Δεκαπενταύγουστος – Η Κοίμηση της Θεοτόκου – Μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανοσύνης

Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι Θεομητορική εορτή τόσο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όσο και των λοιπών χριστιανικών ομολογιών.

Αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανοσύνης και εορτάζεται κάθε καλοκαίρι στις 15 Αυγούστου.

Oι Χριστιανοί γιορτάζουν με ιδιαίτερη λαμπρότητα τον θάνατο της Θεοτόκου, την ταφή, την ανάσταση και τη μετάστασή Της στους ουρανούς.

Οι Έλληνες τιμούν με μεγαλοπρέπεια, λαμπρότητα, αλλά και ευλάβεια την Κοίμηση της Θεοτόκου σε όλη τη χώρα. Αμέτρητα τελετουργικά, ήθη, έθιμα και παραδόσεις αναβιώνουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, όπου περισσότερα από 500 «Θεοτοκωνύμια» δηλώνουν τη λατρεία στο πρόσωπο της Παναγίας στο οποίο όλοι αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για την μητέρα όλων των Χριστιανών.

Ο Δεκαπενταύγουστος για τους Έλληνες είναι το Πάσχα του καλοκαιριού μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας.

Στον Ελληνικό λαό η επίκληση της Παναγίας, είναι περισσότερο καθιερωμένη ως Θεοτόκο Μαρία, ή Μεγαλόχαρη, ή Παναγία ή Μητέρα Μαρία και Αγία Μαρία για τους Δυτικούς, τις περισσότερες φορές ακολουθείται από προσωνύμιο π.χ. η Κεχαριτωμένη, η Παντοβασίλισσα, η Παντάνασσα, κ.ά. Τα προσωνύμια αυτά προέρχονται από διάφορους λόγους και αιτίες π.χ. τρόπου αγιογραφίας, ή παράστασης, (Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Θρηνούσα κλπ.), ή υπό τη θεολογική ιδιότητα (Πάντων Ελπίς, Ελεούσα, Κυρά, Μεγαλόχαρη, κλπ.),ή από τον κτήτορα του ναού ή της μονής της (Καπνικαρέα κλπ.), ή από την παλαιότητα του εικονίσματός της (Μαυριώτισσα, Γερόντισσα, κλπ.), ή από τον τρόπο εύρεσης της εικόνας της (Καμαριανή, Θεοσκέπαστης, Σπηλαιώτισσας, Πλατανιώτισσας, Πορταΐτισσας, Μυρτιδιώτισσας, Φανερωμένης, Φιδού κ.ά.), καθώς επίσης και από τον τόπο προέλευσης της εικόνας (π.χ. Αθηνιώτισσα, Αργοκοιλιώτισσα (Νάξου), Βατοπεδινή, Πολίτισσα, Ψαριανή, Κυρία της Ξηροκρήνης κ.ά.), ή ακόμη και από ιδιάζοντα γνωρίσματά της (π.χ. Εικοσιφοίνισσα, Λογγοβάρδα, Παλατιανή, Ολυμπιώτισσα κλπ.). Επίσης προσωνύμια απαντώνται και από τον κτήτορα του αφιερωμένου ναού (π.χ. Καλλιγού, Λυκοδήμου κλπ.). Τέλος απαντώνται προσωνύμια που δίνονται ανάλογα της εποχής και των εργασιών που συμπίπτει η εορτή της π.χ. Φλεβαριανή, Μεσοσπορίτισσα, Ακαθή (=εκ του Ακάθιστου ύμνου) κλπ. Πολλές δε Μονές, χωριά, χερσόνησοι και νησίδες των χριστιανικών χωρών φέρουν το αυτό όνομα.

Ακούστε το απολυτίκιο και το κοντάκιο της εορτής που ψάλλει ο πρωτοπρεσβύτερος Γρήγοριος Καραλής εφημέριος του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ναούσης Πάρου, Θεολόγος, Καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής, Διδάσκων στο Τμήμα «Βυζαντινή Μουσική – Ψαλτική Τέχνη» του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.