“ΣΥΡΙΖαίικος Μαραντζιδισμός”

ΣΥΡΙΖαίικος Μαραντζιδισμός

Το Παράρτημα Λαμίας της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας καταγγέλλει με αγανάκτηση την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα προσωπικά ο οποίος όρισε το Νίκο Μαραντζίδη επικεφαλής της προεκλογικής του καμπάνιας για τις εκλογές της 25 Ιουνίου. Αποκαθήλωσε μόνος του την «αριστεροσύνη» που του είχε απομείνει και διέλυσε τις αυταπάτες όσων ακόμα αναρωτιούνταν το τι κόμμα είναι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Νίκος Μαραντζίδης είναι «ιστορικός» που η καριέρα του έχει στηριχτεί αποκλειστικά στην παραχάραξη της Ιστορίας της κρίσιμης δεκαετίας του ’40 -‘49 στην Ελλάδα και στην κατασυκοφάντηση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Αυτός, μαζί με τον Στ. Καλύβα, αποτελούν τους εκπροσώπους της σύγχρονης αντικομμουνιστικής ιστοριογραφίας που έστησε πλυντήριο στα Τάγματα Ασφαλείας – τα οποία συνεργάζονταν με τους ναζί κατακτητές την περίοδος της Κατοχής (1940-1944). Αυτοί οι δυο δημιούργησαν την εν Ελλάδι εκδοχή της ευρωενωσιακής αντιδραστικής Θεωρίας των Δύο Άκρων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτοι που φιλοξένησαν τις αντιεπιστημονικές «ιστορικές έρευνες» του Μαραντζίδη ήταν οι μεγάλοι όμιλοι των αστικών ΜΜΕ καθώς και πλήθος ακροδεξιών ομάδων και γκρουπούσκουλων που βρήκαν μία «επιστημονική δικαίωση» για τα αίσχη που κουβαλούσε η σκούφια τους. Καθόλου τυχαία τα ανιστόρητα πονήματά του Ν. Μαραντζίδη βρίσκουν χρηματοδότηση και στήριξη από διάφορα κέντρα, όπως το πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση!

Λίγα χρόνια πριν, και σωστά τότε, «Η Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ κατάγγελλαν τον αντικομμουνισμό του κ. καθηγητή και την αθώωση εκ μέρους του των γερμανοτσολιάδων-ταγματασφαλιτών και του αισχρού ρόλου τους ενάντια στον λαό και την ηρωική ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση. Όμως, η «κυβερνώσα αριστερά» βαδίζοντας στο δρόμο του «αντισυστημικού ρεαλισμού», προσαρμόστηκε, εκσυγχρονίστηκε. «Η Αυγή» φιλοξενούσε πλέον άρθρα του Μαραντζίδη, ο ίδιος ήταν ομιλητής σε εκδήλωση στο φεστιβάλ της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, ενώ είχε μόνιμο στασίδι σε φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ ηλεκτρονικά μέσα. Φαίνεται ότι το κόμμα αυτό, για χάρη των μεγάλων αφεντικών ξεκόβει ακόμα και από τους «δικούς του» ιστορικούς και τις αντίστοιχες ιστορικές επεξεργασίες, αφού προτιμάει, με τον πλέον εμφατικό τρόπο, το συγγραφέα – σύμβολο του αντικομμουνισμού, τον εκλεκτό των ντόπιων και διεθνών αστικών επιτελείων.

Δεν μπορούμε να μην θεωρήσουμε ως αναμενόμενη την παρουσία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στη Φθιώτιδα κ. Σαρακιώτη στην ταξικά ουδέτερη και «αποστειρωμένη» εκδήλωση των «θεσμικών» στην Καλύβα του Στεφανή στη Σπερχειάδα απ’ όπου, το 1942, με εντολή του ΚΚΕ, ο κομμουνιστής Άρης Βελουχιώτης και η ομάδα του –όλοι κομμουνιστές- βγήκαν στο βουνό και αποτέλεσαν τη μαγιά που ζύμωσε τον θρυλικό ΕΛΑΣ, στρατιωτικό βραχίονα του ΕΑΜ.

Και η συνάδελφός του Μαραντζίδη, ιστορικός-ερευνήτρια, κυρία Λάζου, Λαμιώτισσα, υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Φθιώτιδα που ερευνά συστηματικά την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης στη Ρούμελη και δραστήρια επικεφαλής των «Φίλων του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης & Σύγχρονης Ιστορίας της Ρούμελης» συμφωνεί πολιτικά με αυτή την εμβληματική επιλογή του αρχηγού της;

Και τέλος, αφού τόσο ψάχνονται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για το πώς διευρύνεται η «συντηρητικοποίηση» του εκλογικού σώματος, πώς πιστεύουν ότι θα επιδράσει η επιλογή εκ μέρους της, του εμμονικού παραχαράκτη της νεότερης ελληνικής Ιστορίας;

Όσοι αισθάνονται προοδευτικοί άνθρωποι, αγωνιστές, αριστεροί και ριζοσπάστες έχουν έναν ακόμη λόγο να γυρίσουν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι άσκοπο να καταθέτουν την εμπιστοσύνη τους στην πολιτική δύναμη που δεν διστάζει να ξεπλένει ακόμα και τα χειρότερα πλυντήρια του αντικομμουνισμού, των νεοναζί και των άλλων φασιστικών μορφωμάτων.

Με ολοφάνερη πλέον τη στρατηγική σύμπλευση προγραμμάτων των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των υπόλοιπων δήθεν αντισυστημικών συμπληρωμάτων,

Με ομολογημένη την ανάγκη, αλλά και τη δυνατότητα πολιτικής συναίνεσης, από διεθνείς παράγοντες, από ντόπια οικονομικοπολιτικά κέντρα και πρόσωπα, από σημαίνοντα πολιτικά στελέχη των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ,

Με δεδομένα για τον λαό τα μνημονιακά, μετα-μνημονιακά και νεο-μνημονιακά σκληρά «θέσφατα» των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ, του ΟΟΣΑ αναμένεται οξύτερη επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά του, όποια και να είναι η επόμενη κυβέρνηση.

Άρα, από την επόμενη των εκλογών απαιτείται ισχυρή αντιπολίτευση -χωρίς δεσμεύσεις- που με την πάλη της να «βάζει τρικλοποδιές» στην κυβέρνηση, να εμποδίζει, να ακυρώνει επιλογές, να υπερασπίζεται τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Λαϊκή αντιπολίτευση ικανή να εμπνεύσει και να ανεβάσει πιο ψηλά ένα μαχητικό, πλατύ κίνημα που την καυτή ανάσα του να τη νιώθουν στο σβέρκο τους η μεγαλοεργοδοσία, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, ο ευρωατλανικός παράγοντας και το εγχώριο υπηρετικό τους πολιτικό προσωπικό. Ιστορικά προηγούμενα υπάρχουν και θα ξανασυμβούν.

Γι’ αυτό στις 25 Ιουνίου μόνο ΚΚΕ!