Οικογένεια εφοπλιστή Γ. Λεμού – Διαμάχη μεταξύ των παιδιών του για την μεγάλη περιουσία

Τα τελευταία πέντε χρόνια η οικογένεια του καπετάν Γιάννη Λεμού, του αυτοδημιούργητου εφοπλιστή από τις Οινούσσες, θαλασσοδέρνεται σε μια παρατεταμένη φουρτούνα. Στα 91 του χρόνια βλέπει τα τέσσερα τέκνα του, χωρισμένα σε δύο στρατόπεδα, να αλληλοκατηγορούνται και να καταφεύγουν στα δικαστήρια με φόντο, όπως λένε μέσα από τα δικόγραφα, τη διαχείριση της περιουσίας του πατριάρχη της οικογένειας.

Μια περιουσία που για τα δεδομένα του μέσου Ελληνα φαντάζει μυθική, με πλοία, βίλες σε Μονακό, Λονδίνο και Αθήνα, μετρητά, μετοχές και πολλές εταιρείες.

Το τελευταίο επεισόδιο στον «εμφύλιο των Λεμών» ξεκίνησε να ξεδιπλώνεται περίπου προ δεκαπενθημέρου, με την ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη του καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης Ιωάννη Νέστωρος, ο οποίος κλήθηκε να αποφανθεί για το αν ο καπετάν Γιάννης «πάσχει ή όχι από ψυχική νόσο ή διαταραχή εν γένει και αν ναι, ποια είναι αυτή και πώς εκδηλώνεται και σε καταφατική περίπτωση, η συγκεκριμένη νόσος ή διαταραχή επηρεάζει ή όχι την ικανότητά του να φροντίζει μόνος τον εαυτό του ή τις υποθέσεις του και αν ναι, η ικανότητά του είναι πλήρης ή μερική…». Το πόρισμα λέει πως «ο κ. Ιωάννης Λεμός δεν εμφανίζει συμπτώματα, στοιχεία, ενδείξεις, αλλά ούτε πάσχει από κάποια ψυχική ή νοητική νόσο ή διαταραχή εν γένει».

Με απλά λόγια, τα δύο του παιδιά από τον πρώτο του γάμο, Διαμαντής και Γιώργης, υποστηρίζουν ότι ο πατέρας τους, που έχουν να δουν πολλά χρόνια, δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί την περιουσία του και ουσιαστικά κουμάντο κάνουν τα ετεροθαλή αδέλφια τους, Κυριακούλα και Μάρκος που, όπως λένε, τον έχουν απομονώσει. Γι’ ʼ αυτό τον λόγο κατέθεσαν το περασμένο καλοκαίρι αίτηση, σύμφωνα με την οποία ζητούν «να τεθεί ο πατέρας τους υπό μερική στερητική δικαστική συμπαράσταση εξαιτίας της νευρολογικής – πνευματικής ασθένειάς του και της προχωρημένης ηλικίας του». Και για να παρθεί η συγκεκριμένη απόφαση έπρεπε να γίνει ειδική εξέταση και αξιολόγηση από ψυχίατρο της κατάστασης του πατριάρχη της οικογένειας. Πλέον, οι εξελίξεις αναμένονται καταιγιστικές, αφού η απόφαση του δικαστηρίου στην αίτηση των δύο μεγαλύτερων αδελφών ίσως αλλάξει τα δεδομένα στην ενδοοικογενειακή σύγκρουση.

Η οικογένεια

Η οικογένεια Λεμού, με καταγωγή από τις Οινούσσες της Χίου, εδώ και έναν αιώνα έχει συνδέσει το όνομά της με τη θάλασσα. Ιδρυτής της δυναστείας, ο πατέρας του καπετάν Γιάννη, Διαμαντής Λεμός, πλοίαρχος, που ξεκίνησε να διαγράφει την πορεία του από το ακριτικό νησί και στη συνέχεια παρέδωσε τα ηνία στα τρία παιδιά του. Οπως αναφέρεται στη σελίδα 9 της ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης, «ο κ. Ιωάννης Λεμός του Διαμαντή και της Κυριακούλας, γεννήθηκε στις 8 Μαΐου του 1930 στις Οινούσσες. Μετά από σύντομες σπουδές στη Νομική Σχολή Αθηνών πήγε στην Αγγλία όπου σπούδασε ναυπηγός-μηχανολόγος στο King’s College University Durham Newcastle. Μετά τις σπουδές του, εργάστηκε αρχικά ως ναυπηγός και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη ναυτιλία. Το 1963 παντρεύτηκε με τη Μαρίκα Πατέρα, με την οποία απέκτησε δύο γιους, τον Διαμαντή και τον Γιώργο. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 πήρε διαζύγιο από την πρώτη του σύζυγο και παντρεύτηκε τη, δεύτερη, Μαρία Νικολού, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, την Κυριακούλα και τον Μάρκο.

Η επιτυχία του στο χώρο της ναυτιλίας τον οδήγησε σε επενδύσεις σε ακίνητα και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα τα οποία διαχειριζόταν μέσω εταιρειών που είχε ιδρύσει σε Παναμά και Λιβερία. Ολες αυτές οι εταιρείες λειτουργούσαν ως όμιλος και όλες οι αποφάσεις λαμβάνονταν πάντα από τον ίδιο. Η μόνιμη κατοικία του είναι στο Μονακό, ανά διαστήματα, όμως, έρχεται στην Ελλάδα, είτε σε διαμέρισμα επί της Ηρώδου Αττικού στην Αθήνα, είτε τα καλοκαίρια στις Οινούσσες, στον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής του με τον οποίο άλλωστε διατηρεί στενούς δεσμούς και στον οποίο έχει κάνει αρκετές κοινωφελείς δωρεές. Με την οικογένειά του συνήθιζε πάντα να διατηρεί στενούς συναισθηματικούς δεσμούς, χωρίς να διαχωρίζει τα παιδιά του, ενώ παράλληλα και για τα ανίψια του έτρεφε ζεστά συναισθήματα. Ισως γι’ʼ αυτό και να έχει πικραθεί τόσο με τις τελευταίες ενδοοικογενειακές καταστάσεις, γιατί νιώθει ότι η οικογένειά του έχει χάσει τη συνοχή της, κάτι για το οποίο πάλευε σε όλη του τη ζωή και το οποίο είχε καταφέρει να πετύχει με τη βοήθεια των αδελφών του».

Η ρήξη

Η οικογένεια του καπετάν Γιάννη Λεμού φαινόταν να ζει αρμονικά, τα παιδιά του και ο ίδιος να επεκτείνουν τις οικονομικές δραστηριότητες και τις εταιρείες τους και να μην επηρεάζονται από τα προβλήματα υγείας που είχε αρχίσει να εμφανίζει ο πατριάρχης της οικογένειας το 1996. Οπως περιγράφει στην αίτηση που κατέθεσε ο μεγάλος του γιος Διαμαντής, κάτοικος Λονδίνου και Εκάλης, στις 3 Ιουλίου του 2020 στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών «για τη θέση σε μερική δικαστική συμπαράσταση» του ηλικιωμένου πατέρα του, «τα τελευταία τέσσερα έτη βρίσκομαι στο απόλυτο σκοτάδι σε σχέση με την εξέλιξη των προβλημάτων του πατέρα μου αλλά και γενικότερα τη ζωή του, καθόσον η δεύτερη σύζυγός του και τα ετεροθαλή αδέλφια μου, Μάρκος και Κυριακούλα, τον έχουν θέσει σε καθεστώς αυστηρού αποκλεισμού, με συνέπεια κάθε απόπειρα επικοινωνίας ή συνάντησης με εκείνον έως σήμερα να έχει αποβεί ατελέσφορη παρά την επιμονή μου και τις επανειλημμένες προσπάθειές μου. Ο πατέρας μου εμφανίζει έντονα σημάδια αδυναμίας αυτοδιάθεσης, γεγονός που ευνοεί την εγκατάσταση και περιθωριοποίησή του σε ένα περιβάλλον πλήρους χειραγώγησης. Η κατάσταση αυτή επιβάλλει, σύμφωνα με τις επιταγές του νόμου, την ανάθεση σε τρίτο κατάλληλο πρόσωπο του έργου της υποβοήθησής του και της συνεπιμέλειας των υποθέσεών του».

Λίγο παρακάτω, ο μεγάλος του γιος αναφέρεται στις ημερομηνίες που ξεκίνησε η ενδοοικογενειακή κρίση: «Δεδομένου ότι η σχέση εμού και του αμφιθαλούς αδελφού μου Γιώργου με τη δεύτερη οικογένεια του πατέρα μου έως το έτος 2015 ήταν καλή, γρήγορα αντελήφθην ότι η εκ βάθρων αλλαγή της στάσης του εκπορευόταν αποκλειστικά και μόνο από την επιθυμία τους να νοσφισθούν το σύνολο της οικογενειακής περιουσίας. Τούτο θα μπορούσε να επιτευχθεί, όπως και συνέβη, μόνο αν κατάφερναν να στρέψουν τον πατέρα εναντίον μας, μεταφέροντάς του σωρεία ψευδών σε σχέση με το πρόσωπό μας, τα οποία προφανώς λόγω της κατάστασης της υγείας του, δεν ήταν σε θέση να αξιολογήσει σοβαρά. Συγχρόνως φρόντιζαν να αποκλείσουν κάθε δυνατότητα επικοινωνίας μαζί του, στήνοντας μάλιστα προς τον σκοπό αυτό ολόκληρο μηχανισμό απομόνωσής του, εγκαθιστώντας μόνιμο προσωπικό ασφαλείας για την περιφρούρησή του και αποφασίζοντας τον πλήρη κοινωνικό αποκλεισμό του όχι μόνο από εμάς αλλά και από τα υπόλοιπα πρόσωπα του στενού περιβάλλοντός του. Η απώτατη στόχευσή τους φέρεται να έχει ήδη επιτευχθεί, αφού πέραν του ότι έχουν διαρρήξει εντελώς τη σχέση μας, σχετικά πρόσφατα προέβησαν σε εκποίηση μιας οικίας στην Αριζόνα, την οποία βάσει δηλώσεως τελευταίας βούλησης του πατέρα μου, το έτος 2015, επρόκειτο μετά τον θάνατό του να το κληρονομήσουμε εγώ και ο αδελφός μου Γιώργης. Συγχρόνως δεν αποκλείεται να έχει λάβει χώρα εν αγνοία μου η εκποίηση και άλλων περιουσιακών στοιχείων που προορίζονταν να δοθούν σε εμένα μετά τον θάνατο του πατέρα μου. Επίσης μου διαμηνύθηκε ότι ο πατέρας μου υποχρεώθηκε να προχωρήσει σε αλλαγή όλων των δηλώσεων τελευταίας βούλησης, με τις οποίες κατέλιπε σε εμάς τα τέσσερα τέκνα του και τη σύζυγό του Μαρία, ίσο ποσοστό 20% ολόκληρης της περιουσίας του σε έκαστο και σε σύνταξη πιθανώς νέας διαθήκης με άγνωστο περιεχόμενο, η οποία, ενόψει των ανωτέρω, αμφισβητώ σοβαρά αν ανταποκρίνεται στην αυθεντική του βούληση».

Περισσότερα στο protothema.gr