Η ομιλία του υποψήφιου Δημάρχου Δήμου Καμένων Βούρλων, Ηλία  Κυρμανίδη

Αναλυτικά η ομιλία του υποψήφιου Δημάρχου Δήμου Καμένων Βούρλων, κ. Ηλία  Κυρμανίδη

Δείτε εδώ το σχετικό φωτορεπορτάζ

Η ομιλία:

Σας ευχαριστώ που είστε τόσοι πολλοί, εδώ απόψε. Με τιμάτε.

Όμως μέσα μου, ξέρω πολύ καλά, πως δεν είστε εδώ μόνο για μένα.

Είστε εδώ, γιατί πιστεύετε σε αυτό τον τόπο. Πιστεύετε στο Δήμο μας. Είστε εδώ γιατί αντιστέκεστε.

Αντιστέκεστε στην αδιαφορία, την αδράνεια, την ανασφάλεια.

Είστε εδώ γιατί επιμένετε.

Επιμένετε πως ο Δήμος μας μπορεί να σταθεί όρθιος, να σηκώσει ανάστημα, να φτάσει ψηλά, με υπερηφάνεια.

Μια τέτοια συγκλονιστική συμμετοχή! Που ξεπερνά κάθε προσδοκία!

Η πίστη, η αγάπη και το πάθος για τον τόπο μας, που αντικρύζω στα μάτια σας.

Δείχνουν μόνο προς ένα μέρος!

«Διατάζουν» προς μία και μόνη κατεύθυνση:

ΞΑΝΑ ΨΗΛΑ!!

Το «ΞΑΝΑ ΨΗΛΑ» δεν είναι ένα ακόμα σύνθημα.

Δεν είναι μόνο το όνομα της δημοτικής μας παράταξης, που ιδρύουμε απόψε.

Το ΞΑΝΑ ΨΗΛΑ εμπεριέχει τον καημό και το παράπονο για όσα δεν έγιναν όλα αυτά τα χρόνια.

Το ΞΑΝΑ ΨΗΛΑ κλείνει μέσα του τη στενοχώρια, που τώρα γίνεται οργή, για τον κατήφορο χωρίς σταματημό.

Από σήμερα όμως το ΞΑΝΑ ΨΗΛΑ, γεννά ελπίδα.

Δίνει όραμα και προοπτική.

Θεριεύει τα μέσα μας και μας κάνει να πιστέψουμε ξανά.

Απόψε εδώ το ΞΑΝΑ ΨΗΛΑ γίνεται στόχος – στοίχημα:

Ότι όλοι μαζί, η κάθε μια κι ο καθένας από εμάς, όλοι μαζί, μπορούμε να ξαναρχίσουμε να ονειρευόμαστε.

Μπορούμε να βάζουμε ξανά στόχους.

Μπορούμε να ορθώσουμε ανάστημα.

Να ξανακοιτάξουμε μπροστά και πάνω.

Να σηκώσουμε τον όμορφο και ευλογημένο τόπο μας ΞΑΝΑ ΨΗΛΑ !!!

Αγαπητοί μου συνδημότες,

Κάθε λόγος και κάθε πένα δεν φτάνουν για να περιγράψουν τις φυσικές ομορφιές, και να απαριθμήσουν τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.

Η θάλασσά μας, η πιο ήρεμη και γαλήνια απ όλες!

Άραγε, την έχουμε αξιοποιήσει και την εκμεταλλευόμαστε τουριστικά, όπως και όσο πρέπει; Τη διατηρούμε καθαρή και προσβάσιμη σε όλους και για όλους;

Ο ορεινός μας όγκος, το Καλλίδρομο. Με την πιο πλούσια και ποικίλη χλωρίδα σε όλη τη χώρα και τις απίστευτες ομορφιές!

Οι ιαματικές μας πηγές. Κάποτε, οι πιο γνωστές και οι πιο επισκέψιμες σε όλη την Ευρώπη.

Το φυσικό μας λιμάνι στον Άγιο Κωνσταντίνο, που στην αρχαιότητα κυριολεκτικά σφάζονταν γι αυτό Φωκιείς και Λοκροί. Και που λίγα χρόνια πριν, αποτελούσε το κύριο πέρασμα για τις Βόρειες Σποράδες χιλιάδων τουριστών κάθε χρόνο.

Το Κάστρο της Μενδενίτσας. Το πιο ακέραιο κατά τους ειδικούς Φράγκικο κάστρο στην Ελλάδα! Πολυτιμότατο κόσμημα της Πολιτιστικής κληρονομιάς μας!

Οι λατρευτικοί μας τόποι και ναοί. Προεξάρχοντος του μοναστηριού μας της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα…

Οι υδροβιότοποι του Ασπρονερίου και αυτός του Αγίου Σεραφείμ και της Σκάρφειας.

Η παραλία του Μώλου.

Τα πανέμορφα χωριά μας – οι δημοτικές μας Κοινότητες και οι οικισνολι! Που μένουν ζωντανά κόντρα στον καιρό και σε πείσμα της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης της σημερινής δημοτικής αρχής..

Και χωροταξικά που βρίσκεται αυτός ο τόπος;;

Μιάμιση ώρα από το Λεκανοπέδιο Αττικής των 5 εκατομμυρίων καταναλωτών.

Δυο ώρες από το «Ελευθέριος Βενιζέλος».

Ούτε μία ώρα από το χιονοδρομικό του Παρνασσού.

Πενήντα λεπτά με ταχύπλοο από τις Βόρειες Σποράδες.

Στο σταυροδρόμι των οδικών αξόνων για Πάτρα, Ευρυτανία, Θεσσαλία, Ήπειρο και Θεσσαλονίκη.

Πείτε μου, είναι ο άκρατος τοπικισμός μου η παραπάνω αναφορά;

Είναι υπερβολές και όχι αδιαμφισβήτητα συγκριτικά πλεονεκτήματα;

Πείτε μου όμως. Υπάρχει μία ή ένας από όλους εμάς τους κατοίκους αυτού του δήμου, που να πιστεύει ότι έχουμε εκμεταλλευτεί τις ομορφιές και τις δυνατότητες του τόπου μας, έστω στο 30 % ;

Αγαπημένοι μου συνδημότες.

Ξέρω ότι οι εποχές δεν ευνοούν τις εντάσεις.

Αναγνωρίζω ότι ο οξύς λόγος απωθεί, έστω κι αν εκφράζει αλήθειες.

Άλλωστε σήμερα, έχω πειστεί ότι όλοι και βλέπουν και ακούνε και αντιλαμβάνονται και γνωρίζουν. Και είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι η κοινωνία των πολιτών έχει αποφασίσει!

Και, χωρίς φωνασκίες, χωρίς εντάσεις και χωρίς αντιπαραθέσεις, έχει ήδη κάνει την επιλογή της!

Και η επιλογή είναι μία! Γυρνάμε σελίδα και προχωράμε μπροστά!!

Όμως, επιτρέψτε μου λίγα λόγια, όσο πιο σύντομα και όσο πιο «βελούδινα» γίνεται, για τη σημερινή πραγματικότητα του δήμου μας:

Πείτε μου την αλήθεια. Σε ποια παρέα, σε ποια συνάθροιση, σε πια συναγωγή, όταν η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τη κατάσταση που επικρατεί, υπάρχει έστω και ένας, που να έχει να πει κάτι θετικό.

Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά, σε ποιο σημείο βρίσκονται σήμερα, όλα αυτά, που συνθέτουν τις θεσμικές υποχρεώσεις και το αντικείμενο της δημοτικής αρχής:

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Το πρώτο, το άμεσο, το αυτονόητο: Η λεγόμενη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ.

Κι επειδή, το «Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά» που κάποτε μας δίδασκαν στο Δημοτικό σχολείο, ισχύει. Εμείς σίγουρα κατά το ήμισυ τουλάχιστο, ούτε είμαστε ούτε νιώθουμε άρχοντες πια.

Όπου κι αν κοιτάξεις, όπου κι αν περπατήσεις βρώμα, δυσωδία, σκουπιδαριό και αταξία παντού.

Εικόνες και συνθήκες τριτοκοσμικής χώρας..

Διότι δυστυχώς φίλες και φίλοι κανένας δεν νοιάζεται.

Σήμερα πια, οι σύγχρονες κοινωνίες και οι οργανωμένοι δήμοι, προνοούν, σχεδιάζουν και αξιοποιούν τα οικεία χρηματοδοτικά εργαλεία, τόσο τα κρατικά όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να νικήσουν στη μάχη των σκουπιδιών.

Εμείς εδώ δυστυχώς, ζούμε ακόμα στο μεσαίωνα και πολεμάμε με σφεντόνες.

Χωρίς κανένα σχέδιο και χωρίς κανένα προγραμματισμό, περιμένουμε με υποαπασχολούμενους με δίμηνα και τετράμηνα να ξεβρωμίσουμε τον τόπο.

Ακόμα λειτουργούν, κατά παράβαση κάθε ημεδαπής και Κοινοτικής νομοθεσίας χωματερές, που απλά τις βαπτίσαμε Πράσινα Σημεία..

Που αποτελούν εστίες μόλυνσης και προσβάλουν κάθε έννοια αισθητικής.

Σε κάθε περίπτωση, αυτή η θλιβερή κατάσταση δεν αντέχεται και θ αλλάξει!!

Μπορεί ο πληθυσμός μας σε ανθρώπους να μειώνεται ραγδαία και δραματικά. Γιατί άραγε;

Όμως οι φίλοι μας τα αδέσποτα, αυξάνονται αντιστρόφως ανάλογα..

Κι όταν λέω «Οι φίλοι μας» το εννοώ.

Διότι τα ταλαίπωρα ζώα δεν φταίνε σε τίποτα.

Σίγουρα η πρώτη ευθύνη ανήκει σε εκείνους τους ανεύθυνους που τα εγκατέλειψαν.

Για τις εικόνες όμως υποσαχάριας Αφρικής που αντικρύζουμε και για τις αντίστοιχες συνθήκες που βιώνουμε, την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη την έχει η Δημοτική Αρχή!

Ποιος νοιάζεται πραγματικά για τους επαγγελματίες στον επισιτισμό του Μώλου, του Αγίου Σεραφείμ και της Σκάρφειας, που προσπαθούν να δουλέψουν ανάμεσα σε αγέλες;

Ποιος σκέφτεται τις πιο αδύναμες ομάδες, ηλικιωμένους, γυναίκες και παιδιά, που κυριολεκτικά δεν τολμάνε να ξεμυτίσουν;

Και η μόνιμη επωδός των κρατούντων είναι «Μα τι να κάνουμε; Αφού γνωρίζετε ότι χρήματα δεν υπάρχουν..»

Κι όμως και χωρίς να σκαλίζω αναμνήσεις.. χρήματα υπάρχουν!

Δυο προγράμματα τρέχουν αυτή τη στιγμή, που χρηματοδοτούνται από το Κράτος.

Το ένα για τη στέγαση και το άλλο για τη στείρωση των αδέσποτων, με ποσά 100 και 30 εκατομμυρίων ευρώ αντίστοιχα..

Είπατε κάτι; Μήπως σκεφτήκατε κάτι;

Δυστυχώς το ίδιο σκεφτόμαστε.

Ότι σήμερα για να έχεις πρόσβαση στα χρηματοδοτικά εργαλεία και να λάβεις, πρέπει «να στρώσεις πωπό».

Να εργαστείς, να υποβάλεις φάκελο, να διεκδικήσεις. Και τότε θα πάρεις.

Αλλά στην παρούσα Δημοτική Αρχή αρέσουν τα έτοιμα..

Αλλά δεν θα επεκταθώ απόψε σε αυτό. Έχουμε καιρό..

Φίλες και φίλοι

Νομίζω ότι αυτές οι δυο αναφορές αρκούν, για να καταδείξουν ότι η καθημερινότητα και η παρούσα δημοτική αρχή δεν συναντήθηκαν ποτέ.. Κι αυτό θα αλλάξει.

Ο ΔΗΜΟΣ – ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ

Δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε πολλά και για πολύ. Είμαι βέβαιος ότι έχετε ζήσει την εμπειρία μέσα από τις συναλλαγές σας. Είμαι ακόμα πιο βέβαιος ότι όλοι συμφωνείτε ότι δήμος, οι δομές και η λειτουργία του παραπέμπουν σε Κοινότητα του ‘70

Και μη βιαστούν τα γνωστά τοξικά «παπαγαλάκια» να διαρρεύσουν ότι, «Ο Κυρμανίδης τα έχωσε στους υπαλλήλους του Δήμου»

Σε ένα Οργανισμό όταν υπολειτουργεί «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι»

Στις μέρες μας πια, μια λειτουργική, παραγωγική και αποτελεσματική αυτοδιοικητική μονάδα, οφείλει και πρέπει να λειτουργεί με όρους σύγχρονου management.

Και ο δήμαρχος επιβάλλεται να μπορεί, αλλά και να θέλει να υποστηρίξει και να ασκήσει το ρόλο του manager. Αν έχετε τέτοια εικόνα σήμερα, τότε ζητώ συγνώμη..

Η υποστελέχωση είναι μια αιτία. Αλλά δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτή. Και σε κάθε περίπτωση δεν γίνεται ο δήμος να λειτουργήσει και να παράξει μόνο με εποχικούς και επιμορφωμένους μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ. Οι άνθρωποι κάνουν ότι μπορούν και μπράβο τους, αλλά αυτό δεν αρκεί.

Ούτε χάρη στη φιλοτιμία και το ζήλο κάποιων προέδρων Τοπικών Κοινοτήτων, όπως στον Άγιο Σεραφείμ και το Ρεγκίνι, που εκτελούν χρέη υπαλλήλων και εργατών.

Η εθελοντική εργασία δεν είναι ντροπή. Αλλά δεν μπορεί να αποτελεί μόνιμη κατάσταση και σίγουρα δεν είναι η λύση.

Και σε κάθε περίπτωση, άλλος πρέπει να είναι ο ρόλος των προέδρων.

Ο Δήμος και η Τουριστική ανάπτυξη. Ο Δήμος και ο πολιτισμός. Ο Δήμος και ο θρησκευτικός τουρισμός.

Αναφέρομαι σε αυτά τα τρία μαζί, διότι και οι τρεις τομείς έχουν ένα σημείο αναφοράς και ένα στόχο: Την ανάπτυξη!

Και ρωτώ: Έχουμε στο ακροατήριο, δόξα τω Θεώ, πολλούς επαγγελματίες και πολλούς εκπροσώπους των πολιτιστικών μας συλλόγων.

Πείτε μου μια χρονιά, μια φορά, μια οτιδήποτε, που σας κάλεσαν να σας ακούσουν. Να αφουγκραστούν τα προβλήματά σας. Να νιώσουν τις αγωνίες σας. Να ακούσουν τις προτάσεις σας. Να αλληλοεπιδράσετε και να συνεργαστείτε βρε αδερφέ.

Πείτε μου πότε, εκπονήθηκε ένα σχέδιο ολοκληρωμένης τουριστικής προβολής.

Ποιο χειμώνα έγινε απολογισμός της προηγούμενης τουριστικής χρονιάς και τέθηκαν οι άξονες για την επόμενη.

Πείτε μου οι σύλλογοι, αν ποτέ σας ζητήθηκε προϋπολογισμός δράσεων για την επόμενη σεζόν.

Αν σας έγινε γνωστός ποτέ ο όποιος οικονομικός προϋπολογισμός του δήμου, για συνδρομή στις δαπάνες των εκδηλώσεών σας.

Η διάθεση των περιβόητων μπλε πλαστικών καρεκλών, αγορασμένες πριν 20 χρόνια και η αυτονόητη διάθεση πλατειών και λοιπών κοινόχρηστων δημοτικών χώρων, ήταν η συνδρομή του Δήμου για να υποχρεώνεστε να βάζετε κάθε εκδήλωση υπό την αιγίδα του.

Ξέχασα.. Εδώ κι ένα χρόνο, μετά το άκουσμα της υποψηφιότητάς μου, προέκυψε και μια νέα συνδρομή. Η προσωπική χρηματοδότηση από το Δήμαρχο.. «Από την τσέπη μου» όπως χαρακτηριστικά λέει απ το μικρόφωνο.. Ασχολίαστο..

Αλλά και στην αξιοποίηση του Θρησκευτικού τουρισμού, τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά.

Καμιά αλληλοεπίδραση και καμιά συνεργασία ούτε με τις Ιερές Μονές ούτε με τους Ναούς του δήμου μας.

Όταν σε άλλους δήμους τα προσέχουν «σαν τα μάτια τους» και τα φροντίζουν «σαν παιδιά τους»

Θα σας πω ένα μόνο θλιβερό παράδειγμα. Πριν από τρία καλοκαίρια επαναλειτούργησαν οι Κατασκηνώσεις της «Αγίας Αικατερίνης» στο Καινούργιο. Ιστορικό έργο του Μακαριστού Δαμασκηνού. Που πλέον ο νέος μας Δεσπότης το βάζει σε άλλη διάσταση.

Ξέρετε, ενόψει της επαναλειτουργίας ποιος Δήμος προσέτρεξε με τα συνεργεία του και βοήθησε στον καθαρισμό και στον εξωραϊσμό των χώρων;

Ο Δήμος Μακρακώμης…

Ντρέπομαι ως δημότης, ως γονιός και ως Χριστιανός Ορθόδοξος..

Οποιοδήποτε άλλο παραπέρα σχόλιο είναι περττό..

ΥΠΟΔΟΜΕΣ

Κάποιος τρίτος, περαστικός, που θα είχε ακούσει όλα τα προηγούμενα, λογικά θα σκεφτόταν: «Αποκλείεται να μην έχουν κάνει τίποτα. Προφανώς θα έριξαν όλο το βάρος στις υποδομές».. Αλίμονο..

Φίλες και φίλες

Η απερχόμενη Δημοτική Αρχή συμπληρώνει δύο θητείες. Συνολικά 9 έτη.

Άρα δεν μπορεί να πει ότι δεν παρέλαβε μελέτες από την προηγούμενη, αφού η ίδια διαδέχθηκε τον εαυτό της.

Ούτε μπορεί να επικαλεστεί έλλειψη χρόνου. Εννιά χρόνια είναι πολλά…

Σας προκαλώ και σας προσκαλώ και δεν είστε λίγοι εδώ απόψε:

Μπορεί κάποιος να μας δείξει ένα σοβαρό έργο υποδομής από το Λογγό μέχρι την Αγία Τριάδα αυτά τα 9 χρόνια;……

Εκτός βέβαια από τα τρία περίφημα έργα..

Έργο πρώτο: Υδρόμετρα.

Πόσα έβαλαν; Σε ποιους έβαλαν; Tι απέγιναν όσα παλιά αντικαταστάθηκαν;

Κανένας δεν γνωρίζει.

Το μόνο που ξέρουμε μέσω των έντυπων λογαριασμών μας είναι ότι άλλοι πληρώνουμε το 22, άλλοι το 21 και συνήθως έναντι..

Έργο δεύτερο (ή μήπως προμήθεια) αυτό της εγκατάστασης των LED..

Ρωτάω δημοτικούς συμβούλους: Τι προέβλεπε η μελέτη; Πόσα και πού μπήκαν; Απάντηση δεν παίρνω..

Αυτά που ξέρουμε είναι ότι η δαπάνη ξεπέρασε τα 2,5 εκατομμύρια (με έκπτωση ελάχιστη) κι απ ότι λέγεται, έχουν δεσμευτεί μελλοντικά έσοδα από τέλη του δήμου..

Κυριολεκτικά και μεταφορικά «Μας άλλαξαν τα φώτα»..

Έργο τρίτο:

Το Πολιτιστικό Κέντρο του Αγίου Κωνσταντίνου…

Παραδίδεται λένε όπου να ναι.

Ωραίο έργο και μπράβο.

Ρωτώ όμως και φαντάζομαι ότι έχετε την ίδια απορία:

Όταν σου προκύπτει 1,5 εκατομμύριο, το Πολιτιστικό Κέντρο είναι το πρώτο έργο που έρχεται ως αναγκαίο στο μυαλό σου;

Και μάλιστα, όταν έχεις τρία κλειστά γυμναστήρια, σε Άγιο Κωνσταντίνο, Καμένα Βούρλα και Μώλο, που μια χαρά θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν πολιτιστικές δράσεις και εκδηλώσεις;

Βέβαια των Καμένων Βούρλων παραμένει κυριολεκτικά κλειστό εδώ και τρία χρόνια.

Διότι, όπως λένε, δεν μπορούν να βρουν 47.000,00 ευρώ να φτιάξουν τη σκεπή.. Έτσι λένε τουλάχιστο..

Κι άντε να πούμε ότι τα Γυμναστήρια είναι μεγάλα και με υψηλό λειτουργικό κόστος.

Εκείνη η αίθουσα τελετών του Λυκείου Μώλου δεν μας έκανε;

Χωρίς να κατέχω το γνωστικό αντικείμενο, θεωρώ ότι με 100-150.000 ευρώ, μπορούσε κάλλιστα να μετατραπεί σε ένα σύγχρονο χώρο πολλαπλών χρήσεων.

Επιπλέον δε, σχετικά με τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης δαπάνης, να θυμίσω ότι ακόμα σήμερα το 2023, ένα τμήμα του Αγίου Κωνσταντίνου υδροδοτείται μέσω σωλήνων αμιάντου…

Τώρα, σχετικά με το υψηλό κόστος κατασκευής δεν είμαι ειδικός.. Μάτια έχετε και βλέπετε.. Σίγουρα όμως έκπτωση του 1 % σε τέτοιο έργο, μάλλον δεν θα βρούμε πουθενά σε όλη την Επικράτεια…

ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΜΩΛΟΥ

Πανηγύρισε πρόσφατα η Δημοτική Αρχή για την εξασφάλιση 530.000 ευρώ για τις συνδέσεις στο Μώλο..

Ξέχασαν βέβαια να μας πουν, τι ποσά εξασφάλισαν άλλοι Δήμοι. Ενδεικτικά θα σας πω ότι ο γειτονικός Δήμος Αμφίκλειας ξεπέρασε το 1,5 εκατομμύριο και ο Δήμος Στυλίδας τα 22.000.000 !!!

Διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε τελεσίγραφο ότι δεν θα ξαναχρηματοδοτήσει έργα αποχέτευσης σε Κοινότητες κάτω των 2000 κατοίκων.

Και οι άλλοι έτρεξαν, εκπόνησαν μελέτες και δέσμευσαν πιστώσεις. Δείτε το κοντράστ.

Ο Δήμος Στυλίδας ενέταξε όλες τις παραλιακές του Κοινότητες, από Αγία Μαρίνα μέχρι Γλύφα.

Εμείς απλά δεν προκάναμε..

Κι έτσι το Καινούργιο, ο Άγιος Σεραφείμ, η Σκάρφεια, η Κόμνηνα, το Ρεγκίνι, ο Καλλίδρομος, η Μενδενίτσα, η Ανάβρα, ο Άγιος Χαράλαμπος και η Αγία Τριάδα, θα πρέπει να περιμένουν κυριολεκτικά ένα θαύμα στο μακρινό μέλλον…

Και επειδή μιλάμε για τους ΒΙΟΚΑ.

Άντε και τελειώσουν κάποτε. Και αυτός του Μώλου και ο αντίστοιχος του Αγίου Κωνσταντίνου.

Απασχόλησε ποτέ τη Δημοτική Αρχή η επόμενη μέρα;

Μελέτησαν σοβαρά τη βιωσιμότητα τριών ΒΙΟΚΑ σε ακτίνα 20 χλμ και με τους πληθυσμούς και τις παροχές που έχουμε;

Ψιλά γράμματα θα πείτε. Χοντρά προβλήματα στο μέλλον, θα σας ανταπαντήσω και σταματώ προς το παρόν εδώ..

ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ & ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Η Δημοτική Αρχή διάνυσε τις θητείες της παράλληλα με την υλοποίηση ενός ολόκληρου ΕΣΠΑ. Επίσης, ήδη τρέχει το νέο, αυτό της περιόδου 2021 – 2027.

Γνωρίζετε αν εντάξαμε οτιδήποτε που αφορά σε νέες σχολικές εγκαταστάσεις ή στη συντήρηση κάποιων από τις υπάρχουσες;

Η απάντηση δυστυχώς κοινότυπη:

Κανένα ενδιαφέρον, καμιά μελέτη, κανένας φάκελος, άρα και καμιά ένταξη..

Την ίδια ώρα, κοιτώντας το, σχεδόν εγκαταλειμμένο συγκρότημα Γυμνασίου και Λυκείου στο Μώλο, δυστυχώς το μόνο που συνειδητοποιείς είναι πόσα χρόνια πέρασαν από την αποφοίτησή σου..

Αν δε, περάσεις από το Λύκειο των Καμένων Βούρλων και δεις τις προκατ αίθουσες, που κάποτε μπήκαν προσωρινά και έγιναν μόνιμες, θα αναρωτηθείς, πότε έγινε ο μεγάλος σεισμός κι εσύ πού ήσουν..

Αυτή είναι η αγάπη και ο σεβασμός προς τα παιδιά μας…

ΥΔΡΕΥΣΗ:

Ο πλανήτης ολόκληρος αγχώνεται με το πρόβλημα της λειψυδρίας σε συνάρτηση και με την κλιματική αλλαγή.

Εμείς παρακολουθούμε μακάριοι…

Αν και ζούμε σε ένα ευλογημένο τόπο, που ακόμα ο κίνδυνος δεν είναι ορατός, έχουμε καταφέρει και σε αυτό τον τομέα να έχουμε πρόβλημα. Η μη συντήρηση και ο μη εξυγχρονισμός των δικτύων, η μη βέλτιστη αξιοποίηση των υπαρχουσών γεωτρήσεων και η μη αναζήτηση νέων, έχουν δημιουργήσει μια εξέχουσα προβληματική κατάσταση.

Τα ζούμε καθημερινά και δεν επιθυμώ «να ρίξω επιπλέον αλάτι στην πληγή»

Δεν γίνεται όμως να μην αναφερθώ στον Άγιο Χαράλαμπο. Ίσως στη μοναδική Τοπική Κοινότητα στη χώρα, που υδροδοτείται με νερό που μεταφέρεται με υδροφόρα!

Ναι, το 2023 συμβαίνει κι αυτό…

Θλίψη και οργή!

ΟΔΟΠΟΙΙΑ:

Στην εσωτερική οδοποιία 9 χρόνια δεν είχαμε την τύχη να δούμε ούτε ένα μέτρο άσφαλτο οπουδήποτε.

Γιατί άραγε; H απάντηση γνωστή.

Καμιά πρόνοια, καμιά προεργασία, καμιά μελέτη, καμιά διεκδίκηση, κανένα έργο.

Αυτά είδε κι αποείδε η Κυβέρνηση (διότι δεν είμαστε μόνο εμείς φυσικά, που μείναμε μετεξεταστέοι) και έδωσε τη δυνατότητα και τις παροχές να εκτελεστούν έργα εσωτερικής οδοποιίας, κυριολεκτικά με συνοπτικές διαδικασίες.. Έτσι σε λίγες μέρες θα ξεκινήσουν να ασφαλτοστρώνουν.

Με ποιες μελέτες, με ποια ιεράρχηση, με ποιες προτεραιότητες, πού και πόσο; Κανένας δεν γνωρίζει.

Ένα μόνο πράγμα είναι σίγουρο! Ότι με πρακτικές «Μαυρογυαλούρου» δεν τουμπάρεις τους πολίτες σήμερα…

Ότι και να φτιάξουν στα τελειώματα, η απόφαση έχει ληφθεί.

Πρέπει να φύγουν!

Η δε αγροτική οδοποιία είναι σχεδόν άγνωστη λέξη.

Σε ένα δήμο με σημαντικό αγροτικό τομέα και μεγάλο πληθυσμό παραγωγών, αδιαφορούν πλήρως και προκλητικά για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούνται οι συμπολίτες μας γεωργοί και κτηνοτρόφοι να επιβιώσουν.

Και δεν φτάνει, που δεν φρόντισαν οι ίδιοι να φτιάξουν ένα έργο, έστω ένα, αγροτικής οδοποιίας, αλλά δεν είναι ικανοί να απορροφήσουν ούτε τα χρήματα που τους δίνουν άλλοι.

Το 2017 οι Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας δέσμευσε στο τεχνικό πρόγραμμα της Φθιώτιδας ένα σεβαστό ποσό για έργα αγροτικής οδοποιίας στους δήμους. Σε εμάς αντιστοιχούσαν περίπου 150.000 ευρώ.

Τι απέγιναν; Έκαναν το λάθος να εμπιστευτούν στο δήμο την υλοποίηση του έργου.

Δεν έγινε ποτέ και τα χρήματα χάθηκαν..

Μόλις πέρυσι, πραγματοποίησαν μια ακόμα αντίστοιχη «επιτυχία».. Κατάφεραν να μείνουμε ο μοναδικός δήμος στη Φθιώτιδα έξω από τη χρηματοδότηση από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για έργα αγροτικής οδοποιίας.

Πόσα έλαβαν οι άλλοι δήμοι; Από 1,5 μέχρι 6 εκατομμύρια..

Νομίζω ότι μπορούν να αντιληφθούν οι αγρότες – παραγωγοί μας τι και πόσες υποδομές θα φτιάχνονταν σε αγροτικούς δρόμους με τέτοια ποσά..

Αλλά εδώ είπαμε: Καμιά πρόνοια, καμιά μελέτη, κανένα έργο..

Όπου επιθυμούν όμως, όλο και κάτι φτιάχνουν μέσω του «παράδρομου» της δήθεν Πολιτικής Προστασίας. Όπου κανένας δεν γνωρίζει τι φτιάχνουν και πόσο το τιμολογούν με την «φάμπρικα» των απευθείας αναθέσεων..

Κι όταν δεν έχουν γίνει τόσα και τόσα από τα παραπάνω, με τι κουράγιο κάποιος να συνεχίσει να απαριθμεί;

Να πούμε δηλαδή τι;

Για την εγκατάλειψη του ορεινού μας όγκου;

Η Παύλιανη βρίσκεται εδώ δίπλα. Και δυστυχώς οι συγκρίσεις είναι αμείλικτες..

Για το ότι έχουμε ξεχάσει την ύπαρξη του Κάστρου της Μενδενίτσας;

Φαντάζομαι ότι όλοι θυμόσαστε, ότι πριν κάμποσα χρόνια σε αυτό το χώρο φιλοξενήθηκε το Εθνικό Θέατρο και μάλιστα όχι μια φορά. Και θα θυμόσαστε τις μάχες που δίνονταν για ένα εισιτήριο από τις εκατοντάδες των επισκεπτών που συνέρρεαν.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για να αντιληφθούμε τι θα σημάνει για την οικονομία της ευρύτερης περιοχής, η αξιοποίηση του Κάστρου.

Μίλησα πριν για τους υδροβιότοπους.

Ένα ζευγάρι ξεχασμένων κύκνων στο Ασπρονέρι και κατάφεραν με τους απογόνους τους, να αποτελούν την κύρια καλοκαιρινή ατραξιόν στην περιοχή.

Άραγε πόσοι γνωρίζουν ότι τα περίφημα ροζ Φλαμίγκο περνούν κάποιους μήνες το χρόνο στον υδροβιότοπο του Αγίου Σεραφείμ και της Σκάρφειας;

Κι όμως, αυτά τα εξαιρετικού κάλους σημεία, παραμένουν εγκαταλειμμένα και αναξιοποίητα, ενώ μπορούν να αποτελέσουν χώρους υψηλής επισκεψιμότητας με τα ανάλογα οφέλη.

Αναφέρθηκα στο ξεκίνημα στην παραλία του Μώλου.

Οι παλιότεροι θυμάστε αλλά φαντάζομαι και οι πιο νέοι κάτι θα έχετε ακούσει, ότι χάρη στο ζήλο και την πρωτοβουλία των τότε Δημοτικών Αρχών, επί χρόνια ο συγκεκριμένος χώρος είχε καταστεί σε ένα καλοκαιρινό συναυλιακό κέντρο. Στο οποίο σχεδόν κάθε εβδομάδα συνέρρεαν εκατοντάδες παραθεριστές αλλά και πολίτες από όλη τη Φθιώτιδα.

Έχετε επισκεφτεί την παραλία του Μώλου τα τελευταία χρόνια;

Όσοι το έχετε κάνει, αντιλαμβάνεστε.

Όσοι δεν έχετε πάει, αφήστε το για κάποια άλλη φορά στο μέλλον…

Κι εδώ δυστυχώς οι συγκρίσεις με γείτονες φέρνουν κατάθλιψη.

Αναφέρομαι στη Χώρα Τεχνών στα Λουτρά Υπάτης.

Αν εκεί πέτυχαν. «Στην άκρη του πουθενά» Αναλογιστείτε τι θα μπορούσε να προκύψει, από την ανάδειξη της Παραλίας του Μώλου σε κάτι αντίστοιχο..

Πόσες άραγε φορές έχει εξαγγελθεί το τμήμα της παλαιάς εθνικής οδού που διέρχεται από τον Άγιο Κωνσταντίνο, μαζί με την Ανατολική είσοδο των Καμένων Βούρλων;

Έχει χαθεί το μέτρημα.. Κι ο Άγιος Κωνσταντίνος παραπαίει…

Κι άφησα τελευταία την ανάπλαση της παραλιακής των Καμένων Βούρλων.

Έργο εμβληματικό, έργο που αν ποτέ γινόταν, θα άφηνε το αποτύπωμα και την επιρροή του στο γίγνεσθαι του τόπου μας για τις επόμενες δεκαετίες..

Και υπήρξε θεσμικός παράγοντας που το σκέφτηκε σοβαρά.

Που θέλησε να το πάρει πάνω του.

Αλλά ο επικεφαλής της απερχόμενης δημοτικής αρχής, μόλις κατάλαβε ότι ο Μπακογιάννης θα εύρισκε τα 8 εκατομμύρια, που με πρόχειρο σχεδιασμό απαιτούνταν τότε, το έβαλε κυριολεκτικά στα πόδια…

Γιατί;

Μα ακριβώς επειδή η φιλοσοφία τους είναι: «Κανένα μεγάλο έργο που θέλει κόπο. Που απαιτεί να «σπάσεις αυγά»…

Προκαλώ να μας πουν μια έστω προπαρασκευαστική ενέργεια, που έκαναν από τότε..

Πέρα από το να περιφέρουν σε χαρτί μια αναχρονιστική σήμερα μελέτη, που εκπονήθηκε πριν από 20 χρόνια…

Κι έχει το απίστευτο θράσος ο επικεφαλής της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής, να δηλώνει σε συνέντευξή του στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό, ότι ζητά μια τρίτη θητεία για ένα και μοναδικό λόγο: Να υλοποιήσει λέει, την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου των Καμένων Βούρλων..

Να κλάψει ή να γελάσει κάποιος; Δύσκολο το δίλημμα..

Δεν θα κουράσω άλλο με αναφορές που περιγράφουν με τα πιο μουντά χρώματα την αδιαφορία, την ανικανότητα και την απραξία.

Θέλησα απλά να καταδείξω ότι όλα αυτά, που πλέον όλοι γνωρίζουν και όλοι αντιλαμβάνονται, καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα:

Ότι δυστυχώς σήμερα ο Δήμος μας δεν είναι απλώς σε κρίση. Είναι σε παρακμή. Λες κι έχει ενσωματώσει όλες τις χρόνιες παθογένειες της χώρας.

Χωρίς όραμα. Χωρίς σχέδιο. Χωρίς μεράκι για δημιουργία. Χωρίς καμιά προοπτική. Χωρίς καμία ελπίδα.. Μόνο μιζέρια γύρω μας και μέσα μας…

Όμως, φτάνει πια! Κουραστήκατε και κουράσατε…

Άλλωστε στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Και γι αυτή τη Δημοτική Αρχή, που πριν 4 χρόνια οι περισσότεροι τις έδωσαν, έστω και με βαριά καρδιά, μια δεύτερη ευκαιρία, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, με όρους δημοκρατίας να αντικατασταθεί…

Αγαπητοί μου συμπολίτες του Δήμου Καμένων Βούρλων

Σήμερα στέκομαι μπροστά σας και σας δηλώνω με συγκίνηση, με δέος, με ταπεινότητα.

Αλλά και με πίστη, πάθος και λαχτάρα την πρόθεσή μου να είμαι υποψήφιος δήμαρχός σας στις επικείμενες δημοτικές εκλογές.

Δεν πήρα αυτή την απόφαση, ούτε βιαστικά ούτε «σε βρασμό».

Όπως ήδη οι περισσότεροι γνωρίζετε, εδώ και δυο χρόνια αλληλοεπιδρούμε, προβληματιζόμαστε, συνδιαλεγόμαστε και ζυμωνόμαστε σε μια ιδέα. Σε μια ανάγκη, σε μια ελπίδα και σε μια φιλοδοξία:

Να βάλουμε τέλος στην παρακμιακή πορεία του τόπου μας. Να βγούμε από τη μιζέρια που μας μαστίζει και να διώξουμε το γκρίζο από πάνω μας.

Και θέλω απόψε Μαζί Να Ξεκινήσουμε!

Όλοι μαζί, να βάλουμε το πλαίσιο αρχών και αξιών που θα διέπει τα επόμενα χρόνια του δημοτικού μας βίου και θα καθορίσει την πορεία και την εξέλιξη των δημοτικών πραγμάτων.

Απόψε, εγκαινιάζουμε μια συνεργασία μεταξύ μας.

Συνυπογράφουμε μία συμφωνία εμπιστοσύνης.

Για να πετύχουμε, πρέπει να συμφωνήσουμε σε ορισμένες αρχές, όρους, αναγκαίες συνθήκες και προϋποθέσεις:

Προϋπόθεση πρώτη: Προδιαγραφές!

Σε κάθε στιγμή της ζωής μας, που καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις και να κάνουμε επιλογές, η πρώτη άσκηση που κάνουμε, είναι να ορίζουμε τις προδιαγραφές.

Είτε πρόκειται για τον καθηγητή που θα προσλάβουμε για την ενισχυτική διδασκαλία στο παιδί μας. Για το γιατρό, που θα απευθυνθούμε για κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας δικό μας ή οικείου μας. Ακόμα και για το αυτοκίνητο που θα αγοράσουμε.

Σε όλα, πριν την επιλογή, βάζουμε προδιαγραφές.

Γιατί λοιπόν η επιλογή γι αυτούς, που θα διαχειριστούν τα δημοτικά μας ζητήματα, κάποιοι επιθυμούν να γίνει αλλιώς;

Γιατί άραγε;

Υπάρχει οπουδήποτε, σε οποιαδήποτε χώρα άλλη ιεράρχηση από την προφανή;

Ικανότητα, γνώσεις, εμπειρία και εντιμότητα είναι ή όχι; τα βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ένας σύγχρονος δήμαρχος;

Κάποιοι σήμερα, επιθυμούν να μεταφέρουν τη συζήτηση αλλού.

«Να πετάξουν τη μπάλα έξω από το γήπεδο» ..

Οι λόγοι είναι προφανείς.

Ευτυχώς όμως στις δημοκρατίες, έχουμε την πολυτέλεια και να κρίνουμε και να συγκρίνουμε! Και αυτό σας ζητώ να κάνετε με καθαρό μυαλό.

Οι εποχές είναι δύσκολες και κυρίως απαιτητικές. Και δεν αρκούν ούτε οι καλές προθέσεις ούτε «τα καλά παιδιά» μόνο..

Στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον, που καλούμαστε να δράσουμε, ο δήμαρχος επιβάλλεται να είναι πολλά περισσότερα..

Προυπόθεση – όρος δεύτερος:

Οφείλουμε να προσεγγίσουμε, να μελετήσουμε και να σχεδιάσουμε για όλες τις Κοινότητες και του οικισμούς μας, σα να πρόκειται για μία.

Με σεβασμό στην ταυτότητα, στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και στις ανάγκες της κάθε μιας μεν, αλλά όλες το ίδιο! Με την ίδια αγάπη και το ίδιο ενδιαφέρον.

Η Δημοτική Αρχή απαγορεύεται να έχει παιδιά και αποπαίδια!

Οφείλει να δρα και να συμπεριφέρεται σε όλους το ίδιο, αντικειμενικά, ακριβοδίκαια και με ισονομία.

Αρχή Τρίτη:

Ο Δήμαρχος δεν είναι διαιτητής μικρών ή μεγάλων συμφερόντων, ούτε ένας απλός διαχειριστής, που φοβάται την ευθύνη.

Είναι σύμμαχος με τα  όνειρα των δημοτών.

Το θέμα είναι να μη μας κυνηγάει η ζωή, αλλά εμείς να την προλαβαίνουμε και να την συνδιαμορφώνουμε.

Ο Δήμαρχος δεν μπορεί να μένει κλεισμένος στο γραφείο του. Είναι παντού. Για τα πάντα. Και πάντα. Πέρα και πάνω από αρμοδιότητες. Μαχητικά!

Μπορεί να μην κερδίσεις όλες τις μάχες. Πρέπει όμως να τις δώσεις. Με αυτοπεποίθηση και σιγουριά.

Η ευθύνη άλλωστε, έχει ονοματεπώνυμο.

Δεν μπορεί ποτέ να μην φταίει κανείς. 

Για αυτά που λέμε και κάνουμε ή δεν κάνουμε, θα φταίμε εμείς. Τελεία. Για να είμαστε ξεκάθαροι. Εδώ θα ισχύει στα αλήθεια το γνωστό: Τα παράπονα σας στον Δήμαρχο. 

Αρχή Τέταρτη:

Όλα αυτά τα χρόνια της ενασχόλησής μου, αν κάτι έμαθα καλά, είναι ότι η αυτοδιοίκηση έχει υποχρέωση να ξεπερνάει γραμμές και να γκρεμίζει τείχη. Γιατί πρέπει να δίνει λύσεις.

Τα σκουπίδια δεν έχουν ιδεολογία και οι λακκούβες δεν έχουν χρώμα. Κανείς μας βέβαια δεν γεννήθηκε χθες. Κανένας μας δεν ισχυρίζεται ότι είτε πολιτικά είτε ιδεολογικά είτε και κομματικά «φέρει το φύλλο των Αγγέλων».

Άλλωστε, αυτό θα ήταν ένα ανόητο ψέμα και μια φτηνή υποκρισία..

Όλοι δικαιούμαστε να είμαστε υπερήφανοι για  τις πολιτικές μας επιλογές. Η κοινωνία όμως, είναι πολύ πιο μπροστά από την πολιτική. Και η κοινωνία απαιτεί υπερβάσεις. Χωρίς στεγανά και παρωπίδες.

Ο αντίπαλός μας δεν είναι εχθρός μας.

Και επειδή διαφωνούμε, δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε.

Να μην φοβόμαστε λοιπόν την αλήθεια και την κριτική.

Να σπάσουμε τις φυλακές που έχουμε χτίσει ο καθένας για τον εαυτό του και να μάθουμε στη συνεννόηση, στη συναίνεση και τη συνεργασία.

Όπως θα διαπιστώσετε μετά, κατά την παρουσίαση της δυνατής μας ομάδας, προερχόμαστε από παντού!! Από όλους τους ιδεολογικούς, πολιτικούς και κομματικούς χώρους.

Διότι από την πρώτη μέρα συμφωνήσαμε ότι αυτά που μας ενώνουν είναι συντριπτικά τα περισσότερα.

Το ίδιο καλούμε να πράξει καθολικά και εμφαντικά και η κοινωνία των συμπολιτών μας. Χωρίς εμμονές και αγκυλώσεις του παρελθόντος.

Διότι το μέλλον του τόπου μας έχει ένα μόνο χρώμα: Αυτό της ελπίδας!!

Όποιοι το 2023 επιζητούν κομματικά χρίσματα και στηρίξεις, απλά δεν είναι αυτοδύναμοι. Απλά δεν μπορούν μόνοι τους.

Εμάς τα σκοινιά της μαριονέττας ούτε μας ταιριάζουν ούτε τα αντέχουμε..

Αντλούμε αποκλειστικά τη δύναμη από εσάς για εσάς!!

Άλλωστε και ευτυχώς, σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων έχει κατανοήσει ότι, στις μικρές κυρίως κοινωνίες δεν χωρούν ούτε χρίσματα ούτε παρεμβάσεις.

Και μιας και βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο, θα αγγίξω ένα ζήτημα, που δυστυχώς ακόμα, απασχολεί, ευτυχώς λίγους συμπολίτες μας:

«Και τι θα κάνουν τα πολιτικά γραφεία;»

Σας λέω ότι όλα αυτά τα χρόνια ανέπτυξα άριστες σχέσεις και συνεργαστήκαμε με αμοιβαίο σεβασμό με όλα τα θεσμικά στελέχη του τόπου μας. Και αυτό φυσικά περιλαμβάνει και τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους μας.

Πριν καν ξεκινήσω αυτό το νέο μου εγχείρημα, συνομίλησα με όλους και συνεχίζω να συζητώ μαζί τους.

Η θέση όλων είναι κοινός τόπος:

Καμιά ανάμειξη στις Δημοτικές Εκλογές του Οκτωβρίου! Για κανένα και σε κανένα!

Μάλιστα μου έθεσαν απόλυτα, ξεκάθαρα και αδιαπραγμάτευτα, ότι αν πέσει στην αντίληψή μου, κάποιος ή κάποιοι να χρησιμοποιούν το όνομά τους προς επηρεασμό, είτε για την προσέλκυση υποψηφίων είτε ψηφοφόρων, να τους ενημερώσω άμεσα και σε πραγματικό χρόνο.

Αυτά τα λίγα για να τελειώνει μια και καλή το «παραμύθι με τους δράκους» που εξυφαίνουν κάποιοι για να επιβιώσουν..

Αρχή Πέμπτη:

Δεν υπάρχει τζάμπα σχέδιο.

Ο Δήμος μας έχει παλιώσει, έχει σκουριάσει, έχει γεράσει.

Για να ξανανιώσει χρειάζεται να γυρίσει ανάποδα. Ασυμβίβαστα.

Θέλω να είμαι σαφής.

Αν είστε ευχαριστημένοι με τη σημερινή κατάσταση, αν αποδέχεστε τη σημερινή πραγματικότητα, δεν σας κάνω. Δεν είμαι ο άνθρωπος σας.

Επιλογή και υποχρέωσή μας είναι να αναμετρηθούμε όχι με το παρελθόν, αλλά με το μέλλον.

Όχι με τους πολιτικούς μας αντιπάλους αλλά με τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Αρχή Έκτη:

Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Ιστορία γράφουν οι παρέες.

Κανένας δεν νικάει μόνος του.

Μόνο αν πιστέψουμε σε κάτι όλοι μαζί, αν γίνει προσωπική υπόθεση όλων μας, υπερνικώντας διαφωνίες και διαφορετικές απόψεις, θα χτίσουμε το αύριο.

Ο Δήμαρχος δεν είναι τίποτα παραπάνω από διευθυντής ορχήστρας. Και η αλλαγή έρχεται μόνο από κάτω προς τα πάνω. Από όλους μαζί.

Και αν μου δώσετε την εντολή να σας υπηρετήσω ως Δήμαρχος, τότε να ξέρετε ότι ο δήμος θα είναι ευθύνη δική μου και των συνεργατών μου. Αλλά επίσης θα είναι και δικαίωμα όλων των πολιτών.

Φίλες και φίλοι

Απόψε εδώ χτίζουμε μια συμφωνία.

Αυτή η συμφωνία εμπιστοσύνης μας δεσμεύει όλους.

Είναι όμως η αρχή.

Αποκτά νόημα και ουσία μόνο όταν δοκιμαστεί στην πράξη.

Όχι μόνο προεκλογικά, αλλά κυρίως μετεκλογικά. 

Ετοιμαζόμαστε ήδη να ξεδιπλώσουμε το σχέδιό μας.

Μην περιμένετε από μας το συνηθισμένο προεκλογικό έντυπο.

Με τα γενικόλογα ευχολόγια, που λένε τα πάντα και τίποτα.

Στόχος μας είναι να καταρτίσουμε ένα  επιχειρησιακό σχέδιο που θέτει σαφείς προτεραιότητες,συγκεκριμένα βήματα και χρονοδιάγραμμα υλοποίησης.

Και βέβαια μετρήσιμους ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους. 

Ένα σχέδιο κοστολογημένο. Όχι στον αέρα, αλλά στη βάση των πραγματικών οικονομικών μας δυνατοτήτων.

Ας αφήσουμε λοιπόν τα παχιά λόγια. Ας μιλήσουμε επιτέλους για την αληθινή ζωή.

Επειδή τα πολλά μικρά μας χαλάνε την μέρα, θα ασχοληθούμε με αυτά εμμονικά. Γ

Για να μπορέσουμε να έχουμε χρόνο και χώρο για να ευχαριστηθούμε τα μεγάλα.

Γιατί τα μικρά κάνουν την μέρα και τα μεγάλα την ζωή. 

Είναι πολλά αυτά για τα οποία θα συζητήσουμε τους επόμενους μήνες. Οι πτυχές της δουλειάς μας, είναι όσες και οι πτυχές της ζωής του δήμου. Τα παραδείγματα περισσεύουν.

Φίλες και φίλοι

Ξεκινάμε όλοι μαζί έναν όμορφο αγώνα.

Τους επόμενους μήνες, θα σας συναντήσω σε κάθε Δημοτική και Τοπική Κοινότητα, σε όλες τις γειτονιές.

Θα πάω πόρτα-πόρτα.

Να ακούσω πρωτίστως και να μιλήσω μετά.

Στόχος μου είναι να συγκροτήσω μια ισχυρή ομάδα δουλειάς.

Με ανθρώπους άξιους και ικανούς που να πονάνε τον τόπο μας. Να έχουν φρεσκάδα, μεράκι και όρεξη.

Ξέρετε, νιώθω ότι έχω πει πολλά. Και ξέρω ότι πολλές φορές σας έχουν πει πολλά. Και σας έχουν απογοητεύσει.

Καταλαβαίνω ότι δυσκολεύεστε πια να πιστέψετε. Αλλά νιώθω ότι θέλετε να πιστέψετε.

Να πιστέψετε σε ένα δήμο που σας ανήκει και του ανήκετε.

Ζητώ τη βοήθειά σας, το χρόνο σας, τις συμβουλές σας και την ενέργειά σας.

Την έμπνευση και την καθοδήγησή σας.

Αλλά και την αυστηρότητα και την κριτική σας.

Γιατί όλα αυτά, είναι η πυξίδα μας.

Φίλες και φίλοι,

Θέλω να απελευθερώσουμε τη δύναμη αυτού του δήμου. 

Να πατήσουμε γερά στη γη και να τολμήσουμε να σηκώσουμε τα μάτια ψηλά!

Να σηκωθούμε εμείς για να ξανασηκώσουμε το δήμο μας εκεί που του πρέπει.

Περήφανοι, όπως αξίζει σ’ εμάς, που αξιωθήκαμε ένα τέτοιο τόπο!

Από σήμερα ο στόχος και το στοίχημα είναι μόνο ένα

ΞΑΝΑ ΨΗΛΑ

Ξεκινάμε όλοι Μαζί

Προχωράμε ενωμένοι και αποφασισμένοι

Έτσι μόνο θα σηκώσουμε το Δήμο μας

ΞΑΝΑ ΨΗΛΑ

Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου