Διακήρυξη της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ για τα 80 χρόνια ΕΠΟΝ

*Δελτίο Τύπου

Το 2023 συμπληρώνονται 80 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ. Ήταν το ξημέρωμα της 23ης Φλεβάρη 1943 όταν η σύσκεψη αντιπροσωπειών 10 νεολαιίστικων οργανώσεων συγκεντρώθηκαν σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας στο σπιτάκι της οδού Δουκίσσης Πλακεντίας 3 στους Αμπελοκήπους. Μετά από πρόταση της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών, της θρυλικής ΟΚΝΕ, που συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από την ίδρυσή της, κατέληξαν στην απόφαση ίδρυσης της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων, της ένδοξης ΕΠΟΝ και υπέγραψαν την πράξη ίδρυσής της. Ήταν αποτέλεσμα και συνέχεια της ορμητικής ανάπτυξης του εργατικού-λαϊκού κινήματος ενάντια στο ναζί κατακτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του, σε όλες τις περιοχές της χώρας, με καθοριστική τη συμμετοχή της εργατικής και σπουδάζουσας νεολαίας.
Η ΕΠΟΝ, έμελε να γράψει απαράμιλλες ηρωικές σελίδες στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας από το ναζί κατακτητή και, γενικότερα, στην αγωνιστική ιστορία του νεολαιίστικου κινήματος στη χώρα μας. Στην πορεία του αγώνα συσπείρωσε περισσότερους από 600 χιλιάδες νέων κοριτσιών και αγοριών της πατρίδας μας.
Την αναγκαιότητα δημιουργίας, τότε, μιας νεολαιίστικης οργάνωσης όπου θα συσπειρώνεται, θα παλεύει και θα δρα η νεολαία στα πλαίσια του απελευθερωτικού αγώνα δίπλα στο ΕΑΜ, αποφάσισε το ΚΚΕ στη 2η Πανελλαδική του Συνδιάσκεψη, που συνήλθε το τελευταίο 10ήμερο του Δεκέμβρη 1942 και εξέτασε αναλυτικά τα προβλήματα του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη υπογράμμιζε ότι το Κόμμα πρέπει να βοηθήσει την Κομμουνιστική Νεολαία να παίξει καθοριστικό ρόλο σ’ αυτήν την προσπάθεια και να διαθέσει τις δυνάμεις της για την συγκρότηση της ενιαίας αυτής εθνικοαπελευθερωτικής οργάνωσης της νέας γενιάς.
Έτσι με πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ, ιδρύθηκε στις 5 Φλεβάρη 1942 στην Αθήνα το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Νέων (ΕΑΜΝ), στο οποίο συμμετείχαν εκτός από την ΟΚΝΕ, η «Φιλική Εταιρεία Νέων», η «Λεύτερη Νέα», η «Σοσιαλιστική Επαναστατική Πρωτοπορία Ελλάδας» και η «Δημοκρατική Ένωση Νέων». Στη συνέχεια έγινε σύσκεψη της ΚΕ του ΕΑΜ Νέων (14 Γενάρη 1943) και ακολούθησε η σύσκεψη (1η Φλεβάρη 1943) των καθοδηγήσεων της ΟΚΝΕ, της Λαϊκής Επαναστατικής Νεολαίας και της Σοσιαλιστικής Επαναστατικής Πρωτοπορίας Ελλάδας που προετοίμασαν την ίδρυση της ΕΠΟΝ.
Στο ιδρυτικό της ΕΠΟΝ, σχετικά με τους σκοπούς ίδρυσής και της δράσης της, αναφέρονται:
«α. Η εθνική απελευθέρωση με βάση την ακεραιότητα της Ελλάδας.
β. Η εξόντωση του φασισμού τώρα και στο μέλλον με οποιαδήποτε μορφή κι αν παρουσιαστεί. Αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας, έτσι που όλες οι εξουσίες ν’ απορρέουν από την κυρίαρχη θέληση του λαού.
γ. Η καταπολέμηση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και η υπεράσπιση της ειρήνης, με βάση την αρχή της αυτοδιάθεσης και ειδικά της Βαλκανικής.
δ. Γενικά, καθορίζεται στο καταστατικό ότι η ΕΠΟΝ είναι οργάνωση εθνικοαπελευθερωτική, αντιφασιστική – προοδευτική, αντιπολεμική – φιλειρηνική.
ε. Αποφασίζεται, τέλος, η ίδρυση δημοσιογραφικού κεντρικού οργάνου με τίτλο: “Νέα Γενιά”.
στ. …Η Πανελλαδική σύσκεψη αποφασίζει την προσχώρηση της ΕΠΟΝ στο ΕΑΜ σαν εκπροσώπου της νέας γενιάς, με συμμετοχή αντιπροσώπου της στην ΚΕ του ΕΑΜ».
Μ’ αυτούς τους σκοπούς η ΕΠΟΝ ενέπνευσε και δίδαξε στη νεολαία της πατρίδας μας να αντιμετωπίσει ατρόμητη το φασισμό και την κατοχική εγκληματική βία. Οι ΕΠΟΝίτισσες και οι ΕΠΟΝίτες συμμετείχαν και διακρίθηκαν για την παλληκαριά τους στις γραμμές του λαϊκού απελευθερωτικού στρατού, του ΕΛΑΣ, και σε άλλες αφάνταστες ηρωικές πράξεις, όπως στο Μπιζάνι της Καλλιθέας και στο Κάστρο του Υμητού. Σε 35.000 ανέρχονται οι ανταρτοΕΠΟΝίτες που αγωνίστηκαν στον ΕΛΑΣ και 36.000 αγωνίστηκαν στον ΕΛΑΣ των πόλεων, στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και στα Έμπεδα. Σε 1300 υπολογίζονται οι ανταρτοΕΠΟΝίτες που έπεσαν στα πεδία των μαχών , ενώ άγνωστος παραμένει ο αριθμός αυτών που έπεσαν στις διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις στις πόλεις, που εκτελέστηκαν, είτε πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή πιάστηκαν, βασανίστηκαν και πέθαναν από τις αρχές κατοχής και τα όργανά τους.
Τεράστια, ήταν η προσφορά της ΕΠΟΝίτικης Νεολαίας στους τομείς της Μόρφωσης και του Πολιτισμού εμπνέοντας τη νεολαία μας. Στις πόλεις και τα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στα εργοστάσια, στις γειτονιές, πάλεψαν για το ψωμί και τη λευτεριά, οργάνωσαν Λέσχες πολιτικής -πολιτιστικής μάθησης και διαπαιδαγώγησης. Καθημερινά έδιναν τον αγώνα για την κατάκτηση της γνώσης, το χτύπημα του αναλφαβητισμού, τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων μαχητών. Ό,τι δεν είχε δώσει στη νεολαία το αναχρονιστικό εκπαιδευτικό σύστημα το δίδαξε η ΕΠΟΝ.
Το ΕΠΟΝίτικο πνεύμα, αναμορφωτικό, δημιουργικό, αισιόδοξο απλώθηκε παντού σ’ όλη την κατεχόμενη χώρα, έφτασε και στο πιο μικρό χωριό ανοίγοντας έτσι τις κλειστές πόρτες της μόρφωσης, του πολιτισμού και του αθλητισμού για όλη τη νεολαία μας. Ονομαστοί έγιναν οι ερασιτεχνικοί θίασοι της ΕΠΟΝ που ανέβασαν πολλά θεατρικά έργα, οργάνωσαν κουκλοθέατρο, χορωδίες και συναυλίες. Παίχτηκαν σημαντικά έργα γραμμένα από σημαντικούς δημιουργούς, όπως οι: Βασίλης Ρώτας, Γερ. Σταύρου, Γιώργος Κοτζιούλας, Αλέκος Ξένος μουσικοσυνθέτης κά. Τότε για πρώτη φορά τα παιδιά της ελληνικής επαρχίας και των συνοικιών Αθήνας και Πειραιά είδαν κουκλοθέατρο.
Με την ίδρυσή της, η ΕΠΟΝ, μαζί με το λαό μας, έδωσε μια απ’ τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες μάχες που έμεινε στην Ιστορία. Πρόκειται για τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης που επιχείρησαν να υλοποιήσουν οι χιτλερικοί με τους ντόπιους δοσίλογους και συνεργάτες τους, στις 5 Μάρτη 1943. Επίσης, τεράστια ήταν η συμβολή της ΕΠΟΝ στην αποτροπή της καθόδου των Βουλγάρων φασιστών στην Ελληνική Μακεδονία, συμμετέχοντας στα τεράστια συλλαλητήρια, ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα στις 22 Ιούλη 1943, όπου πήραν μέρος εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας. Σύμβολο του αγώνα αυτού υπήρξαν η Παναγιώτα Σταθοπούλου, που έπεσε ανεμίζοντας την ελληνική σημαία μπροστά στο τανκ των ναζί, η Κούλα Λίλη που σκαρφάλωσε στο τανκ και χτύπησε το τανκίστα ναζί στο πρόσωπο, όπως και τα άλλα πρώτα θύματα των ΕΠΟΝιτών: Μ. Καλοζύμη, Θ. Χατζηθωμά, σπουδαστή, και της φοιτήτριας Αντωνιάδου.
Με το σύνθημα: «πολεμάμε και τραγουδάμε, πολεμάμε και μαθαίνουμε» ο ΕΠΟΝίτης και η ΕΠΟΝίτισσα , έχοντας το βλέμμα καρφωμένο σε ένα καλύτερο αύριο, πάλευαν μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες, ζώντας ολόπλευρα την ομορφιά του ανυποχώρητου αγώνα, της ανυπότακτης ζωής.
Τεράστια είναι η συμβολή και της εκδοτικής δραστηριότητας της ΕΠΟΝ στον απελευθερωτικό αγώνα. Τα ΕΠΟΝίτικα έντυπα στα χρόνια της τριπλής κατοχής έχουν ξεχωριστή θέση στην ιστορία του ελληνικού Τύπου. Πρόκειται για πρωτόγνωρο φαινόμενο σε κείνη την περίοδο. Μέσα σε ένα χρόνο ο ΕΠΟΝίτικος Τύπος καλύπτει το 83,6% του συνόλου των αντιστασιακών εντύπων που κυκλοφορούν σ’ ολόκληρη την κατεχόμενη Ελλάδα. Όλος αυτός ο εκδοτικός οργασμός στηρίχτηκε βασικά στην αυτοθυσία των νέων. Η «ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ» ήταν το κεντρικό όργανο της ΕΠΟΝ που κυκλοφόρησε ένα μήνα μετά την ίδρυση της Οργάνωσης, με υπεύθυνο το Σταύρο Ζορμπαλά, αρχικά, και αργότερα το Νίκο Καραντηνό.
Ακόμα, ξεχωριστή είναι και η μάχη της ΕΠΟΝ κατά της μάστιγας των ναρκωτικών, όπλο της δράσης των Εγγλέζων κατά της νεολαίας. Η μάχη κατά των ναρκωτικών συνδυάστηκε με ενημέρωση αλλά και με την πολύπλευρη πλούσια πολιτιστική δραστηριότητα, που αναπτύχτηκε από την ΕΠΟΝ.
Η ΕΠΟΝ οργάνωσε και καθοδήγησε το παιδικό κίνημα που έμεινε γνωστό στην ιστορία με το όνομα «ΑΕΤΟΠΟΥΛΑ». Συμμετείχαν παιδιά ως 15 χρονών, που είχαν τη δική τους ξεχωριστή συμβολή στον απελευθερωτικό αγώνα, βοηθώντας και ενισχύοντας με πολλούς τρόπους τη δράση των ανταρτών του ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ.
Το δικαίωμα να ψηφίζουν οι νεολαίοι από τα 18 τους χρόνια, το κέρδισαν με τη συμβολή της ΕΠΟΝ. Στις θέσεις της ΕΠΟΝ, όπως καταγράφονται στον περίφημο δωδεκάλογο, μεταξύ των άλλων, αναφέρονται:
«-Θέλουμε τα νιάτα ευτυχισμένα μέσα στη χαρά της δημιουργικής δράσης.
-Θα αγωνιστούμε παλικαρίσια να γκρεμίσουμε όλους τους πολιτικούς και οικονομικούς φραγμούς και όλα τα εμπόδια που έστησε ο καπιταλισμός και ο φασισμός για να καταχτήσουμε κι εμείς τα δικαιώματα της ηλικίας μας και να επιβάλουμε το σεβασμό τους.
-Ζητάμε ίσα δικαιώματα για όλα τα παιδιά , πολύπλευρη παιδεία και ποιοτική μόρφωση διαποτισμένη με το πνεύμα της Λαοκρατικής Δημοκρατίας…
-Θέλουμε να γίνουμε, σύμφωνα με τις ατομικές του ο καθένας δυνατότητες, φωτισμένοι και ειδικευμένοι εργάτες της ζωής και της επιστήμης…
-Θέλουμε εμείς οι νέες, λυτρωμένες από τον απατηλό και παραστρατημένο φεμινισμό, να σπάσουμε τις αλυσίδες της πολύμορφης σκλαβιάς μας και ν’ αγωνιστούμε ολόψυχα πλάι και μαζί με τους νέους για να καταχτήσουμε την οικονομική, την κοινωνική και την πολιτική μας ισότητα…
-Θέλουμε κι εμείς, πρωτοπόροι συναγωνιστές μαζί με όλους τους νέους του κόσμου, να υπερνικήσουμε τον γεμάτο προκαταλήψεις στενόκαρδο εθνικισμό, να υψωθούμε πέρα και πάνω από τον ιμπεριαλισμό και να χτίσουμε όλοι μαζί, μ’ αδελφική συνεργασία, το μεγαλόπρεπο ναό της ειρηνικής διαβίωσης των λαών…
-Δίνουμε την υπόσχεση πως θα προετοιμάσουμε το έδαφος για το ριζοβόλημα και το πλούσιο άνθισμα ενός πρωτοπόρου νεοελληνικού σοσιαλιστικού πολιτισμού»….
Στις 33 μέρες που κράτησε η ταξική μάχη της Αθήνας, το Δεκέμβρη 1944, νέοι και νέες της ΕΠΟΝ δε δίστασαν να ξανασηκώσουν το λάβαρο του αγώνα ενάντια στους αστούς και στην επέμβαση των Εγγλέζων ιμπεριαλιστών συμμάχων τους. Στη συνέχεια χιλιάδες νέοι και νέες της ΕΠΟΝ κατατάχτηκαν στις γραμμές του ΔΣΕ και πολέμησαν με το όπλο στο χέρι, δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους, συμμετέχοντας στην τρίχρονη Εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού. Συσπειρώθηκαν στη Δημοκρατική Νεολαία του ΔΣΕ που ιδρύθηκε το δεύτερο δεκαήμερο του Οκτώβρη 1947. Η εμφυλιοπολεμική αστική κυβέρνηση ήδη είχε απαγορεύσει τη δράση της ΕΠΟΝ τον Οκτώβρη 1947, με το διαβόητο Ν. 509, και έτσι η ΕΠΟΝ πέρασε σε βαθιά παρανομία.
Επίσης, σημαντική ήταν η προσφορά της ΕΠΟΝ στη διαπαιδαγώγηση και τη μορφωτική -πολιτιστική δουλειά στην Πολιτική Προσφυγιά, στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπου φιλοξενήθηκαν οι μαχήτριες και οι μαχητές του ΔΣΕ, μετά την υποχώρηση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η ΕΠΟΝ συνεχίζοντας τις πολιτιστικές παραδόσεις, κατέβαλε και στην προσφυγιά επίμονες προσπάθειες να συνδυάσει τη δουλειά για την εξειδίκευση και τη μόρφωση των νέων πολιτικών προσφύγων με την πολιτιστική τους δραστηριότητα, που θα κρατούσε ζωντανούς τους δεσμούς της με την Πατρίδα. Σημαντική επίσης ήταν η συμβολή της στην ΕΒΟΠ, (Επιτροπή Βοήθειας στα Παιδιά).
Καθοριστικός παράγοντας για την εξέλιξη της ΕΠΟΝ στη μαζικότερη νεολαιίστικη οργάνωση στην Ελλάδα, ήταν η πρωτοπόρα δράση των μελών και στελεχών της ΟΚΝΕ. Τη “μαγιά”, τα φύτρα της ΕΠΟΝ θα τα βρούμε στα ξερονήσια και στις φυλακές της δικτατορίας του Μεταξά, όπου ήταν κλεισμένα μέλη και στελέχη και της ΟΚΝΕ. Αυτά τα στελέχη, μετά την απόδρασή τους, δημιούργησαν και πάλι τους οργανωτικούς πυρήνες στα εργοστάσια, στα πανεπιστήμια και στις γειτονιές.
Ήδη, από το φθινόπωρο του ’41 που ανασυγκροτείται η ΟΚΝΕ, οι νέοι κομμουνιστές δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην οργάνωση της μαθητικής και της φοιτητικής νεολαίας. Η ΟΚΝΕ μέσα σ’ έναν χρόνο απλώνεται για τα καλά σε ολόκληρη την Ελλάδα, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις συνοικίες και στα εργοστάσια. Αξιοποιεί την πείρα από τη δράση σε μορφωτικούς, πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους.
Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ αγωνίζεται για τη διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων. Αγωνίζεται ενάντια στην διαστρέβλωση της Ιστορίας του Β’ παγκοσμίου πολέμου, ενάντια στις επιδιώξεις της Γερμανικής και της Ελληνικής αστικής τάξης για τη αναθεώρηση της, με αντιεπιστημονικά προγράμματα τύπου «Μνήμες Κατοχής» που πασχίζουν να αθωώσουν τα ναζιστικά εγκλήματα και να μειώσουν τη σημασία της ΕΑΜικής Αντίστασης τις συνειδήσεις των μαθητών. Προσπαθούν να αμβλύνουν τις αρνητικές συνέπειες της ναζιστικής εγκληματικής δράσης, μέσω προγραμμάτων της «Ελληνογερμανικής Νεολαίας» και του «Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον» που χρηματοδοτούν έργα σε Δήμους, κόντρα στη διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων, και αντιεπιστημονικά σεμινάρια για την ιστορία της ναζιστικής κατοχής.
Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ τιμά το μεγαλειώδες έργο και την προσφορά της ΕΠΟΝ στην ελληνική νεολαία και στην απελευθέρωση της Ελλάδας από το φασιστικό ζυγό. Τιμάμε την πολύπλευρη προσφορά της στην διαπαιδαγώγηση της ελληνικής νεολαίας μας, με τις αξίες του αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον. Με τη δράση της άφησε πλούσιες παρακαταθήκες για τις νέες γενιές. Το έργο της ΕΠΟΝ έχει γραφεί με ανεξίτηλα γράμματα στην Ιστορία του λαού και της νεολαίας, για να διδάσκει τα νιάτα της πατρίδας μας πως όταν το αποφασίσουν, μαζί με τον εργαζόμενο λαό, μπορούν ακόμα και «κόντρα στη θύελλα» να φέρουν τα κάτω-πάνω, να χτίσουν το δικό τους φωτεινό μέλλον.
Η 80ή Επέτειος της ΕΠΟΝ βρίσκει τη χώρα μας χωμένη μέχρι τα μπούνια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, ως πρόθυμο σύμμαχο του Ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου ΗΠΑ -ΝΑΤΟ-ΕΕ. Αυτό δημιουργεί τεράστιους κινδύνους για το λαό μας και τους γειτονικούς λαούς. Με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ, σε σύμπνοια με τα άλλα αστικά κόμματα, η χώρα μας έχει μετατραπεί σε μια απέραντη αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή βάση και ορμητήριο για την ιμπεριαλιστική επέμβαση, απ’ όπου διακινούνται στο Ανατολικό μέτωπο πολεμικός εξοπλισμός και στρατιωτικές δυνάμεις για την ενίσχυση της αντιδραστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας και την περικύκλωση της Ρωσίας, στέλνοντας και η ίδια όπλα και στρατό. Έτσι η χώρα μας γίνεται στόχος με τεράστιους κινδύνους για το λαό μας.
Την ίδια ώρα ο λαός μας, όπως και άλλοι λαοί πληρώνουν βαρύ τίμημα με την ακρίβεια, την αύξηση του πληθωρισμού και την ενεργειακή φτώχεια, που έρχονται να προστεθούν στα άλλα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και της ΕΕ, τη μείωση μισθών και συντάξεων και την υπερφορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων, την κατάργηση εργατικών- λαϊκών δικαιωμάτων κλπ.
Μπροστά σ’ αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα, η πείρα των αγώνων της θρυλικής ΕΠΟΝ διδάσκει πως, όπως και τότε, έτσι και σήμερα ο λαός και η νεολαία μας με την καθοδήγηση του τιμημένου ΚΚΕ και της νεολαίας του, της ΚΝΕ, μπορεί ανατρέψει τους αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων και να οικοδομήσει το δικό της ευτυχισμένο μέλλον.
Σε αυτή τη ρότα αγωνιζόμαστε ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο και σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να κλείσουν οι Βάσεις του θανάτου, να γυρίσουν πίσω τα στρατιωτικά τμήματα που δρουν εκτός συνόρων, για την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ-ΕΕ με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του. Αγωνιζόμαστε ενάντια στις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, που οδηγούν το λαό και τη νεολαία μας στη φτώχια και στην εξαθλίωση.
Η ολόπλευρη ενίσχυση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα δώσει μεγάλη ώθηση στο δυνάμωμα του ταξικού εργατικού λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων σε όφελος του κεφαλαίου. Ενόψει των επερχόμενων εκλογών, είναι αναγκαίο η νεολαία και οι εργαζόμενοι να ενισχύσουν και με την ψήφο τους το τιμημένο ΚΚΕ, που παλεύει για τα λαϊκά συμφέροντα, για να ανοίξει ο δρόμος της ευημερίας για το λαό μας, μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση.
Ένα καθολικό δίδαγμα εκείνης της περιόδου 1940-1949, αλλά και του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος είναι το εξής:
Η ίδρυση της ΕΠΟΝ συνδέθηκε με την αρνητική απόφαση αυτοδιάλυσης της ΟΚΝΕ, η οποία σταμάτησε την αυτοτελή της δράση, μετά από 21 χρόνια ηρωικής πορείας. Τα μέλη της συνέχισαν να γράφουν λαμπρές σελίδες δράσης μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, αποτελώντας την καρδιά των μεγάλων μαχών που έδωσαν οι χιλιάδες ΕΠΟΝίτες.
Η Ιστορία διδάσκει ότι: Είναι αναντικατάστατη η ύπαρξη και δράση μιας επαναστατικής οργάνωσης νεολαίας, που διαπαιδαγωγεί με τα ιδανικά και τις αξίες του Κομμουνιστικού Κόμματος, της ταξικής πάλης, του στόχου του σοσιαλισμού – κομμουνισμού. Ήταν αναντικατάστατη και για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Γι’αυτό το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968 αποφάσισε την ίδρυση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας και έτσι αποκαταστάθηκε αυτό που είχε χαθεί τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή η ανάγκη να υπάρχει οργάνωση Νεολαίας του Κόμματος, που καθοδηγείται ολόπλευρα από το ΚΚΕ και παλεύει για την επαναστατική ανατροπή.
Δόξα και τιμή στην ηρωική ΕΠΟΝ!
Συνεχίζουμε τον αγώνα με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ!