Ο 68ος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision, που πραγματοποιήθηκε στο Μάλμε της Σουηδίας, έφτασε στο τέλος του, αφήνοντας σε όσους τον παρακολούθησαν, ανάμεικτα συναισθήματα.
Ήταν πολλοί αυτοί που χάρηκαν με τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, αφού στέφθηκε νικητής ο πρώτος non binary εκπρόσωπος, αλλά ήταν ακόμα περισσότεροι αυτοί, που τον χρησιμοποίησαν ως εφαλτήριο για να διαμαρτυρηθούν για τον πόλεμο στη Γάζα. Ίσως ήταν ο διαγωνισμός με τα περισσότερα μηνύματα.
Θέλοντας οι διοργανωτές να κρατήσουν ουδέτερη στάση φρόντισαν να μην υπάρχουν σημάδια αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη μέσα στην αρένα. Έτσι απαγόρευσαν να περάσουν παλαιστινιακές σημαίες και οτιδήποτε άλλο παραπέμπει στον πόλεμο. Σαν αποτέλεσμα δεν άφησαν ούτε να γράψει στο σώμα του το «γκοθ γκρέμλιν» Bambie Thug της Ιρλανδίας, σε αρχαία ιρλανδική γραφή Ogham τις λέξεις «ελευθερία για την Παλαιστίνη» και «κατάπαυση του πυρός», που σχεδίαζε.
Τι συνέβη μέσα στην Αρένα;
Μετά από 36 χρόνια η Ελβετία στέφθηκε νικήτρια με το 24χρονο Nemo, που εντυπωσίασε τόσο τις κριτικές επιτροπές, όσο και το κοινό με την ερμηνεία του στο “The Code”. Μέσα σε ξέφρενους πανηγυρισμούς, ερμήνευσε για δεύτερη φορά το νικητήριο τραγούδι κρατώντας στα χέρια του το κρυστάλλινο τρόπαιο, το οποίο έσπασε κατά λάθος και μαζί και τον αντίχειρά του! Τυλιγμένος με μία σημαία της μη δυαδικής κοινότητας, την οποία πέρασε κρυφά, αφού αργότερα αποκαλύφθηκε ότι απαγορευόταν να υπάρχουν τέτοιες σημαίες στην αρένα.
Κατα τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου μετά την νίκη του, το Nemo δεν δίστασε να κάνει την κριτική του προς τους διοργανωτές, λέγοντας ότι η Eurovision μάλλον χρειάζεται διόρθωση,
Στον πρώτο ημιτελικό, o Σουηδός τραγουδιστής Eric Saade άνοιξε τον διαγωνισμό στο Μάλμε, με ένα μαντήλι δεμένο γύρω από τον καρπό του, σύμβολο υποστήριξης της Παλαιστίνης, με αποτέλεσμα να δεχτεί επίπληξη από τους διοργανωτές.
Η τραγουδίστρια Iolanda της Πορτογαλίας μετά την ερμηνεία της είπε «η ειρήνη θα επικρατήσει» και έδειξε το παλαιστινιακό Keffiyeh, που είχε σχεδιασμένο στα νύχια της.
Αλλά και η τραγουδίστρια της Ιρλανδίας, παρόλη την τρομακτική της εμφάνιση, στο τέλος αναφώνησε: «Η αγάπη θα θριαμβεύσει πάνω στο μίσος!».
Το δικό του κρυφό φιλοπαλαιστινιακό μήνυμα πέρασε και ο Fred Leone, μουσικός της συμμετοχής της Αυστραλίας Electric Fields. Ο Leone δήλωσε στο Instagram ότι το σύμβολο ενός καρπουζιού στο στήθος του είναι συνδεδεμένο με την Παλαιστίνη, επειδή τα χρώματά του ταιριάζουν με τη σημαία του κράτους.
Επίσης, κατά τη διάρκεια των εμφανίσεων του Ισραήλ ακούστηκαν αποδοκιμασίες, τις οποίες προσπάθησαν να καλύψουν οι διοργανωτές με ψεύτικα χειροκροτήματα! Μπορεί η τραγουδίστρια Γκολάν να έδωσε τον καλύτερό της εαυτό και να μην είναι υπεύθυνη για την πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης, ωστόσο κατά τη διάρκεια των προβών, η φινλανδική κριτική επιτροπή αρνήθηκε να δώσει τους 12 βαθμούς της στο Ισραήλ και αρκετοί εκφωνητές της κριτικής επιτροπής αποσύρθηκαν.
Διαμαρτυρίες και έξω από το στάδιο
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, πραγματοποιήθηκε πορεία υπέρ της Παλαιστίνης έξω από το στάδιο, με τη Σουηδή ακτιβίστρια για το κλίμα Γκρέτα Τούνμπεργκ φορώντας το παλαιστινιακό καφίγιε, να απομακρύνεται από την αστυνομία, αποκαλώντας τη συμμετοχή του Ισραήλ «πλύση τέχνης». Παραλληλα, εξαιτίας των εκκλήσεων για μποϊκοτάζ από τους θαυμαστές, ακυρώθηκαν τα πάρτι προβολής σε όλη την Ευρώπη.
Γιατί Αποκλείστηκε ο Euroπάπας Joost Klein;
Τι και αν ο εκπρόσωπος της Ολλανδίας ήταν μέσα στα φαβορί για τον τελικό; Μετά από ένα περιστατικό, που σημειώθηκε στους ημιτελικούς την Πέμπτη 9 Μαΐου, η EBU απέκλεισε τον Klein λίγες ώρες πριν από την προγραμματισμένη διεξαγωγή της τελικής πρόβας. Σύμφωνα με την αστυνομία, υπήρξε μία καταγγελία για ανάρμοστη συμπεριφορά εναντίον μίας γυναίκας, που ήταν μέλος του συνεργείου παραγωγής.
Ο AVROTROS, ο οποίος διοργανώνει την είσοδο της Ολλανδίας στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, έριξε περισσότερο φως στην υπόθεση, αναφέροντας ότι ο Klein «επανειλημμένα έδειξε ότι δεν ήθελε να τον κινηματογραφήσουν», κάτι που «οδήγησε σε μία απειλητική κίνηση από τον Joost προς την κάμερα». Όμως «ο Joost δεν άγγιξε την κάμερα».
Επίσης, θεώρησαν τον αποκλεισμό του μία «ποινή πολύ βαριά και δυσανάλογη», δηλώνοντας: «Υποστηρίζουμε τους καλούς τρόπους – ας μην υπάρξει παρεξήγηση σε αυτό – αλλά κατά την άποψή μας, η εντολή αποκλεισμού δεν είναι ανάλογη με αυτό το περιστατικό. ”
Από τη μεριά της, η EBU ξεκαθάρισε ότι: «σε αντίθεση με κάποιες αναφορές των μέσων ενημέρωσης και τις εικασίες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αυτό το περιστατικό δεν αφορούσε κανένα άλλο ερμηνευτή ή μέλος της αντιπροσωπείας». Και αιτιολόγησε την απόφασή της, λέγοντας ότι: «Διατηρούμε μια πολιτική μηδενικής ανοχής για ανάρμοστη συμπεριφορά στην εκδήλωσή μας και δεσμευόμαστε να παρέχουμε ένα ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον εργασίας για όλο το προσωπικό του διαγωνισμού”. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα παραπάνω, η συμπεριφορά του Joost Klein προς ένα μέλος της ομάδας της, θεωρήθηκε ότι παραβιάζει τους κανόνες του διαγωνισμού.
Ανάμεσα, λοιπόν, σε πολιτικά και φυλετικά ζητήματα, αυτό που αποκομίσαμε από τον 68ο διαγωνισμό της Eurovision είναι ότι όπως ο κόσμος προχωρά μπροστά και εξελίσσεται, το ίδιο περιμένουμε και από τη μουσική. Ίσως και κάτι παραπάνω, να ενώσει τους ανθρώπους. Σαν το παιχνίδι στο Bizzo Casino.