Σταϊκούρας στο ΔΝΤ: Τα «έξυπνα» μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της πανδημίας

Τις σημαντικές προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν όλες οι οικονομίες κατά τη μετάβαση από την περίοδο των έκτακτων μέτρων στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης, στην περίοδο της ενίσχυσης της ανάκαμψης, ανέδειξε ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, κατά τη σημερινή τοποθέτησή του σε κλειστή διαδικτυακή συζήτηση, στο πλαίσιο της ετήσιας συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Στη συζήτηση με θέμα τη δημοσιονομική πολιτική στις ανεπτυγμένες οικονομίες της Ευρώπης, ο κ. Σταϊκούρας είχε την ευκαιρία να ανταλλάξει απόψεις με τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίνα Γκεοργκίεβα, την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, τον ευρωπαίο επίτροπο Οικονομικών, Πάολο Τζεντιλόνι, τον πρόεδρο του Eurogroup, Πασκάλ Ντόναχου, καθώς και τους υπουργούς Οικονομικών της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, της Σουηδίας, Μαγκνταλένα ‘Αντερσον, της Ισπανίας, Νάντια Καλβίνιο, του Λουξεμβούργου, Πιερ Γκραμένια, της Ιταλίας, Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι, της Νορβηγίας, Ζαν Τόρε Σάννερ, του Ηνωμένου Βασιλείου, Ρίσι Σουνάκ και της Ελβετίας, Ουέλι Μάουρερ.

Ο Σταϊκούρας για τις επιπτώσεις της πανδημίας

O Έλληνας υπουργός υπογράμμισε, ότι για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας του κορoνοϊού, η κυβέρνηση έχει λάβει «έξυπνα» μέτρα στήριξης του εισοδήματος των πολιτών και της ρευστότητας των επιχειρήσεων, προσανατολισμένα στην ανάκαμψη, και τα οποία έχουν επίσης θετικά αποτελέσματα για τη μεσοπρόθεσμη ανάπτυξη. Επιπλέον, τόνισε τη σημασία της αξιοποίησης του προγράμματος Next Generation EU για την ανάκαμψη, μέσω, κυρίως, της κατάλληλης και αποτελεσματικής χρήσης των επιχορηγήσεων από τον Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF). «Είναι κρίσιμο να επιτευχθεί ο βέλτιστος σχεδιασμός και η ταχεία εφαρμογή των εθνικών σχεδίων ανάκαμψης», επεσήμανε ο κ. Σταϊκούρας.

Παράλληλα, ο υπουργός έκανε εκτενή αναφορά στην ανάγκη επιτυχούς αντιμετώπισης της φτώχειας και της ανισότητας, μέσω παρεμβάσεων όπως:

* η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης της εργασίας,

* η λήψη πρόσθετων μέτρων αύξησης της συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, ιδίως για κοινωνικές ομάδες με μικρότερη συμμετοχή, όπως οι γυναίκες, οι μετανάστες και οι νέοι,