Οι επιστήμονες λύνουν το μυστήριο του θαλάσσιου τέρατος ηλικίας 85 εκατομμυρίων ετών

Για δεκαετίες, τα απολιθωμένα ευρήματα από το νησί του Βανκούβερ στον Καναδά προκαλούσαν σύγχυση στην επιστημονική κοινότητα.

Παρά τις επανειλημμένες ανακαλύψεις οστών ενός τεράστιου θαλάσσιου πλάσματος, η ακριβής του ταυτότητα παρέμενε άγνωστη. Τώρα, μια ομάδα ερευνητών κατάφερε επιτέλους να λύσει αυτό το παλαιοντολογικό αίνιγμα, αποκαλύπτοντας ένα εντελώς νέο είδος που αλλάζει τα δεδομένα για την εξέλιξη των θαλάσσιων ερπετών της Κρητιδικής περιόδου.

Το προϊστορικό αρπακτικό, που έφερε την ονομασία Traskasaura sandrae, αποτελεί έναν άγνωστο μέχρι σήμερα εκπρόσωπο της ομάδας των ελασμοσαύρων – θαλάσσιων ερπετών συγγενικών των πλεσιόσαυρων, τα οποία έζησαν παράλληλα με τους δεινόσαυρους. Με μήκος που έφτανε τα 12 μέτρα και δόντια ικανά να συνθλίβουν κελύφη, το ζώο ήταν ένα από τα κορυφαία αρπακτικά των ωκεανών πριν από περίπου 85 εκατομμύρια χρόνια.

Ένα νέο γένος στην επιστημονική σκηνή

Η νέα ταξινόμηση, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Journal of Systematic Paleontology, εισάγει επίσημα το T. sandrae ως ξεχωριστό γένος, λόγω των μοναδικών του ανατομικών χαρακτηριστικών που δεν αντιστοιχούν σε κανένα άλλο γνωστό ελασμοσαύρο. «Η ταυτότητα του πλάσματος που άφησε αυτά τα απολιθώματα μας μπέρδευε για χρόνια. Η νέα μελέτη δίνει επιτέλους σαφείς απαντήσεις», δήλωσε ο καθηγητής F. Robin O’Keefe από το Πανεπιστήμιο Marshall, επικεφαλής της έρευνας.

Το πρώτο δείγμα του T. sandrae ανακαλύφθηκε το 1988 στον σχηματισμό Haslam, αλλά χρειάστηκαν δεκαετίες μέχρι να συμπληρωθεί το παζλ. Έκτοτε, ανασύρθηκαν περισσότερα απολιθώματα – ανάμεσά τους ένα άψογα διατηρημένο νεαρό άτομο και ένα δεξί βραχιόνιο – τα οποία επέτρεψαν την πλήρη ανασύσταση του είδους.

Ανατομία κομμένη και ραμμένη για επιδέξιο κυνηγό

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το T. sandrae διέθετε τουλάχιστον 50 αυχενικούς σπονδύλους, μια προσαρμογή που του χάριζε εξαιρετική ευελιξία και έλεγχο στον λαιμό. Αυτός ο μακρύς αυχένας, σε συνδυασμό με τα ισχυρά δόντια, του έδινε τη δυνατότητα να επιτίθεται στα θηράματά του με ακρίβεια, πιθανώς βουτώντας από ψηλά. Η μορφολογία του ώμου – που δεν θυμίζει κανέναν άλλο γνωστό πλεσιόσαυρο – ενίσχυσε την άποψη ότι πρόκειται για ένα απολύτως ξεχωριστό είδος.

Ιδανικό θήραμά του φαίνεται πως ήταν οι αμμωνίτες, μαλάκια με σπειροειδή κελύφη που κυριαρχούσαν στους ωκεανούς της Κρητιδικής. Τα ειδικά διαμορφωμένα δόντια του ήταν κατάλληλα για να συνθλίβουν τα σκληρά κελύφη τους, υποδεικνύοντας πως το T. sandrae είχε εξελιχθεί ακριβώς για αυτόν τον σκοπό.

Συγκλίνουσα εξέλιξη και νέα μονοπάτια στην παλαιοντολογία

Το Traskasaura sandrae αποτελεί ένα εντυπωσιακό παράδειγμα συγκλίνουσας εξέλιξης – δηλαδή της διαδικασίας κατά την οποία διαφορετικοί οργανισμοί αναπτύσσουν παρόμοιες προσαρμογές ως απάντηση σε παρόμοιες περιβαλλοντικές πιέσεις. Η μορφή και η λειτουργία του μαρτυρούν ότι εξελίχθηκε με στόχο την κυριαρχία στο θαλάσσιο οικοσύστημα του ύστερου Κρητιδικού.

Η συγκεκριμένη ανακάλυψη, πέρα από τη σημασία της στην κατανόηση της βιοποικιλότητας του παρελθόντος, αποδεικνύει ότι οι βραχώδεις σχηματισμοί του Καναδά εξακολουθούν να κρύβουν πολύτιμα μυστικά. Οι επιστήμονες αισιοδοξούν ότι μελλοντικές έρευνες θα φέρουν στο φως περισσότερα δείγματα θαλάσσιων δεινοσαύρων, φωτίζοντας άγνωστες πτυχές της ζωής στους προϊστορικούς ωκεανούς.

Πηγή: newsbomb.gr