Η Υπαταία χαρισματική δασκάλα Κυριακή Λαϊνά έκλεισε τον κύκλο των δραστηριοτήτων της ( πλήρης ημερών )

Στις 30 Μαΐου 2019 η Δρυς έπεσε. Η Υπαταία χαρισματική δασκάλα Κυριακή Λαϊνά έκλεισε τον κύκλο των δραστηριοτήτων της ( πλήρης ημερών ).
Γεννήθηκε από σεβάσμιους γονείς τον παπαθανάση Λαϊνά και την πρεσβυτέρα Μαρία. Έζησε τα χρόνια της κατοχής τραυματισμένη από την ανατίναξη του λεωφορείου της γραμμής από νάρκη των στρατευμάτων κατοχής , στη θέση Εθνικό Υπάτης . και με θέληση ψυχής σπούδασε δασκάλα στην Παιδαγωγική Ακαδημία Λαμίας.
Διορίστηκε και δίδαξε στη Φθιώτιδα στο Γαρδίκι Ομιλαίων , στο Νεοχώρι Υπάτης , στο Καπνοχώρι Υπάτης και στην Υπάτη μέχρι το 1973 που μετατέθηκε στο Δημοτικό Σχολείο του Μαράσλειου Διδασκαλείου της Αθήνας αποκτώντας υποτροφία. Παντρεύτηκε τον Ηλία Βλαχογεώργο από την Αμαλώτα Υπάτης που διετέλεσε προϊστάμενος των ΕΛΤΑ Υπάτης και σε Διευθυντική θέση στην Αθήνα.
[ Ο μεγάλος δάσκαλος Πεσταλότσι έλεγε:
-«Ολόκληρη η εκπαίδευση δεν αξίζει μια πεντάρα, αν κάνει το παιδί να χάσει το θάρρος και το κέφι του».
Έλεγε ακόμα: -«το γέλιο είναι δώρο του Θεού. Αφήστε το παιδί να γελά. Κάνετέ το χαρούμενο !!!..»
Ο Πεσταλότσι χαρακτηριζόταν για τη μεγάλη αγάπη του προς τα παιδιά. Η στάση του μας διδάσκει ότι για να είναι κάποιος σπουδαίος δάσκαλος, δεν αρκεί μόνο η γνώση, αλλά χρειάζεται αγάπη, κατανόηση και διάθεση να προσφέρει γνώση και χαρά στους μαθητές. Να αφουγκραστεί τις ανάγκες τους και να σκύψει με ειλικρινές ενδιαφέρον στα προβλήματά τους…] Aυτό ακριβώς έκανε και η δασκάλα μου Κική που είχα την τύχη να την έχω στην Α΄ τάξη και να μου μάθει τα πρώτα γράμματα και ως σπουδαστής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας και μετέπειτα να παρακολουθώ τη διδασκαλία της , στις τάξεις της στην Υπάτη παραδίδοντας και ο ίδιος μαθήματα στα παιδιά , κάνοντας έτσι την παραπέρα πρακτική μου εξάσκηση και πάντα τής ήμουν ευπρόσδεκτος … Δεν μου έκρυψε ποτέ ότι ήμουν καλός μαθητής (στην πρώτη τάξη ) και έκανα ωραία γράμματα… Στο ενδεικτικό μού είχε βάλει εννέα (9) Άριστα ( τότε το 10 ήταν σπάνιο ) !!!..
Παραθέτω δύο ωραία ποιηματάκια , σε διασκευή , που με εκφράζουν και ταιριάζουν απόλυτα και στην δασκάλα μου Κική !!!…

[ αφιέρωμα ] 1ο Δασκάλα μου
Δασκάλα μου τη γνώση σου εμπιστεύομαι,
αφήνομαι να με διδάξεις.
Και τον κόσμο της ψυχής μου
με τη γνώση σου να αλλάξεις.
Δασκάλα μου τα μάτια σου κοιτάζω
και γαληνεύω εντός μου.
Κάθε μου φόβος φεύγει
γιατί είσαι ένας άνθρωπος δικός μου.
Δασκάλα μου πολλές φορές
με αγαπάς πιο πολύ από παιδί σου.
Πολλές φορές θέλω μαμά να σε φωνάξω,
όταν αντικρίζω το μεγαλείο της ψυχής σου.
Δασκάλα μου πολλές φορές
την αγάπη σου περιμένω.
Πόσο δακρύζεις για εμένα !!!…
για καθετί που πετυχαίνω.
Τα μάτια σου δασκάλα μου
ήλιος είναι και ουρανός.
Όπου όταν τα κοιτάζω
μέσα μου γεμίζω από φως.
Δασκάλα μου μαζί σου
τα πρώτα μου βήματα έκανα στη γνώση.
Σε ευχαριστώ για όλα,
από πόσους φόβους την ψυχή μου έχεις λυτρώσει !!!..
Η μορφή σου αγγελική
και τα μάτια σου « παρδαλά κρασάτα ».
Όσες φορές στην αγκαλιά σου έχω κλάψει,
κάθε μου πόνος φεύγει « ψηλά στα άστρα »
[Μαρία Σκαμπαρδώνη] 2o Η δασκάλα η Κική
Τη λέγανε κυρά Κική
την όμορφη δασκάλα,
με τα κατάξανθα μαλλιά
και τη ματιά την πλάνα.
Όταν μιλούσε στα παιδιά
στα μάτια την κοιτούσαν
κι΄ αυτά σαν άγια προσευχή,
τραγούδια τραγουδούσαν.
Άγιας κατάνυξης παιδιά
ρουφούσαν την αγάπη
και η δασκάλα η Κική
έπλεε σε πελάγη.
Την αγαπούσαν τα παιδιά,
και τη φωνάζαν μάνα,
την ξανθομάλλα Παναγιά
με την ματιά την πλάνα.
Τα λόγια της αντίδωρο,
οι λέξεις της χρυσάφι,
δεν την ξεχνούνε τα παιδιά
κι ας μπήκαν στα δεκάξι.
Λόγο καλό λεν΄ τα παιδιά
για την ξανθιά δασκάλα,
με την καλή της την καρδιά
και τη ματιά την πλάνα.
Λάμπει η δασκάλα η Κική
με τα παιδιά της πλάι.
παιδί ΄ναι ακόμη η Κική
γι΄ αυτό και δεν γερνάει !!!..
www.mygreek.fm/el/artists/Kanlis-Giorgos
Διασκευή Γιάννη Ζαπαντιώτη
.
Ήταν μία καρδιά πλημμυρισμένη , φλογισμένη από καλοσύνη που ακτινοβολούσε απέναντι στους μαθητές της. Παθιασμένη με το εκπαιδευτικό της έργο απ΄ όπου πέρασε , ενέπνευσε ολόκληρες γενιές μαθητών στη γνώση και στο ήθος , και καθοδήγησε τους νεότερους δασκάλους ( συναδέλφους της ).
Εμβληματική κατηχήτρια για πολλά χρόνια τόσο στην Υπάτη όσο και στην Αθήνα… Ήταν πνευματικό παιδί του κ.κ. Γεωργίου Νίκαιας.
Το πέρασμά της θα μείνει ανεξίτηλο στις ψυχές των μαθητών της … Έφυγε αλλά στα αφτιά μας αντηχούν τα τραγούδια ψυχής που μας μάθαινε . τη γνώση της ζωής που μας δίδαξε , την αγάπη της για τον πολιτισμό που μας εναπόθεσε απλόχερα , τις γνώσεις της που ποτέ δεν μας στέρησε , ακόμη και στα γεράματά της !!!.. Την νοικοκυροσύνη της , τις χειροποίητες δημιουργίες της ( έργα τέχνης !!!…) , την πίστη της στο Θεό και την Πατρίδα. Την αυστηρότητά της μα και την καλοσύνη της . Αγαπούσε τα παιδιά των σχολείων σαν παιδιά της και χαιρόταν και καμάρωνε για τις επιτυχίες τους.
( Δεν είναι λίγα τα «παιδιά» σου που ήρθαν σήμερα εδώ για να σε αποχαιρετήσουν !!!…)
Σήκω δασκάλα μας να μας τραγουδήσεις « Στην Άγια Σοφιά αγνάντια βλέπω τα ευζωνάκια … », το « Ξύπνα καημένε μου Ραγιά , ξύπνα να δεις τη Λευτεριά .. » ,το « Έχε γεια καημένε κόσμε , έχε γεια γλυκιά ζωή … », τραγούδια για τη γαλανόλευκη Σημαία μας… , το «Συ που κόσμους κυβερνάς και ζωή παντού σκορπάς , άκου τούτη τη στιγμή, των παιδιών σου τη φωνή. Φώτιζέ μας την ψυχή στο καλό, την αρετή.» , το « Τα Χριστιανόπουλα θα πάμε με φτερά να πούμε μήνυμα που φέρνει τη χαρά.. » και τόσα άλλα που με την μελωδική σου φωνή μας καθήλωνες και μας ταξίδευες σε άλλους κόσμους !!!… Βλέποντάς Σε να αφρίζουν τα χείλη σου, στην επίμονη προσπάθειά σου να μας τα εμφυτεύσεις στις παιδικές ψυχές μας !!!…
Η γύρω φύση μοσχοβολάει Άνοιξη. Η αύρα της Οίτης στέλνει τον τελευταίο χαιρετισμό. Το χώμα της πατρώας γης του Αγίου Ηρωδίωνα , του Αγίου που την εξέφραζε . ανάλαφρα θα την σκεπάσει, Η κυρία Κική θα ζει στην ψυχή μας την γαλουχημένη από την μνήμη της.
Θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς της και ιδιαίτερα στον αδελφό της Ανάργυρο , στην αγαπημένη ανηψιά της και δική μας φίλη Μαρία, που η Κική τη μεγάλωσε και την πρόσεξε περισσότερο κι από παιδί της και αυτή με τη σειρά της την πρόσεξε και την φρόντισε σαν μητέρα της , μέχρι που μας άφησε χρόνους… Συλλυπητήρια και στον εγγονό της Ηλία , που σήμερα ως φαντάρος υπηρετεί την πατρίδα , που το όνομά του της θύμιζε τον αγαπητό της σύντροφο Ηλία… Ο Θεός να σας χαρίζει υγεία να την θυμάστε και να την μνημονεύετε , και για την μακαριστή μας Κυριακή , ας αναπαύσει την ψυχή της εν χώρα ζώντων, ένθα απέδρα οδύνη , λύπη και στεναγμός… « Στη γειτονιά των Αγγέλων ».
ΥΓ. Αντίο καλή μας Δασκάλα … Αιωνία σου η μνήμη αγαπητή μας Κυριακή – Κική
[ Ο μαθητής σου και συνάδελφος Γιάννης Ζαπαντιώτης ]