Στην Δυτική Φθιώτιδα βρέθηκε το πρωί της Κυριακής 30/5/2021 ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας κ. Συμεών
Στον ιστορικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παλαιοβράχας Σπερχειάδος ετέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία σήμερα Κυριακή της Σαμαρείτιδος, 30 Μαΐου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών.
Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μεταδόθηκε απευθείας μέσω τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών αναλύοντας την Ευαγγελική περικοπή της συνάντησης του Χριστού με την Σαμαρείτιδα, χαρακτήρισε την συνάντηση αυτή και τον διάλογο του Χριστού με την Αγία Ισαπόστολο Φωτεινή ως την Ανάσταση της Σαμαρείτιδος και χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Η Εκκλησία μας σήμερα εκτός από την Ανάσταση του Χριστού, εορτάζει ακόμη μία Ανάσταση, την Ανάσταση μίας γυναίκας, την Ανάσταση μίας ψυχής, μίας ψυχής πονεμένης, μίας ύπαρξης ταλαιπωρημένης από αστοχίες και περιστάσεις της ζωής, την Ανάσταση της Σαμαρείτιδος.
Παρ’ ότι ζούσε τον δικό της θάνατο, μέσα στην αμαρτία, αναζητούσε τον Μεσσία, αναζητούσε το ζωντανό νερό, το οποίο δίνει την αληθινή ζωή και γι’ αυτό τον λόγο ο Χριστός γνωρίζοντας, ότι αυτή η ύπαρξη είναι σκεύος δεκτικό, σκεύος εκλογής της χάριτος του Θεού και ξεκινά μαζί της ένα διάλογο.
Γνώριζε μέσα της, βαθιά στην ύπαρξή της πολλά από τα διδάγματα της παραδόσεώς της και ο διάλογος της με τον Χριστό ήταν ένας διάλογος ειλικρινείας. Ο Χριστός προσεγγίζει με πολύ σεβασμό και ευγένεια την Σαμαρείτιδα γυναίκα, αλλά σταδιακά γίνεται αιχμηρός και στην συνέχεια ο διάλογος αυτός γίνεται αποκαλυπτικός και σωτήριος.
Το πρώτο Μυστήριο που αποκαλύπτεται από αυτόν τον διάλογο είναι ότι ο Χριστός είναι η πηγή όχι απλώς του φυσικού νερού, όπως ήταν ο Ιακώβ, αλλά η πηγή του ζώντος ύδατος, του ύδατος αυτού που αν πιει ο άνθρωπος δεν θα ξαναδιψάσει ποτέ.
Αλήθεια, πόση δίψα υπάρχει στον κόσμο για πνευματική ζωή, πόση δίψα έχει ο σύγχρονος άνθρωπος να βρεθεί κάποιος να μιλήσει μέσα στην καρδιά του, να απαντήσει στις αγωνίες του, στα ερωτήματά του, στις απορίες του, στα όνειρά του; Πόση ανάγκη έχουν οι άνθρωποι οι θλιμμένοι που βρίσκονται σε αδιέξοδα για λίγη κατανόηση, για λίγο φως, για λίγη στοργή;
Αυτή την δίψα ικανοποιεί ο Χριστός λέγοντας σε όλους μας: «Ὁ διψῶν ἐρχέσθω πρὸς με, καὶ πινέτω» και γι’ αυτό η εορτή της Σαμαρείτιδος είναι μέσα στην εορταστική περίοδο της εορτή της Μεσοπεντηκοστής που ακριβώς εκφράζει την αλήθεια ότι η δίψα του ανθρώπου μπορεί να ικανοποιηθεί μονάχα με την Σοφία του Θεού.
Επίσης ο Χριστός αποκαλύπτει στη συζήτηση του με την Σαμαρείτιδα και ένα δεύτερο Μυστήριο, μια δεύτερη σωτήρια αλήθεια: ότι η σχέση μας με τον Θεό δεν είναι μία σχέση προσκολλημένη σε σχήματα και σε τύπους, δεν είναι μία σχέση, η οποία έχει να κάνει με τόπους και με φυλές, και με χωριά και με συνοικίες και με οικισμούς. Τον ρωτά η Σαμαρείτιδα αν τον Θεό θα τον λατρεύουμε στο όρος αυτό, εκεί που τον λάτρευαν οι δικοί της πρόγονοι ή στην Ιερουσαλήμ που δίδασκαν οι Ιουδαίοι και ο Χριστός ανατρέπει ένα ακόμα στερεότυπο, αποδομεί μία ακόμη προκατάληψη, η οποία ακόμη και σήμερα υπάρχει σε χριστιανούς που νομίζουν ότι η σχέση μας με τον Θεό είναι εγκλωβισμένη μέσα σε σχέδια και σε σχήματα και σε νόμους τυπικούς και εξωτερικούς. Έρχεται ο Χριστός και της λέει ότι: «πνεῦμα ὁ Θεός» και όσοι θέλουν να προσκυνούν τον Θεό που είναι πνεύμα, «ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν».
Ο Θεός θέλει σχέσεις αληθινές να έχουμε μαζί του. Μεταθέτει λοιπόν ο Χριστός το κέντρο βάρους του ερωτήματος από τον τόπο στον τρόπο. Από την επιφάνεια και την εικόνα στην ουσία και στο βάθος. Τον Χριστό και τον Θεό δεν θα τον λατρέψεις μέσα από τα Σάββατα και τις εξωτερικές μόνο παραδόσεις, αλλά θα λατρέψεις τον Θεό εφόσον μπολιάσεις την ύπαρξή σου και την καρδιά σου με την αλήθεια του Χριστού, γι’ αυτό και «Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς».
Η τρίτη πολύ σημαντική αλήθεια, η οποία απορρέει στην κορύφωση αυτού του διαλόγου, είναι ότι ο Χριστός έρχεται μέσα από την Σαμαρείτιδα να πει σε όλους μας ότι είμαι ο Μεσσίας. Ο Μεσσίας, τον οποίο ψάχνεις. Αυτός που μίλησαν οι προφήτες και περίμενε η ανθρωπότητα. «ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι». Ο Μεσσίας δεν είναι μία ιδεολογία, ο Μεσσίας δεν είναι μία αφηρημένη έννοια, μια υπερφυσική ιδιότητα αλλά είμαι πρόσωπο που σου μιλάω, το πρόσωπο της αγάπης, που επικοινωνώ μαζί σου και σε αγαπώ, που γίνομαι ένα στη δυσκολία, στη δοκιμασία και στην θλίψη σου, που βαδίζω μαζί σου στην καθημερινότητα της ζωής. Αυτό το πρόσωπο ανακάλυψε η Σαμαρείτιδα και έγινε η αιτία για να αποκαλυφθούν και σε εμάς αλήθειες για το πρόσωπο του Χριστού, οι οποίες αποτελούν την βάση της σωτηρίας μας και της πνευματικής μας ζωής.
Η Σαμαρείτιδα λαχταρούσε τον Θεό, ήταν ειλικρινής με τον Θεό, άνοιξε την καρδιά τη
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου