Fonografos.net Ειδησεογραφικό portal Φθιώτιδας και Κεντρικής Ελλάδας
*Γράφει ο Κώστας Μαστροκώστας
Πρόσφατα ο Δήμος Καρπενησίου, προσκάλεσε τους δημότες σε δημόσια διαβούλευση για το θέμα της υπάρχουσας ανάπλασης του κέντρου της πόλης καθώς και των προβλημάτων που αυτή δημιουργεί μετά από 13 χρόνια λειτουργίας της. Θετικό το γεγονός και πιστώνεται στην νέα δημοτική αρχή δεδομένου ότι αυτή η δημόσια διαβούλευση θα έπρεπε να γίνει και να είναι ουσιαστική πριν την υλοποίηση του έργου, ή έστω σε μικρό χρονικό διάστημα μετά την παράδοση και την χρήση από τους δημότες της πόλης.
Έστω και έτσι, έστω και μετά από το μεγάλο αυτό διάστημα, καλή και χρήσιμη η συζήτηση αλλά και πάλι εντοπίστηκαν σε αυτή οι γνωστές αδυναμίες ενός κεντρικού σχεδιασμού και μιας ολοκληρωμένης πρότασης για επεξεργασία. Στην συζήτηση-διαβούλευση κυριάρχησε το αποσπασματικό, το μερικό και κυρίως η προσωπική οπτική των συμμετεχόντων που στην πλειοψηφία τους ήταν επαγγελματίες και καταστηματάρχες του κέντρου. Άλλος ήθελε την Ζηνοπούλου έξοδο, άλλος την Καρπενησιώτη κάθοδο, άλλος να ξηλωθούν όλα και να περνάει ο εθνικός δρόμος μέσα από την πόλη, άλλος να βγουν τα κολωνάκια και να κοπούν τα δέντρα καθώς και άλλες προτάσεις που θα εξυπηρετήσουν τον καθένα σε ότι αφορά την λειτουργία του δικού του μαγαζιού.
Χωρίς να απορρίπτω την προσωπική οπτική του κάθε επαγγελματία που παλεύει να επιβιώσει σε μια ραγδαία φθίνουσα οικονομία και κοινωνία, αυτό που προέκυψε ανάγλυφα είναι για μια ακόμα φορά το «πάμε και όπου βγεί». Η ανάπλαση που αφορά και επηρεάζει όλη την πόλη, τους μόνιμους κατοίκους ( απόντες δυστυχώς από την διαβούλευση ) αλλά και τους επισκέπτες ( όχι τουρίστες που επέμεναν να λένε όλοι ) είναι έργο που χρήζει ενός αναγκαίου , ολοκληρωμένου και μακροπρόθεσμου σχεδιασμού που δεν μπορεί να έχει ρίζες σε μια εφήμερη συνάντηση που ο καθένας καταθέτει τον προσωπικό του πόνο και καημό.
Ο σχεδιασμός πρέπει να παίρνει υπόψη την ιδιομορφία και τις ιδιαιτερότητες της πόλης, την ορεινή και παραδοσιακή ή το δυνατόν φυσιογνωμία της ( και εδώ δυστυχώς η αντιπαροχή έκανε την δουλειά της ), τις υφιστάμενες υποδομές και τα υλικά κατασκευής, την καθημερινή εισροή και εκροή αυτοκινήτων, τις καθημερινές ανάγκες μετακίνησης των δημοτών, την αυξημένη ροή επισκεπτών τα Σ/Κ και στις μέρες αυξημένης επισκεψιμότητας, την αναγκαία εξεύρεση επαρκών χώρων στάθμευσης, την επαρκή σήμανση, τις αναγκαίες διαβάσεις πεζών, τους φωτεινούς σηματοδότες ρύθμισης της κυκλοφορίας, τις εναλλακτικές μορφές μετακίνησης προς και από το κέντρο, την διευκολυντική και όχι τιμωρητική αστυνόμευση και κυρίως την ανάδειξη του ( ιστορικού ) κέντρου που όπως σε κάθε σύγχρονη πόλη χαρακτηρίζεται από πεζόδρομους και ήπια έως ανύπαρκτη κυκλοφορία και στάθμευση οχημάτων. Όλα αυτά βέβαια πρέπει να ειδωθούν με τον χαρακτήρα που θέλουμε να δώσουμε στην πόλη μας μακροπρόθεσμα και σε συνδυασμό με την ανάδειξη των όποιων αξιοθέατων και ιστορικών τοπόσημων που διαθέτει. Δεν νοείται για παράδειγμα να έχεις άψογη ανάπλαση και ο χώρος του «Παιδαγωγικού Φροντιστηρίου» να ξεπροβάλει μέσα από κάδους σκουπιδιών, ή το Γιαπί να είναι χώρος προαυλισμού αδέσποτων ζώων, ή η κοίτη του Κλαρωτού στην Νεράιδα να είναι στην σημερινή της κατάσταση, ούτε βεβαίως στις γιορτές που έχουμε πλήθος επισκεπτών οι κάδοι απορριμμάτων στο κέντρο να θυμίζουν βομβαρδισμένο τοπίο .
Η «ανάπλαση» πρέπει να αναδεικνύει το σύνολο της πόλης, να δένει με την παράδοση, να ενσωματώνει τα σχολικά συγκροτήματα ιδιαίτερα το όμορφο συγκρότημα ΓΕΛ – 1ου Γυμνασίου, το Νοσοκομείο, το Πάρκο Αποδήμων Ευρυτάνων, το Κεφαλόβρυσο, το Μουσείο Κορυσχάδων και κάθε άλλον επισκέψιμο και αξιοποιήσιμο χώρο και οικοδόμημα. Να ενσωματώνει την δημιουργία πεζοδρομίων παντού για την κίνηση πεζών ( δοκιμάστε εκτός κέντρου να τσουλήσετε παιδικό καροτσάκι…), να διαθέτει υποδομές για ΑΜΕΑ και να αναδεικνύει τα σοκάκια και τις πέτρινες σκάλες της πόλης που όντας πίσω από τα φώτα και την βιτρίνα έχουν εγκαταλειφθεί στο έλεος της παγωνιάς. Την ίδια ώρα βέβαια ο Δήμος πρέπει να δει και κίνητρα προς τους επαγγελματίες ώστε να μην έχουμε όλα τα μαγαζιά σε απόσταση 100 μέτρων πέριξ της κεντρικής πλατείας και μια απόσταση σχεδόν χιλιομέτρου επί της Ζηνοπούλου ως έρημο τόπο. ( Δεν καταλαβαίνω γιατί μαγαζιά που στηρίζονται στο delivery πρέπει να βρίσκονται επί της πλατείας και όχι στις παρυφές της πόλης ).
Για να γίνουν όλα αυτά και με τον σωστό τρόπο χρειάζεται προφανώς συγκροτημένη δουλειά, ουσιαστική μελέτη με την συνδρομή του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου καθώς και άλλων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, αρχιτεκτονικών γραφείων και βεβαίως η αναγκαία εξεύρεση πόρων για να υλοποιηθούν όλα αυτά. Αφού γίνει αυτή η προπαρασκευή που απαιτεί χρόνο και κόπο, είναι η αλήθεια, τότε η πόλη συγκροτημένα με τους φορείς και όλους τους εκπροσώπους της, μπορεί να συζητήσει ουσιαστικά και να καταλήξει σε μόνιμη λύση που έστω και αν δεν είναι άμεσα υλοποιήσιμη, θα χτίζεται και θα υποστηρίζεται διαχρονικά από όλους. Διαφορετικά καλές οι προθέσεις, καλή η ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα σε δημότες και καθ’ ύλην αρμοδίους αλλά το «δια ταύτα» και κυρίως το αποτελεσματικό και λειτουργικό, θα είναι το κριτήριο της επιτυχίας…
Ιούλιος 2024
Κώστας Μαστροκώστας
