όλο και ισχυρότερες διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης του ζήτησε να αποχωρήσει.
Το 1994 η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου ακύρωσε με τον νόμο 2215/1994 τη συμφωνία του 1992 και αφαίρεσε από τον Κωνσταντίνο την ιδιοκτησία του στην Ελλάδα και την ελληνική ιθαγένεια θεωρώντας ότι η βασιλική περιουσία είχε ήδη απαλλοτριωθεί με το νομικό διάταγμα της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Ο συγκεκριμένος νόμος αναγνώριζε ότι η απαλλοτρίωση της βασιλικής περιουσίας από τη Χούντα ήταν εξ αρχής νόμιμη και διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά το 1974, οπότε και αποκαταστάθηκε η δημοκρατία, ενώ αποκαλούσε τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο ως Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ ζητώντας παράλληλα από τα μέλη της οικογένειας να δηλώσουν ένα επίθετο στα ληξιαρχεία ως όρο για την επανάκτηση της ελληνικής ιθαγένειας.
Προσφυγή Κωνσταντίνου κατά του ελληνικού δημοσίου
Η τέως βασιλική οικογένεια προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια και στο Συμβούλιο της Επικρατείας ενάντια στον ν. 2215/1994. Αν και δικαιώθηκε από τον Άρειο Πάγο με την απόφαση 1/1996 της ολομέλειας, απορρίφθηκε από την ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την απόφαση 4575-8/1996. Τελικά το 1997 το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, στο οποίο παραπέμφθηκε η υπόθεση, συμφώνησε με το ΣτΕ δεχόμενο ότι ο ν. 2215/1994 είναι συνταγματικός.
Στις 21 Οκτωβρίου 1994 κατέθεσε, μαζί με άλλα οκτώ μέλη της βασιλικής οικογένειας, προσφυγή κατά της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο ισχυριζόμενος ότι ο νόμος 2215/1994 παραβίαζε διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Την προσφυγή υπέγραφαν μεταξύ άλλων οι Rosalyn Higgins, καθηγήτρια στο London School of Economics και μετέπειτα η πρώτη γυναίκα μέλος του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, και Georges Vedel, μέλος του γαλλικού συνταγματικού δικαστηρίου και διαπρεπής νομικός, ενώ το κύριο έργο της υπεράσπισης είχαν οι νομικοί λόρδος Λέστερ και Nathene - Arnaouti συνεπικουρούμενοι από τους δικηγόρους Μπράβο και Γεωργιάδη.
Με την προσφυγή η βασιλική οικογένεια υποστήριζε[40] ότι με την δήμευση της περιουσίας τους (κτήμα Τατόι, Mon Repos στην Κέρκυρα, κτήμα Πολυδενδρίου στη Λάρισα), χωρίς την καταβολή αποζημίωσης παραβιάστηκαν τα ιδιοκτησιακά δικαιώματά τους, ότι είχαν υποστεί απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση σχετικά με την υπόθεση της ιθαγένειας, ότι είχε προσβληθεί η προσωπικότητα και η ιδιωτική ζωή τους σχετικά με την επιβολή του επωνύμου "Γλυξμπουργκ", και ότι είχε παραβιαστεί το δικαίωμα τους σε δίκαιη δίκη.
Απόδοση 13,7 εκατομμυρίων ευρώ στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο
Τον Οκτώβριο του 1998 δημοσιεύθηκε η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία έκρινε ως παραδεκτό λόγο το περιουσιακό σκέλος της προσφυγής και όχι τα υπόλοιπα παραπέμποντας την υπόθεση σε νέο τμήμα με νέα σύνθεση. Τον Νοέμβριο του 2000 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καταδίκασε[43] την Ελλάδα για παραβίαση του πρώτου άρθρου του Πρώτου Πρωτοκόλλου ενώ στις 28 Νοεμβρίου 2002 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιδίκασε 13,7 εκατομμύρια ευρώ, από τα οποία αποδόθηκαν [44] 13,7 εκατομμύρια ευρώ στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο. Να σημειωθεί ότι στην προσφυγή ο τέως βασιλιάς και τα υπόλοιπα μέλη υπολόγιζαν την βασιλική περιουσία σε 161 εκατομμύρια ευρώ.
Οι νομικοί εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου επισήμαναν στο υπόμνημά τους ότι για το ύψος της αποζημίωσης πρέπει να συνεκτιμηθούν τρία κρίσιμα στοιχεία:
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ο Κωνσταντίνος διεκδικούσε πίνακα του Τζορτζ Σκοτ και άλλα αντικείμενα τα οποία, όμως, σύμφωνα με φορτωτικές που προσκόμισε η ελληνική πλευρά είχαν μεταφερθεί με τα κοντέινερ από το Τατόι το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς του 1991. Αυτό αποκάλυψε πως ο Κωνσταντίνος ψευδόταν και προκάλεσε θυμηδία στους δικαστές.
Τελικά, με απόφαση του δικαστηρίου ο τέως βασιλιάς έλαβε ως αποζημίωση 13,7 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία εισπράχθηκαν από τη ΔΟΥ Αχαρνών, τον Μάρτιο του 2003. Το Ελληνικό Κράτος κατέβαλε αυτό το ποσό από τον προϋπολογισμό "φυσικών καταστροφών", θέλοντας να κάνει έναν πολιτικό υπαινιγμό, και εξέδωσε το σχετικό πιστωτικό εκκαθαριστικό από τη ΔΟΥ Αχαρνών ως κατά τόπον αρμόδια, με το σκεπτικό ότι τελευταίος τόπος διαμονής του Κωνσταντίνου στην Ελλάδα ήταν τα Ανάκτορα στο Τατόι.
Ο Κωνσταντίνος, στη συνέχεια, αφού παρέλαβε μέσω πληρεξουσίου δικηγόρου το ποσό, ανήγγειλε τη δημιουργία του Ιδρύματος «Άννα - Μαρία» με έδρα το Λιχτενστάιν ως φορέα διάθεσης της αποζημίωσής του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Μέχρι σήμερα όμως οι δραστηριότητες του ιδρύματος δεν έχουν γίνει γνωστές.
Προσθέστε το σχόλιό σας χωρίς εγγραφή ή Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας
Το σκόπελο μιας νέας πολιτικής κρίσης απέφυγε χθες η κυβέρνηση καθώς κλήθηκε να διαχειριστεί ένα από τα πιο σύνθετα και «απαγορευμένα» θέματα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας.
Ο θάνατος του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου θα μπορούσε πολύ εύκολα να μετατραπεί σε μια νέα πολιτική αρένα, όπου κάθε κόμμα θα πλειοδοτούσε για την δημοκρατικότητά του και όλα μαζί θα τα έβαζαν με την κυβέρνηση.
Οι επαφές των μελών της οικογένειας του τέως Βασιλιά με την κυβέρνηση δεν ξεκίνησαν χθες αλλά από την περασμένη εβδομάδα και την στιγμή που επιδεινώθηκε η κατάσταση της υγείας του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ.
Στο Μέγαρο Μαξίμου γνώριζαν ότι ακριβώς επειδή βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο όλοι περίμεναν την απόφαση της κυβέρνησης με τα «όπλα» έξω από τα θηκάρια.
«Δεν έχουμε ανάγκη από άλλο ένα μέτωπο αντιπαράθεσης ειδικά αυτή την στιγμή», τόνισε ανώτερη κυβερνητική πηγή. Έτσι, χθες απλά ανακοινώθηκε η ειλημμένη απόφαση να ταφεί στο Τατόι δίπλα στους προγόνους του ως ιδιώτης ο τέως Βασιλιάς Κωνσταντίνος.
Στην συνέχεια ενημερώθηκαν οι τρεις γιοί του τέως Βασιλιά, Παύλος, Νικόλαος και Φίλιππος σε συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Επικρατείας, Γιώργο Γεραπετρίτη στο Μέγαρο Μαξίμου και πλέον όλα τα υπόλοιπα, όπως το που, το πότε αλλά και το αν θα τεθεί η σορός σε λαϊκό προσκύνημα θα αποφασιστούν από την οικογένεια.
Το μόνο που έχει ξεκαθαρίσει μέχρι στιγμής είναι ότι η κηδεία θα γίνει την Δευτέρα 16 Ιανουαρίου στην Μητρόπολη Αθηνών.
Πληροφορίες θέλουν την εξόδιο ακολουθία να γίνεται στις 12 το μεσημέρι ενώ ακόμα γίνονται διαβουλεύσεις για το αν τελικά θα επιτραπεί να τεθεί η σορός σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης κάτι το οποίο απέρριπταν κυβερνητικές πηγές κυρίως για λόγους συμβολισμού.
Ένα άλλο σενάριο θέλει η σορός να εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα στο Τατόι μετά την εξόδιο ακολουθία και λίγο πριν την ταφή, ενώ μια ακόμη εκδοχή που εξετάζεται είναι αν υπάρχει ενδιαφέρον το λαϊκό προσκύνημα να ξεκινήσει από το βράδυ της Κυριακής.
Την κυβέρνηση θα εκπροσωπήσει η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, ενώ θα τηρηθούν όλες οι διαδικασίες που προβλέπει το Πρωτόκολλο για τους επίσημους από το εξωτερικό που θα παραστούν στην κηδεία.
Σύμφωνα με πληροφορίες δεν αποκλείεται να βρεθούν στην Αθήνα την ερχόμενη Δευτέρα ο πρώην Βασιλιάς της Ισπανίας Χουάν Κάρλος και σύζυγος της αδελφής του τέως της Βασίλισσας Σοφίας της Ισπανίας.
Επίσης, δεν θα ήταν απίθανο να έρθει στην κηδεία του θείου του ο νυν Βασιλιάς της Ισπανίας Φελίπε, ο βαφτισιμιός του Κωνσταντίνου, Πρίγκιπας Γουίλιαμ της Ουαλίας, η πριγκίπισσα Άννα, κόρη, της αείμνηστης Ελισάβετ η οποία βρίσκεται στην Κύπρο από χθες και πολλοί γαλαζοαίματοι από βασιλικούς οίκους της Ευρώπης.
Προσθέστε το σχόλιό σας χωρίς εγγραφή ή Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας
Απόρρητο
.gif)