Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ προς τον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού
Να εξισωθούν τα δικαιώματα των αναπληρωτών εκπαιδευτικών με εκείνα των μόνιμων
Με αφορμή τις δηλώσεις της κα Ζ. Μακρή για το αντικείμενο, τη διάρκεια απασχόλησης, τις καλυπτόμενες ανάγκες, τις απολαβές κ.ά. των αναπληρωτών εκπαιδευτικών και του ειδικού εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, όπως και έπειτα από τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού τον περασμένο Απρίλιο, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τίθεται ξανά το θέμα επί τάπητος για την εξίσωση των δικαιωμάτων αναπληρωτών και μονίμων εκπαιδευτικών και μελών ΕΕΠ & ΕΒΠ ως προς την άδεια επαπειλούμενης κύησης και ανατροφής.
Είναι γνωστό ότι σε σχολεία που δεν υπάρχουν μόνιμοι οι αναπληρώτριες αναλαμβάνουν χρέη προϊσταμένης- διευθύντριας. Επίσης, αν κλείσει τμήμα, σχολείο ή μαθητής αλλάξει σχολείο, οι πρώτες που μετακινούνται για άλλο σχολείο είναι οι αναπληρώτριες. Πλέον οι αναπληρωτές συνολικά είναι 50.000 κάθε χρόνο και τρέχουν ανά την Ελλάδα με μια βαλίτσα στο χέρι για να καλύψουν τα κενά, άρα και τις ανάγκες των μαθητών σε 4 και 5 φάσεις προσλήψεων από το Σεπτέμβριο μέχρι το Δεκέμβριο ακόμα και τον Ιανουάριο ή και αργότερα με ειδικές προσκλήσεις. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουν τα σπίτια τους και τις οικογένειες τους, να βρουν στέγη για να μείνουν μέχρι τον Ιούνιο (αν βρουν και δεν κοιμούνται σε σκηνές ή αυτοκίνητα) και αυτό καλούνται να το πράξουν μέσα σε μόνο 2 ή 3 ολόκληρες μέρες προκειμένου να παρουσιαστούν έγκαιρα στον τόπο, που διορίζονται ως αναπληρωτές, με τα έξοδα μετακίνησης, στέγασης και διατροφής να βαραίνουν αποκλειστικά τους ίδιους.
Ιδιαίτερα, για τις αναπληρώτριες που είτε μπορεί να βρίσκονται σε κύηση είτε μόλις έχουν γεννήσει, όλα τα παραπάνω μοιάζουν Γολγοθάς, με φοβερό οικονομικό και κυρίως ψυχολογικό κόστος. Συγκεκριμένα, οι αναπληρώτριες σε κύηση στην περίπτωση επαπειλούμενης κύησης δεν δικαιούνται άδεια μεγαλύτερη των 20 ημερών, για να μπορέσουν να γεννήσουν με ασφάλεια, χωρίς να κινδυνεύσουν οι ίδιες ή τα παιδιά τους. Αντίθετα, οδηγούνται είτε σε άδειες χωρίς αποδοχές αρά πιθανά και χωρίς ασφάλιση, είτε αναγκαστικά στην εργασία τους με κίνδυνο να χάσουν το μωρό (όπως και με την εκπαιδευτικό στην Κρήτη), είτε παραιτούνται. Μια εκπαιδευτικός που απειλείται η εγκυμοσύνη της δεν μπορεί να είναι λειτουργική, άρα και οι μαθητές κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή και δεν έχουν τον εκπαιδευτικό που δικαιούνται. Συνεπώς η επαπειλούμενη κύηση δεν είναι μόνο για την ίδια την εργαζόμενη μια τεράστια δυσκολία αλλά και για τα παιδιά που φοιτούν στο σχολείο σε περίπτωση αδιαθεσίας της δασκάλας, νηπιαγωγού ή ΕΕΠ-ΕΒΠ αναπληρώτριας.
Επιπλέον, για να θεωρούνται επιλέξιμες για το επίδομα μητρότητας (κύησης και λοχείας) πρέπει να έχουν τουλάχιστον 200 ένσημα τα τελευταία 2 χρόνια που προηγούνται της πιθανής ημερομηνίας τοκετού.
Ακόμα, οι νέες μητέρες αναπληρώτριες καλούνται να επιστρέψουν στην εργασία πριν καν το μωρό τους γίνει έξι μηνών, καθώς η άδεια λοχείας και η άδεια ανατροφής δεν ξεπερνάνε τους 5,5 μήνες έναντι 12 μηνών των μονίμων. Για να συνεχίσει να εργάζεται η αναπληρώτρια θα πρέπει να αποφασίσει αν θα συνεχίσει να θηλάζει το μωρό της και να βρει τρόπους για αυτό (όπως άντληση γάλακτος στις τουαλέτες του σχολείου), να το πάρει ακόμη και μαζί της στο σχολείο, γιατί δεν έχει που να το αφήσει, ή να πάρει την περιβόητη 4μηνη άδεια άνευ αποδοχών (2 μήνες χωρίς αποδοχές και δυο μήνες με αποδοχές βασικού μισθού), γιατί μόνο αυτή η επιλογή της μένει. Το ύψος του επιδόματος από τη μια δεν επαρκεί σε καμία περίπτωση για να καλύψει τις ανάγκες μιας νέας οικογένειας και από την άλλη στο σύνολο σχεδόν των περιπτώσεων καταβάλλεται με τρομερή καθυστέρηση, ακόμα και τεσσάρων μηνών. Επίσης, για να ολοκληρωθεί η αδικία απέναντι στις αναπληρώτριες νέες μητέρες, μέσα στη συνθήκη της 4μηνης αυτής άδειας, όχι μόνο δεν πληρώνονται αλλά δεν παίρνουν και μόρια για την πολυπόθητη προϋπηρεσία και το μόνιμο διορισμό. Επιπλέον, κινδυνεύουν να χάσουν το επίδομα από το ταμείο ανεργίας, στο οποίο υποβάλλονται όλοι οι αναπληρωτές κάθε καλοκαίρι, καθώς προϋπόθεση είναι να έχει εργαστεί για διάστημα τουλάχιστον 125 ημερών εντός των 14 μηνών, που προηγούνται από τη διακοπή της εργασίας χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι τελευταίοι 2 μήνες ή για διάστημα τουλάχιστον 200 ημερών εντός των τελευταίων 2 ετών πριν από τη διακοπή της εργασίας χωρίς να υπολογίζονται οι τελευταίοι 2 μήνες.
Όλα αυτά σε μια χώρα που μαστίζεται από την υπογεννητικότητα και που προφανώς υπό αυτές τις συνθήκες, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν παροτρύνουν αλλά αποθαρρύνουν τις αναπληρώτριες, γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία, να κάνουν παιδιά.
Με βάση τα παραπάνω προκύπτει ότι οι αναπληρώτριες νέες μητέρες και τα παιδιά τους αντιμετωπίζονται διαφορετικά, παρόλο που το έργο των αναπληρωτών εκπαιδευτικών και μελών ΕΕΠ- ΕΒΠ, -που σηκώνουν στις πλάτες τους τη μόρφωση και υποστήριξη των μαθητών κάτω από αντίξοες συνθήκες με τις τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό και προσωπικό-, είναι αντίστοιχο με των μονίμων.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός, ποια μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για:
– Τη στήριξη των αναπληρωτριών εκπαιδευτικών και μελών Ειδικού Εκπαιδευτικού και Βοηθητικού Προσωπικού σε περίπτωση επαπειλούμενης κύησης, όπως και για την επέκταση άδειας ανατροφής σε 9 μήνες.
– Να δοθεί το επίδομα μητρότητας στις αναπληρώτριες για όσο διάστημα δεν εργάζονται.
– Να υπάρξει εξίσωση οι άδειες των αναπληρωτών εκπαιδευτικών με εκείνες των μονίμων.
Οι Βουλευτές
Δελής Γιάννης
Αμπατιέλος Νίκος
Έξαρχος Νίκος
Καραθανασόπουλος Νίκος
Κομνηνάκα Μαρία
Κτενά Αφροδίτη
Λαμπρούλης Γιώργος
Μαρίνος Γιώργος
Μεταξάς Βασίλης
Παπαναστάσης Νίκος
Συντυχάκης Μανώλης