Βιώσιμες λύσεις αναζητά η Lego που στοιχειώνεται από το πλαστικό της

Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Η Lego έχει χτίσει μια αυτοκρατορία από πλαστικό. Πάντα έτσι ήταν. Τα τούβλα δεν ήταν αρχικά κατασκευασμένα από ξύλο, μέταλλο ή κάποιο άλλο υλικό. Από τότε που ο ιδρυτής της εταιρείας, Όλε Κιρκ Κρίστιανσεν, αγόρασε την πρώτη μηχανή χύτευσης με έγχυση πλαστικού στη Δανία το 1946, τα κομμάτια Lego προέρχονται από πετρέλαιο, ένα ορυκτό καύσιμο.

Τα περίεργα μικρά εξαρτήματα που παράγει η εταιρεία – πολλά δισεκατομμύρια κάθε χρόνο – κατασκευάζονται σήμερα κυρίως από ακρυλονιτρίλιο-βουταδιένιο-στυρόλιο ή ABS. Αυτό το υλικό δεν βιοδιασπάται, ούτε ανακυκλώνεται εύκολα. Εάν μια χαμογελαστή μίνι φιγούρα εισέλθει στο περιβάλλον, πιθανότατα θα διασπαστεί πολύ αργά σε εξαιρετικά ρυπογόνα μικροπλαστικά.

Αυτό που κάποτε θεωρούνταν θαυματουργό υλικό, τόσο ευέλικτο, σκληρό και εύκολα βαμμένο σε μια έντονη σειρά τεχνικών αποχρώσεων, έχει στοιχειώσει τη Lego, μια μάρκα φιλική προς την οικογένεια που εκτιμάται πρόσφατα στα 7,4 δισεκατομμύρια δολάρια. Το πλαστικό είναι όλο και πιο ταμπού και, στη βιασύνη να παραιτηθεί από τα ορυκτά καύσιμα και να προστατεύσει τους πολύτιμους φυσικούς οικοτόπους της Γης, υπάρχει μια αυξανόμενη επείγουσα ανάγκη να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις ή αλλιώς να μειωθεί η πλαστική ρύπανση.

Στις 18 Σεπτεμβρίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Lego, Νιλς Κρίστιανσεν, ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχει μαζί με τους ηγέτες των Δανών επιχειρήσεων καλώντας τις εταιρείες και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να «συναντηθούν παγκοσμίως για μια δίκαιη και πράσινη μετάβαση σε ένα καθαρό μηδενικό μέλλον».

Αυτή την εβδομάδα, η Lego αποκάλυψε στους Financial Times ότι το πολυδιαφημισμένο έργο της να απομακρυνθεί από το ABS και να φτιάξει τούβλα παιχνιδιών από ανακυκλωμένα πλαστικά μπουκάλια έληξε άδοξα. Μόλις πριν από δύο χρόνια, η εταιρεία είπε στο WIRED ότι είχε σημειώσει εντυπωσιακή πρόοδο στην ανάπτυξη μιας κατάλληλα στιβαρής έκδοσης αυτού του εναλλακτικού πλαστικού, γνωστό γενικά ως ανακυκλωμένο τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (rPET).

«Είχαμε δουλέψει πολύ σκληρά για αυτό», λέει ο Τιμ Μπρουκς, αντιπρόεδρος βιωσιμότητας της Lego, κοιτάζοντας πίσω. «Είναι δύσκολο να χρωματίσεις, είναι δύσκολο να κλιμακώσεις την παραγωγή του».

Υπήρχαν όμως μεγαλύτερα προβλήματα από αυτό. Στην προσπάθειά τους να φτιάξουν τούβλα rPET που ήταν αρκετά άκαμπτα για να κουμπώνουν σταθερά μεταξύ τους, αυτό που η Lego αναφέρει ως «ισχύς συμπλέκτη», οι μηχανικοί ανακάλυψαν ότι το υλικό απαιτούσε σημαντική προ-και μετα-επεξεργασία. Η διαδικασία περιλάμβανε ακραία ξήρανση του rPET για την απομάκρυνση της υγρασίας – ένα βήμα που απαιτούσε πολλή ενέργεια.

Αφού έκαναν τους υπολογισμούς, οι ερευνητές της Lego συνειδητοποίησαν ότι η κατασκευή rPET και η εγκατάσταση νέου εξοπλισμού για να γίνουν όλα αυτά, θα είχε στην πραγματικότητα μεγαλύτερο αποτύπωμα άνθρακα από το απλό παλιό ABS.

Η Lego αρνήθηκε να διευκρινίσει στο WIRED πόσο μεγαλύτερο θα είναι το αποτύπωμα άνθρακα του rPET, ανά κιλό τούβλων παιχνιδιού, έναντι του ABS, αλλά έχει πει ότι το ABS απαιτεί 2 κιλά πετρελαίου για κάθε 1 κιλό πλαστικών παιχνιδιών που παράγονται. Σχεδόν 200 πιο μαλακά κομμάτια στην τρέχουσα σειρά της Lego είναι κατασκευασμένα από πλαστικό βιολογικής βάσης, που προέρχεται από ζαχαροκάλαμο Βραζιλίας.

Ο Μπρουκς λέει ότι η εταιρεία παραμένει πρόθυμη να επιδιώξει την ανάπτυξη μιας πιο φιλικής προς το περιβάλλον έκδοσης του ABS για τα πολλά πιο άκαμπτα μέρη του, για παράδειγμα ενσωματώνοντας σε αυτά πλαστικό με βιολογική βάση. Αλλά αυτό είναι ακόμα σε εξέλιξη.

«Στο μέλλον, δεν θα πρέπει να κάνουν αυτού του είδους τις ανακοινώσεις μέχρι να το πετύχουν πραγματικά», λέει η Τζούντιθ Ενκ, πρόεδρος της Beyond Plastics. Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικού προβλέπεται να διπλασιαστεί τα επόμενα 20 χρόνια, ενώ στις ΗΠΑ, οι υποστηρικτές ισχυρίζονται ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πλαστικού, το 95 τοις εκατό, δεν ανακυκλώνεται ποτέ.

Ο Πάολο Τάτικι, ειδικός εταιρικής βιωσιμότητας στο University College του Λονδίνου, λέει ότι η Lego μπορεί να θεωρηθεί «αρκετά αξιόπιστη» στις προσπάθειές της να απελευθερώσει τις ανθρακούχες εκπομπές, επειδή η εταιρεία έχει επενδύσει τόσα πολλά σε αυτήν την προσπάθεια. Για παράδειγμα, το 2015 η Lego κατέθεσε 155 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία ενός Κέντρου Βιώσιμων Υλικών.

Παρά την ίδρυση του έργου rPET, 150 μηχανικοί εξακολουθούν να εργάζονται σε εναλλακτικές πρωτοβουλίες, λέει η εταιρεία.

Αλλά ο Tάτικι δεν μασάει τα λόγια του. «Δεν πρόκειται να επιβιώσουν ως οργανισμός εάν δεν βρουν μια λύση». Παρεμπιπτόντως, τον περασμένο μήνα, η Lego ανέφερε ότι τα κέρδη της μειώθηκαν κατά 19%, η μεγαλύτερη πτώση από το 2004.

Η συνειδητοποίηση αυξάνεται για το πώς το πλαστικό μπορεί να παραμείνει στο φυσικό περιβάλλον. Ξεχασμένα παιχνίδια από πλαστικά υλικά, συμπεριλαμβανομένων πιθανών κομματιών Lego, εμφανίστηκαν ακόμη και σε μια πρώην βάση πυρηνικών πυραύλων στην Πολωνία, όπου κάποτε ζούσαν μυστικά οι οικογένειες των Σοβιετικών αξιωματικών.

Κι ας μην ξεχνάμε όλα τα Lego στον ωκεανό. Κάθε μήνα περίπου, η Τρέισι Γουίλιαμς, συγγραφέας και ιδρυτής του έργου Lego Lost at Sea, συναντά ντόπιους ψαράδες στην Κορνουάλη της Αγγλίας, που σώζουν κομμάτια Lego που έχουν παγιδευτεί στα δίχτυα τους. Το 2020, συνέγραψε μια μελέτη που ανέφερε ότι τα μικρά κομμάτια ABS Lego θα μπορούσαν να παραμείνουν στη θάλασσα, δημιουργώντας μικροπλαστικά σωματίδια, για 100 έως 1.300 χρόνια.

Μερικά από τα μέρη που συνέλεξε η Γουίλιαμς είναι ηλικίας έως και 50 ετών. Ωστόσο, τα περισσότερα προέρχονται από ένα χαμένο κοντέινερ αποστολής που ήταν γεμάτο με σχεδόν πέντε εκατομμύρια κομμάτια Lego. Ένα κύμα έπληξε το πλοίο Tokio Express το 1997, κάνοντας το φορτίο να πέσει στο νερό.

«Μπορείς να πεις πραγματικά ότι κείτονται στον βυθό της θάλασσας για 26 χρόνια, να τη θαλάσσια ζωή που αναπτύσσεται πάνω τους», λέει. «Επιβιώνουν εξαιρετικά καλά».

Η διάβρωση των κομματιών που ανακτήθηκαν ποικίλλει, αλλά ορισμένα είναι σε αρκετά καλή κατάσταση για να χρησιμοποιηθούν ξανά, παρά τη μακρά παραμονή τους κάτω από τα κύματα ή κολλημένα σε αμμόλοφους. Και αυτό, η απόλυτη ανθεκτικότητα του ABS, μπορεί απλώς να δώσει στη Lego μια απάντηση ή μέρος μιας απάντησης στα προβλήματά της.

«Θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι τα τουβλάκια έχουν τη μεγαλύτερη δυνατή διάρκεια ζωής», λέει ο Μπρουκς, καθώς εκθέτει τους στόχους της πρωτοβουλίας Lego’s Replay, στην οποία τα μεταχειρισμένα κομμάτια Lego επιστρέφονται στην εταιρεία, ταξινομούνται, πλένονται, επανασυσκευάζονται και γίνονται δωρεά σε παιδιά. Η Lego αρνήθηκε να διευκρινίσει πόσοι ακριβώς άνθρωποι απασχολούνται σε αυτήν την προσπάθεια, που σήμερα γίνεται μόνο στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Το σχέδιο απαιτεί μερικές φορές αποσυναρμολόγηση σετ Lego και ταξινόμηση των τούβλων τόσο με μηχανή όσο και με το χέρι. Ο ποιοτικός έλεγχος είναι το κλειδί. «Κάποτε βρήκαμε ένα μικρό σεντούκι θησαυρού πειρατών Lego με ένα σετ παιδικών δοντιών μέσα», λέει ο Μπρουκς.

Αυτό που ξεχωρίζει το Lego από πολλά άλλα παιχνίδια είναι ότι συχνά, αν όχι πάντα, φυλάσσεται από μια οικογένεια για πολλά χρόνια. Ίσως και να περνάει από γενιά σε γενιά. Τα τούβλα που κατασκευάστηκαν πριν από δεκαετίες παραμένουν συμβατά με αυτά που παράγονται σήμερα.

Πέρυσι, η Κρίστι Κλήμας, που σπουδάζει βιωσιμότητα στο Πανεπιστήμιο DePaul, συν-έγραψε μια εργασία που εκτιμά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις διαφόρων παιδικών παιχνιδιών, συμπεριλαμβανομένων τριών σετ Lego, μιας κούκλας Barbie, ενός παιχνιδιού Jenga και δύο λούτρινων σκύλων. Η μελέτη έκανε πολλαπλές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς που απαιτείται για κάθε αντικείμενο, και υπολόγισε ότι το μεγαλύτερο σετ Lego, ένα μαχητικό πλοίο του Star Wars, είχε τις υψηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από όλα τα παιχνίδια λόγω του όγκου του ABS.

Ωστόσο ένας εκπρόσωπος της Lego περιέγραψε τη μελέτη ως «ελαττωματική» και είπε ότι οι υποθέσεις σχετικά με το χρόνο παιχνιδιού που σχετίζεται με τα παιχνίδια (20 ώρες) δεν αντιπροσωπεύουν τη μεγάλη διάρκεια ζωής των προϊόντων της.

Το 2021, οικονομολόγοι στη Ρωσία υπολόγισαν ότι η αξία των μεταχειρισμένων σετ Lego αυξήθηκε κατά 11 τοις εκατό από έτος σε έτος, κατά μέσο όρο, με μερικά να έχουν πολλαπλάσια της αρχικής τους τιμής μετά από λίγα μόλις χρόνια τονίζοντας περαιτέρω ότι δεν θα ήταν πολύ σωστό να κρίνουμε τα Lego στο ίδιο πρωτάθλημα με τις πιο εφήμερες ή μιας χρήσης εφαρμογές για πλαστικό.

Η προσεκτική ανάπτυξη μιας αγοράς γύρω από τα υπάρχοντα τουβλάκια Lego στον κόσμο, η μείωση της παραγωγής νέων κομματιών ή ίσως ακόμη και η ενοικίαση σετ Lego, θα μπορούσαν να βοηθήσουν την εταιρεία να μειώσει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της, προτείνουν κάποιοι.

Η Lego απέκτησε το 2019 το BrickLink, μια διαδικτυακή αγορά για νέα και μεταχειρισμένα κομμάτια, και την πρωτοβουλία Replay, που θα μπορούσε να αυξήσει κατά πολύ την κυκλικότητα αυτών των παιχνιδιών.

Κάποιοι πιστεύουν, ότι αυτό θα είναι πλέον το «μέλλον» της Lego.

Με πληροφορίες από WIRED