Fonografos.net Ειδησεογραφικό portal Φθιώτιδας και Κεντρικής Ελλάδας
Με μεγάλη επιτυχία, παρουσία σημαντικών προσωπικοτήτων της πολιτικής, επιστημονικής και κοινωνικής ζωής και πλήθους πολιτών, πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 7.7.2022 στο κήπο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα, η παρουσίαση του βιβλίου «Σοσιαλισμός και πολιτική εξουσία σήμερα» από τις εκδόσεις Διόνικος σε συνεργασία με το Δίκτυο για τον Σοσιαλισμό και τη Δημοκρατία.
Τον συλλογικό αυτό τόμο επιμελήθηκε ο Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του ΔΠΘ Χρύσανθος Δ. Τάσσης, ο οποίος υπογράφει και δύο από τα κείμενα του βιβλίου. Τα υπόλοιπα κείμενα του βιβλίου υπογράφουν ο Βασίλης Ασημακόπουλος, δικηγόρος, διδάκτορας Πολιτικής Επιστήμης, ο Κώστας Δημουλάς, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου, ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης, Καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ, ο Αριστομένης Ι. Συγγελάκης διδάκτορας Κοινωνικής Οδοντιατρικής, διδάσκων στο ΕΚΠΑ, το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, το ΠΑΔΑ και μέλος ΣΕΠ του ΕΑΠ, ο Θέμης Τζήμας, δικηγόρος και διδάκτορας Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης, διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και ο Βασίλης Κ. Φούσκας, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Ανατολικού Λονδίνου.
Για το βιβλίο μίλησαν ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Τα ΝΕΑ» Δημήτρης Μανιάτης, ο επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο ΔΠΘ Κώστας Ελευθερίου, ο Γραμματέας της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Ανδρέας Σπυρόπουλος, το μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Διονύσης Τεμπονέρας. Επίσης, παρεμβάσεις έκαναν, ο Αριστομένης Ι. Συγγελάκης, η βουλευτής Β’ Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και μέλος της ΠΓ του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς Νίνα Κασιμάτη, και ο Κώστας Δημουλάς. Τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος της εφημερίδας «Το Ποντίκι» Μαρία Μητσοπούλου.
Εισαγωγικά, εκ μέρους των συγγραφέων ο Αριστομένης Συγγελάκης αναφερόμενος στο πλαίσιο και τους σκοπούς του βιβλίου, σημείωσε πως στόχος του είναι να συμβάλει «στη δημιουργία ενός «νέου κοινωνικού συμβολαίου» που να στηρίζεται σε μεγάλες κοινωνικές ομάδες της ελληνικής κοινωνίας με βάση τις αρχές του σοσιαλισμού και «να κινητοποιήσει στην ανάδειξη ενός σύγχρονου προγράμματος σοσιαλιστικού μετασχηματισμού σε απόλυτη συνάρτηση με τις ανάγκες και δυνατότητες της εποχής». Για μια τέτοια ελπιδοφόρα πορεία, τόνισε, «χρειάζεται σκληρός αγώνας, στέρεες κοινωνικές συμμαχίες, πολιτικές συμπράξεις στη βάση προγραμματικής συμφωνίας και μία συνολική οπτική που να προτάσσει το μείζον έναντι του ελάσσονος», στάση που «αντλεί έμπνευση, τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών, από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, μίας από τις κορυφαίες στιγμές του σύγχρονου ελληνισμού».
Ο Δημήτρης Μανιάτης σημείωσε πως το βιβλίο εμπλουτίζει τον προβληματισμό για τον σοσιαλισμό ως ανθρώπινη αναγκαία προοπτική. Τόνισε πως ιδιαιτερότητα αυτού του τόμου είναι ότι κατατίθενται τα κείμενα, οι προσεγγίσεις και οι θεμελιώσεις και αναζητείται το κόμμα, «αυτός ο συλλογικός νους που θα συνδυάζει τη γείωση με τις υποτελείς τάξεις και το πολιτικό σχέδιο». Περαιτέρω, ανέφερε πως «το βιβλίο μάς θυμίζει τις καταβολές των σοσιαλιστικών ιδεών αλλά και γιατί αυτές μεταλλάχθηκαν κι έγιναν κινητήρας του νέου καπιταλισμού και όχι αναιρέσεις του καπιταλισμού. Μας θυμίζει, με την εξαιρετική περιοδολόγηση του Βασίλη Ασημακόπουλου, πως η σοσιαλδημοκρατία και οι μετατοπίσεις της συντελέστηκαν σε μια αργόσυρτη διάρκεια και μέσα από συγκλονιστικά συμβάντα όπως οι παγκόσμιοι πόλεμοι, οι οικονομικές κρίσεις, οι αλλαγές κανόνων του καπιταλισμού, και αυτές οι αλλαγές της σοσιαλδημοκρατίας δεν γίνανε κάτω από απλοϊκά σχήματα. Επίσης το βιβλίο αυτό μας αποσαφηνίζει πως είναι άλλο το κοινωνικό κράτος και άλλο η κοινωνική πολιτική».
Ο Κώστας Ελευθερίου αναφέρθηκε στις τρεις βασικές υπογραμμίσεις του βιβλίου όπως αυτή προκύπτει από την αντίληψη που μοιράζονται οι συγγραφείς για την ιδιαίτερη εκδοχή σοσιαλισμού που προβάλλουν και διεκδικούν: εθνικοκρατική διευθέτηση, αντιεξαρτησιακός αγώνας με τη μορφή του αντιιμπεριαλισμού, κοινωνικό κράτος. Όπως σημειώνει: «η σοσιαλιστική προοπτική σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, εξαρτημένη, όπως λένε οι συγγραφείς, από τη Δύση, είναι εφικτή στο πλαίσιο του ελληνικού εθνικού κράτους, όπου θα συμβαδίζουν το εθνικό, το ταξικό και το λαϊκο-πατριωτικό, σε μια αντιιμπεριαλιστική και αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση». Ανέφερε επίσης πως το κρίσιμο είναι ποιος πολιτικός φορέας θα υλοποιήσει ένα τέτοιο σχέδιο μιας «πολιτικής των ορίων», επισημαίνοντας πως είναι επιβεβλημένο σε επόμενη φάση «να προσδιοριστούν τα χαρακτηριστικά αυτού του σοσιαλιστικού κόμματος, ποια θα είναι οργάνωσή του, η εσωτερική του δημοκρατία, η σχέση του με το κοινωνικό πεδίο».
Ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Ανδρέας Σπυρόπουλος αφού αναφέρθηκε στην διαδρομή του ΠΑΣΟΚ «που ταυτίστηκε με την πορεία της Ελλάδας από μια εξαρτημένη σε μια ανεξάρτητη σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, με σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Μεσογείου» ανέπτυξε το πρόταγμα του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής για μια Δίκαιη Κοινωνία, ειδικά στη σημερινή συγκυρία ύστερα από μια δεκαετία κρίσεων. «Για εμάς, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, δίκαιη κοινωνία σημαίνει ισχυρό κοινωνικό κράτος για την άρση ανισοτήτων. Αυτό μεταφράζεται σε ένα ισχυρό και αποτελεσματικό ΕΣΥ, σε ποιοτική και φθηνή στέγαση, σε ένα σύγχρονο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που θα συνδέει την πρωτογενή παραγωγή με τη μεταποίηση το εμπόριο και τον τουρισμό και βεβαίως σε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα». Άσκησε κριτική στην κυβέρνηση καταλογίζοντάς της ταξικό προσανατολισμό και «αγωνία να εκπληρώσει τα συμφέροντα των λίγων σε βάρος των πολλών» και διεμήνυσε ότι το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ προτάσσει την κοινωνική ατζέντα «με πολιτικές που θα γεφυρώνουν τα χάσματα που διαιρούν την κοινωνία μας στους πολλούς και αδύναμους, τους λίγους και ισχυρούς», ώστε να «πετύχουμε ξανά την ηγεμονία των σοσιαλδημοκρατικών ιδεών σε βάρος των ιδεών του νεοφιλελευθερισμού που βύθισαν την κοινωνία μας στην κρίση».
Ο Διονύσης Τεμπονέρας μεταξύ άλλων έκανε λόγο για «την αναγκαιότητα διαμόρφωσης εναλλακτικής ιδεολογικοπολιτικής πλατφόρμας εξουσίας στην οποία το όραμα για το σοσιαλισμό και τον κοινωνικό μετασχηματισμό θα είναι ορατό, ευκρινές και εφαρμόσιμο στη βάση πολιτικών αρχών. Η διαδικασία αυτή δεν περνάει μόνο μέσα από την ανάσχεση του νεοφιλελευθερισμού, αλλά περισσότερο από την διαδικασία οικοδόμησης αυτής της εναλλακτικής πορείας, με αρχή, μέση και τέλος». Υπογράμμισε επίσης, πως το βιβλίο αυτό πρέπει να μελετηθεί «όχι τόσο από εκείνους που έζησαν την πολιτική διαδρομή και τον πολικό μεταμορφισμό του ΠΑΣΟΚ, αλλά από εκείνους που σήμερα διεκδικούν κυβερνητική εξουσία, στο όνομα του σοσιαλισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις αναλύσεις, το διεθνές περιβάλλον, τους κινδύνους και τις στοχεύσεις ενός τέτοιου εγχειρήματος».
Η Νίνα Κασιμάτη, κάνοντας μια σύνδεση του βιβλίου με την πολιτική επικαιρότητα και την κοινοβουλευτική συζήτηση, επισήμανε την αντίφαση της απεύθυνσης πολιτικών προσώπων στους πολίτες χωριστά αντί στον «λαό», πρακτική που πριμοδοτεί την έννοια του ατόμου και άρα της «μη κοινωνίας» την ώρα που η συζήτηση αφορά την «κοινωνική πολιτική». Έτσι, τόνισε, οι λέξεις γίνονται άθυρμα προκειμένου να ντύσουν μια πολιτική η οποία καθόλου κοινωνική δεν είναι αλλά πρέπει να είναι κοινωνιοφανής. Ακόμη κι έτσι, υπογράμμισε πως και για τους πολίτες οι υπηρεσίες που προσφέρει το κοινωνικό κράτος, αυτό που λέμε τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, είναι βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, πρέπει να προσφέρονται από την Πολιτεία και να φεύγουν εκτός πεδίου αγοράς και αγοράς υπηρεσιών. Στη σημερινή συγκυρία και με βάση τα διδάγματα του πρόσφατου παρελθόντος μετά το 1990 με την προσχώρηση στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, αλλά και μετά τα μνημόνια, σημείωσε οδηγούμαστε στο ερώτημα ποιο είναι το πολιτικό υποκείμενο που μπορεί να επαναφέρει αυτόν τον μίνιμουμ συμβιβασμό που είναι το κοινωνικό κράτος, υπέρ του λαού, υπέρ των πολιτών, υπέρ της κοινωνίας.
Ο Κώστας Δημουλάς αναφέρθηκε στα βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένα σοσιαλιστικό κόμμα στην Ελλάδα σήμερα και τα βασικά εμπόδια που θα κληθεί να υπερκεράσει. Τα σοσιαλιστικά κόμματα θα πρέπει να σχεδιάσουν την αντιμετώπιση 4 κρίσιμων ζητημάτων: την υλοποίηση μιας εθνικά ανεξάρτητης πολιτικής «στο πλαίσιο των περιορισμών που θέτει η διπλή εξάρτηση της Ελλάδας από τις ΗΠΑ (στρατιωτική και γεωπολιτική) και τη Γερμανία/ΕΕ (οικονομική εξάρτηση)», το γενικευμένο «καθεστώς εξαίρεσης» στο οποίο οδηγηθήκαμε τα τελευταία χρόνια ως απόρροια αλλεπάλληλων κρίσεων, τη δημιουργία πλατιών κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών, ενώ παράλληλα η στόχευση του σοσιαλιστικού κόμματος θα πρέπει να είναι «πρωτίστως στην αντιμετώπιση της διάχυτης οικονομικής ανισότητας, της φτώχειας και της στέρησης, της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της επισφάλειας αλλά και του υψηλού δημογραφικού προβλήματος», και τέλος, την δομή και την οργάνωσή του.
Σημειώνεται ότι η επόμενη εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Σοσιαλισμός και πολιτική εξουσία σήμερα» θα γίνει στη Θεσσαλονίκη στις 18 Ιουλίου 2022 στο «Καφέ Θέατρο», Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, 30ης Οκτωβρίου 2, με ομιλητές τον Ανδρέα Σπυρόπουλο, Γραμματέα ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής, τον Μιχάλη Κριθαρίδη, Εκπρόσωπο Τύπου ΜΕΡΑ25, τον Νίκο Παρασκευόπουλο, Ομότιμο Καθηγητή Νομικής ΑΠΘ, πρώην Υπουργό και συντονιστή τον δικηγόρο Κώστα Μαμέλη.
Θα ακολουθήσουν εκδηλώσεις και σε άλλα μέρη της Ελλάδας καθώς σημειώνεται αυξημένο ενδιαφέρον!
*Δελτίο Τύπου
Δείτε εδώ ΟΛΑ τα νέα του FONOGRAFOS.NET στο GOOGLE NEWS
