Fonografos.net Ειδησεογραφικό portal Φθιώτιδας και Κεντρικής Ελλάδας
Τα χρόνια μετά την πανδημία και με την πολύτιμη βοήθεια του καλού καιρού, η περίοδος κατά την οποία βρίσκονται σε λειτουργία τα θερινά σινεμά έχει παραταθεί, με πολλές αίθουσες να σβήνουν τους προβολείς τους ακόμα και τέλη Οκτωβρίου. Την τρέχουσα σεζόν, όμως, υπάρχει ένας υπαίθριος κινηματογράφος που ξεπέρασε κάθε προσδοκία, αφού πρακτικά δεν έκλεισε ποτέ για χειμώνα.
Ο λόγος για το θερινό σινεμά Ατενέ (Λευκωσίας 43) στην πλατεία του Αγίου Ανδρέα, μεταξύ Αγιού Νικολάου και Κάτω Πατησίων, ο οποίος μετρά τρία χρόνια από όταν αναβίωσε και σύντομα σχεδόν δώδεκα μήνες αδιάκοπης λειτουργίας. Πέρσι, το Ατενέ ξεκίνησε τις προβολές του στις 16 Μαΐου και έκτοτε δεν έχει σταματήσει. Ακόμα και τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο υπήρχαν κανονικά προγραμματισμένες ταινίες, επιλογές πάντα σινεφίλ με έμφαση στον καλλιτεχνικό κινηματογράφο, για όποιον θεατή θα τολμούσε να αψηφήσει το κρύο.
Πρόκειται αν μη τι άλλο για ένα εντυπωσιακό στατιστικό, το οποίο δίνει μια νέα διάσταση στην ιδέα πως ο κινηματογράφος είναι το σπίτι του σινεμά. Πάντως, εάν το επισκεφτείτε αυτήν την εβδομάδα (έως 23/4) θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε το αριστουργηματικό “Είμαι η Κούβα” (Μιχαήλ Καλατόζοφ, 1964), ένα προπαγανδιστικό εγχείρημα το οποίο μετατρέπεται σε επικό κινηματογραφικό ποίημα, όπως έχουμε γράψει σχετικά, αντάξιο των ταινιών του Τζον Φορντ και του Αϊζενστάιν. Απαράμιλλη σκηνοθετική σύνθεση, συγκίνηση και επαναστατικός οίστρος (με έναν ξεπερασμένο διδακτισμό φυσικά), σ’ ένα χαμένο για χρόνια κομψοτέχνημα του σύγχρονου σινεμά.
Πηγή: athinorama.gr
