Μακρακώμη: “Το ταχυδρομείο και οι ευθύνες”

*Γράφει ο Κώστας Μαστροκώστας

Το ταχυδρομείο και οι ευθύνες

Τις τελευταίες μέρες επικρατεί μεγάλη ένταση στον Δήμο Μακρακώμης και τους κατοίκους, ιδιαίτερα στην ομώνυμη Δημοτική Κοινότητα εξαιτίας του δυσάρεστου για την τοπική κοινωνία γεγονότος, του κλεισίματος του καταστήματος των ΕΛΤΑ.

Το ταχυδρομείο της Μακρακώμης, όπως και τόσα άλλα στην επικράτεια, καμιά 200ριά τουλάχιστον, ήταν γνωστό εδώ και καιρό ότι πρόκειται να κλείσουν. Η πολιτική των ΕΛΤΑ και της κυβέρνησης ήταν και είναι να συρρικνωθεί το Δημόσιο Ταχυδρομείο όσο γίνεται περισσότερο με κλείσιμο καταστημάτων και ελαχιστοποίηση του προσωπικού ώστε να ξεπουληθεί και αυτό σε ιδιωτικά συμφέροντα όπως κάθε δημόσια υπηρεσία στην χώρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα ΕΛΤΑ έχουν να γίνουν μόνιμες προσλήψεις προσωπικού από την δεκαετία του 80 ενώ σταδιακά οι υπηρεσίες έχουν μεταφερθεί στα ιδιωτικά Curier. Ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λοιπόν παντού, ξήλωμα κοινωφελών υπηρεσιών και πρόταξη της κερδοφορίας έναντι του κοινωνικού οφέλους. Εξάλλου ήταν τοις πάσι γνωστό ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δεσμευθεί με μνημονιακές υποχρεώσεις που στραγγαλίζουν κάθε τι δημόσιο.
Είναι τουλάχιστον αφέλεια το λιγότερο να πέφτεις από τα σύννεφα όταν μια ιδιωτική επιχείρηση αποφασίζει με όρους κερδοφορίας να συρρικνώσει την δραστηριότητά της. Το πρόβλημα δεν είναι η συγκεκριμένη απόφαση αυτή-καθεαυτή αλλά η συγκεκριμένη προαποφασισμένη πολιτική που είχε και έχει την στήριξη ευρέως φάσματος του αστικού πολιτικού κόσμου και των αστικών κομμάτων κυρίως των λεγόμενων και εξουσίας. Άρα καμία έκπληξη και κανένας αιφνιδιασμός για την αρνητική εξέλιξη. Απεναντίας ήταν και αναμενόμενη και γνωστή.
Το πρόβλημα μας λοιπόν είναι ποιοι και γιατί δεν αντιδράσανε. Όχι ότι η αντίδραση θα έφερνε οπωσδήποτε το ποθητό αποτέλεσμα αλλά τουλάχιστον να μην πάνε και ατουφέκιστοι αυτοί που υλοποιούν τέτοιες πολιτικές. Έχει ευθύνη ο εκάστοτε Δήμαρχος και το εκάστοτε Δημοτικό Συμβούλιο για να μείνουμε σε επίπεδο Τ.Α. αλλά και οι άλλοι τοπικοί φορείς της περιοχής αν ανοίξουμε το κάδρο; Η απάντηση είναι νομίζω μονοσήμαντη και ξεκάθαρη. Έχουν μεγάλη ευθύνη, όχι γιατί δεν απέτρεψαν αλλά γιατί δεν προσπάθησαν να αποτρέψουν. Ο κ. Χατζής έχει την μεγαλύτερη εξ ονόματος της περιοχής γιατί αντί να δρομολογήσει, να στηρίξει και να αναδείξει τις τοπικές αντιδράσεις, προτίμησε να φωτογραφίζεται δίπλα σε βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος προτάσσοντας και επιλέγοντας τα οφέλη για το δικό του αυτοδιοικητικό μέλλον παρά την φθορά της σύγκρουσης με την κεντρική εξουσία και πολιτική. Έβαλε δηλαδή πάνω από το συλλογικό το δικό του ατομικό όφελος, έτσι απλά. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να παριστάνει τον ανήξερο και υποτιμά τον εαυτό του και κυρίως τους δημότες να τρέχει στο και πέντε, κυρίως για να κρύψει τις δικές του ευθύνες και δευτερευόντως για να βρεθεί λύση.
Η «ευθύνη» όμως εκ των πραγμάτων διαχέεται και σε άλλους εξ αντικειμένου. Ήταν άγνωστη η κεντρική πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων για ιδιωτικοποιήσεις και συρρίκνωση υπηρεσιών; Προφανώς και όχι. Όταν λοιπόν υιοθετείς και συντάσσεσαι με τέτοιες πολιτικές πως περιμένεις να αποφύγεις το μοιραίο αφού όταν η φωτιά έρθει στο σπίτι του γείτονα, είναι βέβαιο ότι θα κάψει και το δικό σου. Εκτός του κ. Χαντζή που μετατράπηκε σε ντεκόρ για τους πρώην και νυν κυβερνητικούς βουλευτάδες, ήταν και άλλοι με περισσή φωτογένεια, αυτοδιοικητικοί και μη, που επιδόθηκαν στο ίδιο σπορ. Οπότε τώρα οι σπαρακτικές κραυγές και οι αλληλοκατηγορίες δεν νομίζω ότι προσφέρουν κάτι ουσιαστικό πέρα από συσκότιση της κατάστασης και προσπάθεια να φορτώσει ο ένας στον άλλον τον «μουτζούρη» αφήνοντας πάλι στο απυρόβλητο τους πραγματικούς υπεύθυνους και την γενεσιουργό πολιτική επιλογή.
Και βεβαίως να μην ξεχάσουμε και τις ευθύνες που αναλογούν στον «κυρίαρχο λαό» της περιοχής που έδωσε καμιά 80ριά% σε αυτήν την πολιτική με τις διάφορες αποχρώσεις της γνωρίζοντας ή μη ότι η επιλογή του θα είχε και τις αντίστοιχες συνέπειες με τον αντίστοιχο λογαριασμό που ήδη άρχισαν να μας στέλνουν οι κυβερνώντες και δυστυχώς δεν θα είναι μόνο αυτός…
Η αναστροφή της συρρίκνωσης δεν θα έρθει με μεταφυσικό τρόπο, ούτε με επιλογή κάποιων στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές με κριτήριο το πόσες φωτογραφίες έχουν βγάλει σε πανηγύρια, ή σε πιτογιορτές και κοκορετσογιορτές. Θα έρθει με συγκροτημένη πολιτική σύγκρουσης και ανατροπής αυτών των πολιτικών και με συσπείρωση όλων των εναπομεινάντων δυνάμεων της περιοχής. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε σαν τόπος και όσο δεν το αντιλαμβανόμαστε και όσο επιλέγουμε τους εκπροσώπους σε κάθε επίπεδο, στους Δήμους, στις Κοινότητες, στην Περιφέρεια , στην Κυβέρνηση με κριτήριο τις κουμπαριές, τις συγγένειες και το ατομικό όφελος και όχι το συλλογικό, είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε την πλήρη αποσύνθεση αυτού του ευλογημένου τόπου…

Υ.Γ. Μετά τις φωτογραφήσεις και τον ψηφιακό-μιντιακό πετροπόλεμο αμφοτέρων, με ενδιαφέρον θα περιμένουμε τα αντίστοιχα προγράμματα και τις αντίστοιχες πολιτικές προτάσεις των υποψηφίων για την επόμενη πενταετία…