Λαμία: Ο Πανηγυρικός Λόγος για την Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940

Στην επίσημη Δοξολογία τον Πανηγυρικό της ημέρας στον Ιερό  Μητροπολιτικό Ναό της Λαμίας (28/10/2020), εκφώνησε η Εκπαιδευτικός κ. Μαρία Βε, Φιλόλογος MED του Μουσικού Σχολείου Λαμίας.

ΟΜIΛΙΑ 28^ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ1940(  28-10-2020)

 Υπάρχουν μέσα στη ζωή των λαών μερικές ημερομηνίες κρίσιμες, ορόσημα και σταθμοί, που υψώνονται σαν βίγλες. Από την υψηλοτάτη κορυφή τους μπορεί ένα έθνος να αγναντεύει εποπτικά όλη την περιπέτεια της ιστορικής του διαδρομής. Μια τέτοια βίγλα είναι και η 28^ηΟκτωβρίουτου 1940.

Η σημερινή  ομιλία είναι  ένα ταπεινό μνημόσυνο  στην μνήμη  αυτών που η μοίρα όρισε  να φυλάνε  Θερμοπύλες, αυτών που  δίδαξαν τηντρομαγμένη  ανθρωπότητα  ότι  οι  αριθμοί χάνουν την σημασία τους και  τα όπλα την παντοδυναμία  τους μπροστά στη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης, αυτών που  όρθω­σαν άφοβα το ανάστημα τους  να σταματήσουν μια αυτοκρατορία ό­ταν η Ευρώπη περίτρομη  γονάτιζε χωρίς αντίσταση  μπροστά στην βία  των όπλων.

80χρόνιαμετά, η μνήμη μας γυρίζει πίσω στις μέρεςπου γράφτηκε η εποποιία του 1940.

Ήταν 15 Αυγούστου του 1940.

Ο λαός της Ελλάδας προσκυνούσε ταπεινά την Δέσποινα του Αρχιπελάγους στην Τήνο όταν το ιταλικό υποβρύχιο χτύπησε ύπουλα και βύθισε το εύδρομο αντιτορπιλικό  «Έλλη». Μετά τον  άνανδρο τορπιλισμό της «Έλλης» και την πρωτοφανήβεβήλωση τηςγιορτής της Θεομήτορος “, όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα , θα περνούσε συντομα το κατώφλι του πολέμου.

Κι ήταν πικρό το χάραμα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 όταν οι σειρήνες με το τρομακτικό ουρλιαχτό τους ανακοίνωναν στο Πανελλήνιο ότι η φασιστική Ιταλία με έγγραφο τελεσίγραφο ζητούσε  από την Ελλαδα να της παραχωρήσει τμήματα του εδάφους της.Το ξημέρωμα της 28ης του Οκτώβρη, βρίσκει τους Έλληνεςνα αρνούνται  καθολικά την παραχωρηση έστω και μιας σπιθαμής της εθνικής τους κυριαρχίας.Η απίστευτη δύναμη του ιστορικού «όχι», μεταλαμπαδεύεται από γωνιά σε γωνιά, και πυροδοτεί το σύνθημα της νίκης σε όλη την Ευρώπη!

«Ηελληνική φυλή σας παραγγέλλει να ελπίζετε!Ηνίκη είναι δική μας!!!

Θα νικήση η Ελλάς! Γράφειχαρακτηριστικά ο Γεώργιος Βλάχος   : Όλους; ΟΛΟΥΣ! ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ! Χωρίς συλλογισμούς, χωρίς συζητήσεις, χωρίς κεφάλια τα οποία αργοκινούνται και αμφιβάλλουν, χωρίς μυαλό. Μυαλό δεν χρειάζεται. Χρειάζεται ενθουσιασμός και παραφροσύνη. Χρειάζεται θάρρος αλόγιστον και καρδιά. Με αυτό το υλικόν έγινεν ο Αγών του Εικοσιένα. Με αυτά τα όπλα νικούν οι λαοί. Και θα προχωρήσωμεν και θα νικήσωμεν… Γίνεται;… Γίνεται, δενγίνεται, αυτό πρέπει να αισθάνεται και να βροντοφωνή η καρδιά. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΗ. […]

Κι έγινε το “΄Επος του ’40.Τέτοιες μέρες πριν από 80 χρόνια οι Έλληνες έγραψαν Ιστορία στην οροσειρά της Πίνδου και στα βουνά της Αλβανίας, «αμυνόμενοι του πατρίου εδάφους», που δεχόταν επαίσχυντη προσβολή και αναίτια επίθεση.

Όσα υπηρέτησε η παραφροσύνη της Ιταλίας και της Γερμανίας του 1940 ο λαός μας  τα είδε ως ύβρη ασυγχώρητη και επέλεξε την υπέρλογη, τη μυθική, τη θεοθέλητηθυσία αποδεικνύονταςπως η ψυχή του ανθρώπου, του Έλληνα γίνεται παντοδύναμη όταν συνταυτιστεί με ένα όραμα ,κι όταν πιστεύει πως θα το φτάσει, όταν πολεμάει γιαυτό με κάθε ανάσα,με κάθε σκέψη του ,με κάθε πόνο ,με κάθε δάκρυ,πέρα από κάθε λογική,πέρα από κάθε όριο…. Με πίστη και πείσμα…με πείσμα και πίστη, όπως φαίνεται κι από την Ημερήσια Διαταγή του Διοικητή του Αποσπάσματος Πίνδου Συνταγματάρχη Κων. Δαβάκη προς τους αξιωματικούς του (3 Σεπτεμβρίου 1940): «Ο Λεωνίδας εις τας Θερμοπύλας, ο Διάκος στην Αλαμάνα είναι ηρωισμοί άφθαστοι, που σπανίως η ιστορία έχει να παρουσιάση. Μη σας τρομάζη η τυχόν υλική υπεροχή του αντιπάλου. Το υλικόν αξίζει όσον και οι άνδρες που το χειρίζονται. Με το ανώτερον ηθικόν μας, με το δίκαιον του αγώνος μας, με τη δύναμιν του Θεού, θα εξέλθωμεν νικηφόροι της δοκιμασίας. Η πίστις μετακινεί όρη: φαντασθήτε τι κάμνει όταν πρόκειται να ωρισθή αντιμέτωπος των Ιταλών».

Η θεϊκή χάρη συνεργάσθηκε με την ανθρώπινη προσπάθεια  καθώς η δοκιμαζόμενη Πατρίδα, είχε γερό αντιστύλι την Πίστη στον Τριαδικό Θεό και την εμπιστοσύνη στην Παναγία, την«σκέπουσαν ημάς και συμμαχούσαναοράτως».

Η άλλοτε Υπέρμαχος Στρατηγός  του Βυζαντίου γίνεται η Αγία Σκέπη των αγωνιστών της ελληνοαλβανικήςμεθορίου, «Μητρός Θεού Σκέπη ,Ελλάδα θειόφρονα καλύπτει». Η Παναγία με τη ζωντανή παρουσία της στέκεται πλάι στο αγωνιζόμενο Έθνος και απλώνοντας  το ιερό της μαφόριο, προστατεύει και ενθαρρύνει τους πολεμιστές αποδίδοντας για μια ακόμηφορά τα «νικητήρια».

Επί πέντε μήνεςο ελληνικός στρατός αμύνθηκε με επιτυχία στις χιονισμένες χαράδρες του Σμόλικααναγκάζοντας τους Ιταλούς να αποσυρθούν στο εσωτερικό της Αλβανίας ,και καταφέρνοντας σημαντικές νίκες με την είσοδό του  σε ελληνικές πόλεις όπως το Αργυρόκαστρο,ηΚορυτσά το , Τεπελένι ,οι Αγ.Σαράντα·  Στο διάστημα αυτό ο στρατός, το ναυτικό και η αεροπορία επιτέλεσαν θαύματα, εκμηδενίζοντας την αριθμητική και τεχνολογική υπεροχή του αντιπάλου και η νικηφόρα πορεία θα συνεχιζόταν αν δενέμπαινε στον πόλεμο η Γερμανική υπεροπλία.Ο Ελληνικός αγώνας συνεχίστηκε καθ ’όλη τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και δε σταμάτησε παρά μόνο όταν χτύπησαν χαρμόσυνα οι καμπάνες της λευτεριάς την άνοιξη του 1944.

Η 28η Οκτωβρίου 1940 συμβολίζει την άρνηση στον ολοκληρωτισμό, την αντίσταση στην τυραννία, την κατάφαση στην ελευθερία και την εθνική αξιοπρέπεια  και γιαυτόντον λόγο είναι πάντα  επίκαιρη και παιδευτικά αναγκαία στις νεότερες,τις γενιές του σήμερα και του αύριο, που έχουν την τύχη να μη γνωρίσουν  τη φρίκη του πολέμου που έζησαν οι μεγαλύτεροι και που αξίζει  να ζουν σε μια Ελλάδα ισχυρή, δημοκρατική και πολιτισμένη.

Σήμερα, 80 χρόνια μετά, το μήνυμα για εθνική ενότητα κι ομοψυχία, πίστη και όραμα σε αρχές και αξίες είναι  πιο επίκαιρο από ποτέ.Οφείλουμε όλοι μας ως πολίτες-και πρωτίστως εμείςοι δάσκαλοι -, να αγωνιζόμαστε και να επαγρυπνούμε για την υπεράσπιση οικουμενικών αξιώνώστε να μην δούμε ποτέ να ξαναζωντανεύει το φάντασμα του φασισμού και του ναζισμού.Οι  νέες γενιέςοφείλουν να διδαχθούναπό τις εμπειρίες των προηγουμένων  για να μπορούν να αναγνωρίζουν και  να απορρίψουν το μίσος που έσπειρε τον όλεθρο στην Ευρώπη πριν από οκτώδεκαετίεςκαι  για να καλλιεργήσουν τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των ανθρωπίνωνδικαιωμάτων, την ανεκτικότητα στην πολιτισμική διαφορά.

Κι επειδή « οι καιροί ου μενετοί» μπορούμε και επιβάλλεται σήμερα περισσότερο από ποτέ να δώσουμε βαρύτητα τόσο την ατομικήευθύνητου καθενός όσο και στησυλλογικήδράση και να μεταφέρουμε   όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά εκείνοτο σωστό ΟΧΙ  τόσο μέσα στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο  βίο μας μετουσιώνοντάς το σε  πραγματικό  βίωμα  και τρόπο ζωής ενάντια σε κάθε είδους «απειλές» της δημοκρατίας ,ενάντιαστα επίδοξα σχέδιο κατά της εθνικής μας κυριαρχίας κάθε φορά που εκδηλώνονται ως συνεχόμενες και  κλιμακούμενες  προκλήσεις σε χερσαία και  υδάτινα σύνορα.

Ο φετινός εορτασμός της 28^ης Οκτωβρίου γίνεται κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες λόγω της πρωτόγνωρης υγειονομικής κρίσης αλλά με την ίδια θέρμη και το ίδιο δέος απέναντι στα κατορθώματα της γενιάς του 40!

Έχουμε δώσει και θα δώσουμε δύσκολες μάχες για να βγούμε νικητές και πιο δυνατοί από την παρούσα υγειονομική  κρίση. Όμως θα τα καταφέρουμε!Γιατί ο λαός μας απέδειξε  και τις δύσκολες τούτες στιγμές ότι έχει και το κουράγιο και τη θέληση και το ιστορικό φορτίο να σταθεί όρθιος και  να περάσει αλώβητοςκι απ΄αυτή τηδοκιμασία!

Θα τα καταφέρουμε ,έχοντας πάντα στη συλλογική μας μνήμη  εκείνους που άκουσαν τις σειρήνες του πολέμου και τις καμπάνες της απελευθέρωσης αλλά και τους παππούδες της γενιάς μου που έσπευσαν να πολεμήσουν πάνω στα αλβανικά βουνά  αποδεικνύονταςπως η υπεροχή δεν ανήκει στο πλήθος αλλα στο πάθος,  τον ανώνυμο στρατιώτη του πολυβολείου της Πίνδου  , τις ατρόμητες Ηπειρώτισσες,τους πεσόντες την ώρα της μάχης, στις εθελόντριες αδελφές νοσοκόμες, αλλά και τα αθώα θύματα τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής  , τους αγωνιστές της εθνικής αντίστασης,τους υπέργηρους ανάπηρους του ΄40 , αλλά και τους απλούς αγωνιστές που δε φαντάστηκαν ποτέ τον εαυτό τους ήρωα…!

Συν Θεώ, θα τα καταφέρουμε!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ,ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!